De bibliotheek van Rolduc met prachtige Rococo-
versiering aan wanden en plafond.
bracht kunnen worden. De eerste
nieuwkomer was het Internationaal
Centrum voor Scholen, dat er vormings-
weken organiseert. Maar ook muziekge
zelschappen komen regelmatig naar
Rolduc. Het congrescentrum is de
financiële redding van het instituut
geweest. In 1973 heeft oud bisschop
Gijssen opnieuw een seminarie voor ca
150 priesterstudenten geopend. De
priesteropleiding loopt niet best en telt
uiteindelijk maar 30 studenten. Vanaf
1978 is in het zogenaamde Klein Rolduc
het Mijnmuseum ondergebracht, maar
daarvoor zal in de toekomst een nieuwe
plek gevonden moeten worden. Ter
uitbreiding van het gymnasium en
Instituut Medo heeft men het gebouw
nodig. Het internationale instituut
Medo (Mater Ecclesiae Domesticae),
is een academische opleiding voor
gezinspastoraat, waarvan het aantal
studenten moet uitgroeien tot ca 150.
De opleiding biedt ook mogelijkheden
voor onderdak in de gerestaureerde
hoeve, Kloosterraderhof. Vanaf 1985 is
er bij de poort tenslotte een restauratie
atelier ingericht, een gesubsidieerde
instelling van waaruit de kunstschatten
van Limburg beheerd worden. Sinds 3
jaar is er i.s.m. Amsterdam een restaura
tieopleiding aan verbonden.
20 jaar restaureren
Vanaf 1945 werd de bouwkundige zorg
over Rolduc van Jos Cuypers overgeno
men door ir. F. Peutz. Het bureau Peutz
Interieur van een kloostergang.
aangebracht door de Akense kanunnik
Mathias Goebbels. De westbouwwerd
tenslotte vanaf 1931 gerestaureerd o.l.v.
Jos Cuypers.
Vijfde Rolduc
De geschiedenis van Rolduc wordt inge
deeld in perioden. Het Vierde Rolduc
eindigde in feite in 1975 toen de laatste
interne student eindexamen deed. Maar
het Vijfde Rolduc was al begonnen
voordat het Vierde geschiedenis was en
wel in 1970, toen de laatste president het
complex verliet. Hij werd opgevolgd
door C.J. van Eek, voor het steeds zelf
standiger opererende gymnasium en
J.J. Stassen. De laatste werd benoemd als
directeur van een ten dode opgeschreven
instituut, met als taak naar alternatieven
te zoeken; geen sinecure. Stassen, o.a.
docent aan de Academie voor
Bouwkunst, was de uitgelezen figuur om
leiding te geven aan dit inmense project,
hetgeen 'vaak met grote menselijke in
spanning gepaard ging' aldus de huidige
directeur, drs. A. Tonnaer.
Een deel van het complex werd
verbouwd en geschikt gemaakt als
congrescentrum met hotelaccommoda
tie waar ruim 150 mensen onderge-
