Kerk Heveskes vindt verdedigers J.S. NIEHOFF Presentatiecentrum Interieur niet verplaatsen In de streek ten zuidoosten van Delftzijl, waar de dorpjes Wèiwerd, Heveskes en Oterdum lagen, werd in de jaren 60 een groot industrieterrein ingericht, waarvoor de huizen moesten wijken. De kerk van Heveskes, nog in de jaren 1948-52 gerestaureerd, raakte, nu het dorp niet meer bestond, opnieuw in verval en werd in 1915 van de Hervormde gemeente gekocht door het Havenschap Delftzijl/Eemshaven, een lichaam, waarin provincie en gemeente Delfzijl zitting hebben. Nadat was gebleken, dat monumentenzorg geen tweede restauratie zou subsidiëren, gaf het Havenschap in nov. 92 het voornemen te kennen, bij de gemeente een sloopvergunning aan te vragen. De kerk van Heveskes is in oorsprong een romanogotisch bouwwerk uit de 13 de eeuw en had een zware verdedig bare toren, waarvan het ondergedeelte nog herkenbaar is (zie de omslag van ons vorige nummer). In 1584, tijdens de 80-jarige Oorlog, werden kerk en toren bij de Staatse bezetting van de schans te Oterdum zwaar beschadigd. Omstreeks 1600 werd de kerk door de pas gestichte protestantse gemeente in kleinere vorm en met gebruikmaking van de oude steen hersteld. De recente sloopplannen nu, schoten een aantal mensen, die zich realiseer den, dat het om een cultuurhistorisch monument ging, in het verkeerde keelgat. Zij richtten de Vereniging Vrienden Kerk Heveskes op een verza melden in korte tijd meer dan 2000 handtekeningen van mensen, die de kerk behouden willen zien, alsook adhesiebetuigingen van culturele instellingen. Op 25 februari j.1. werden deze aan het gemeentebestuur aangeboden. Ook de regionale pers en verschillende fractiewoordvoerders in de gemeenteraad pleitten voor behoud van de kerk en onder de indruk daar van gaven B en W aan de Vereniging te verstaan, dat tot restauratie zou worden overgegaan, indien van de f700.000,-, waarop een inmiddels sterk versoberd restauratieplan van de stichting Oude Groninger kerken wordt begroot, de gemeenschap f 100.000,-, zou opbrengen. En om aan die voorwaarde te voldoen wendt de Vereniging Vrienden Kerk Heveskes zich tot fondsen, culturele instellingen, bedrijfsleven en particu lieren. Gesponsord worden de uitgave van wenskaarten, een dia-avond en een optreden door Bigband en Shantykoor ten bate van de restaura tie. De situatie van de kerk ziet er intussen dus rooskleuriger uit dan we in ons vorige nummer (pag. 34) berichtten. Zoveel geld hierin steken en zoveel inspanning zijn natuurlijk alleen gerechtvaardigd als de kerk van het vroegere Heveskes een zinvolle gebruiksbestemming krijgt: vooral Groningers willen hun geldelijke offers graag nuttig besteed zien. Wel, als de kerk is gerestaureerd, zal ze door de stichting Samenwerkende Bedrijven Eemsmond (SBE), die de exploitatie als zodanig en de inrich tingskosten voor haar rekening zal nemen, als presentatiecentrum in gebruik worden genomen. Daarnaast ligt het in de bedoeling, er belangwek kende voorwerpen en foto's over verd wenen dorpen, een plaats te geven. De terp, waarop de kerk staat, is met kerkhof en boombestand - ofschoon verwaarloosd - intact en zou na een verzorgingsbeurt een sfeervolle plaats van bezinning kunnen vormen temid den van de toch altijd op ruime afstand gebleven industriële bedrijvigheid. In afwachting van een oplossing voor de restauratiekosten voert de stichting Oude Groniger Kerken thans met het Havenschap besprekingen over over name van het gebouw. Boven genoemde Vereniging heeft in een uitgebreide documentatie het ministe rie van WVC en het provinciaal bestuur op de hoogte gesteld van de problematiek, maar tot dusver kwamen van die zijde geen initiatieven. Nog steeds heeft het Havenschap van de mogelijkheid, dat een sloopvergunning wordt aangevraagd, officieel niet afge zien. Maar zou het geen schande zijn, wanneer anno 1993 op zo'n manier dit waardevolle monument, voor velen de enige herinnering aan hun vroegere woonstee, verloren zou gaan? J.S. Niehoff is voorzitter van de Vereniging Vrienden Kerk Heveskes Adres Vereniging: Jachtlaan 26 9675 JA Winschoten tel. 05970 - 15325; gironr. 23.52.610 Het artikel van Friggo Visser in het tijdschrift van de Bond Heemschut van december 1992 over verschei dene Jugendstil-kunstuitingen in Groningen vraagt om een reactie. De stad Groningen telt verschei dene kwal tatief hoogwaardige voorbeelden van Jugendstil. Het is verheugend dat deze door de publicaties in Heemschut en door de documentaires in 'Van gewest tot gewest' de brede aandacht krijgen die zij verdienen. Het belang van het behouden van deze uitingen van kunst van rond de eeuwwisseling wordt hiermee ruimschoots duidelijk gemaakt. Toch bevat het artikel in het decembernummer een zekere tweeslachtigheid. Een monumen taal Jugendstil-pand als dat van het Nieuwsblad van het Noorden ontleent zijn belang niet uitsluitend aan het exterieur. Visser schetst terecht het belang van het interi eur. Dit belang is met name zo groot omdat veel interieurs in de loop van de tijd verwijderd of aangetast zijn. Juist de omstandig heid dat in het pand van het Nieuwsblad van het Noorden de twee-eenheid van exterieur en interieur zo goed zichtbaar is gebleven maakt het tot een belang rijk specimen van dejugenstil. Vissers instemming met het plan het interieur naar het Groninger Museum over te brengen is daar om beslist niet in het belang van het cultuurbehoud. Het interieur is uitsluitend op zijn plaats in zijn oorspronkelijke omgeving; het behoort niet als een decorstuk te vergeteren in een museum, losge rukt uit zijn architectonische context, die er als een huid omheen past. Het interieur en exterieur zijn onlosmakelijk met elkaar verbon den. Het verwijderen van het inte rieur zou een grove schending van dit als 'Gesamtkunstwerk' gecon- cipiëerde monument betekenen. Het opvoeren van een educatieve waarde bij plaatsing in een museale omgeving is een zeer mager excuus. Daarbij wordt tenslotte het Gesamtkunstwerk feitelijk vernietigd. Het streven naar het integraal behouden dient derhalve vèr boven het educatief opstellen van enkele elementen gesteld te worden. Door de eigenaar te motiveren deel te nemen aan de Open Monumentendag kan de doelgroep worden bereikt terwijl de zeggingskracht van het monu ment maximaal is, juist omdat het in zijn geheel blijft spreken. L.M. Th. Swart Bestuurlid Cuypersgenootschap

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1993 | | pagina 40