Van 'onbewoonbaar verklaard' tot een
van de fraaiste straten van Deventer
Restauratie Walstraat dankzij particulier initiatief
Wie hedentendage door het Deventer Bergkwartier loopt, kan zich nauwelijks
voorstellen dat een groot deel van deze pittoreske buurt nog niet eens zo heel
langgeleden het bord onbewoonbaar verklaardkreeg opgespijkerd.
RICHARDKERS
Dat de leefbaarheid in het Berg
kwartier de laatste decennia flink is
toegenomen, komt voor een groot
deel voor rekening van de jubilerende
Stichting NV Bergkwartier, verant
woordelijk voor een groot aantal
restauraties in de Deventer binnen
stad. De opwaardering van de Wal
straat kan echter grotendeels op het
conto worden geschreven van de
bewoners zelf. Een belangrijke inspi
rator daarbij was en is de heer J. W.
Strik, zelf woonachtig en (als anti
quair/taxateur) werkzaam in een straat
waar het traditionele nabuurschap nog
volop aanwezig is.
Geboren en getogen in de Assenstraat,
op een steenworp afstand van zijn
huidige woonomgeving, is de heer
Strik zelf een rasechte Deventenaar.
In 1963 vestigde hij zich reeds in de
Walstraat, 'in een tijd dat de meeste
panden nog waren dichtgespijkerd',
zoals hij zelf zegt. De beslissing was in
eerste instantie een puur economi
sche: 'Alleen hier kon je een winkel
pand kopen voor zo'n veertienduizend
gulden. Bovendien vond ik de
Walstraat een geschikte omgeving
voor een antiekzaak.' Met de leefbaar
heid van de straat was het echter
droevig gesteld. 'De verpaupering had
in de loop der tijd steeds verder door
gezet. Herstel van de woningen in de
binnenstad bleek te duur te zijn, met
name door de slechte staat waarin de
meeste huizen verkeerden. Aan veel
panden was sinds de datum van ople
vering zelfs nog nooit iets gedaan.
Met name in de periode na de oorlog
besloten veel Deventenaren dan ook
om de binnenstad te verlaten voor een
mooie doorzonwoning in een buiten
wijk, wat veel leegstand tot gevolg had.'
Leefbare woonomgeving
De heer Strik wenste zich echter niet
zomaar bij de verpaupering neer te
leggen. Integendeel zelfs: hij vatte het
plan op om van de Walstraat de leef
bare woonomgeving te maken die ze
nu (gelukkig) is. Daarbij liet Strik zich
vooral leiden door z'n liefde voor het
Bergkwartier en de Walstraat en veel
minder door commerciële motieven.
'Er zou op een gegeven moment een
topless-bar komen in het pand waar nu
Balkanrestaurant Bosna is gevestigd.
Ik heb toen meteen besloten om dat
pand te kopen. Hetzelfde geldt voor
het pand waar drogisterij De Esculaap
zit. Daar zou een sexboetiek komen.
Samen met een paar andere partici
panten hebben we ook dat pand opge
kocht. De voormalige vrouwengevan
genis idem dito dat heb ik meteen
gekocht toen bekend werd dat het
CAD-gebóuw (consultatiebureau voor
alcohol en drugs, red.) eventueel daar
heen zou verhuizen. Nu omvat het
pand twee kantoren, een kunstgalerie
en een Italiaans restaurant.'
De laatste ontwikkelingen waartegen
de bewoners van de Walstraat en
masse in het geweer komen, zijn de
plannen voor de vestiging van de
discotheek aan de aangrenzende
Houtmarkt. 'Dat betekent namelijk
dat de Walstraat een looproute zal
vormen tussen die discotheek en het
verdere uitgaansgebied van Deventer,
met alle gevolgen van dien. Daarom
zijn we nu met de bewoners tegen de
komst van die discotheek aan het
procederen. Dat is ook een deel van de
kracht van de Walstraat: met elkaar
proberen we hier iets te bereiken. Hier
tref je noghet echte nabuurschap.
Naast de bewoners is uiteraard de
Stichting NV Bergkwartier altijd heel
belangrijk geweest voor de buurt.'
Geen speculant
Hoewel in het bezit van meerdere
panden, heeft de heer Strik zich nog
nooit opgeworpen als een speculant.
'Handel drijven met panden heb ik
nooit gedaan. Ik heb zelfs nog nooit
een pand verkocht. Het is me altijd
uitsluitend te doen geweest om het
Gerestaureerd pand in de Walstraat
(foto Hans Koerhuis)
opknappen van de buurt. Gaandeweg
kwam ik in de gelegenheid om meer
panden te kopen en ben ik gaan probe
ren om de straat nieuw elan te geven.
Het is vaak echt liefdewerk. Zo
verhuur ik een atelier met een
complete woonruimte nog steeds voor
vijfhonderd gulden per maand. En de
vrouwengevangenis bijvoorbeeld, die
wilde ik in eerste instantie niet eens
kopen. Dat gebouw heeft maar liefst
vijfjaar te koop gestaan. Ik vind het
gewoon aardig om iets voor de straat
te kunnen betekenen en op die manier
ook andere particulieren enthousiast
te maken.'
Richard Kers is PR-m.edew erker van de
PC Heemschut Overijssel
11
