Afscheid van Nationale Landschappen
in Nederland
//y
ÜH
In ons vorig nummer schreven we nog heel optimistisch, dat in het onlangs
door minister Bukman gepresenteerde Structuurschema Groene Ruimte de
landbouw een veer m,oest laten voor de natuur.
Ir. H.K. Vijverberg, directeur van de Stichting Milieufederatie Limburg, is
daar somberder over. Hieronder zijn kijk op de zaak.
"Év
H.K. VIJVERBERG
Krijtlandschap bij Bemeten in Mergelland,
(foto Stichting Milieufederatie Margraten)
•"J-h'-fr
.•f
Het landschap van Nederland is voor het
overgrote deel een door de mens
gevormd cultuurlandschap. In de voort
durende wisselwerking tussen de mens
die zijn woon- en werkgebied heeft
gevormd en de mogelijkheden die
bodem en waterhuishouding bieden, is
op een relatief klein grondgebied als dat
van Nederland een verscheidenheid aan
landschappen ontstaan, die ons land een
grote bekoring verlenen.
De technische ontwikkelingen na de
Tweede Wereldoorlog en de in de land
bouw aanwezige noodzaak tot opvoering
van de productiviteit hebben ertoe
geleid dat beperkingen in de vorm van
verschillen in bodemvruchtbaarheid,
hoogteligging en ontwatering in belang
rijke mate kunnen worden opgeheven
met als gevolg een groot verlies aan
natuur- en landschapsschoon. Het
zozeer geprezen cultuurlandschap heeft
zich, agrarisch gezien, overleefd en is
niet langer aangepast aan de agrarische
gemeenschap, waaraan het zijn ontstaan
in zo'n belangrijke mate heeft te danken.
Uit een oogpunt van het landbouweco-
nomisch aspekt kan op grond hiervan
gesproken worden van functieverlies van
het bestaande landschap. Uit een oog
punt van natuurlijk evenwicht en milieu
beheer heeft het landschap echter niets
aan betekenis ingeboet, wordt integen
deel het belang van een ecologisch rijk
gevarieerd landschap steeds beter begre
pen en gewaardeerd. De betekenis van
natuurwetenschappelijk, landschappelijk
en cultuurhistorisch interessante streken
is de laatste 20 jaar enorm toegenomen
als recreatiegebied binnen een sterk
geürbaniseerd Nederland.
De Nationale Landschapsparken
Op 6 februari 1975 biedt Staatssecretaris
Meijer van het toenmalige Ministerie
van Cultuur, Recreatie en Maatschappe
lijk Werk de Tweede Kamer de z.g. drie
Groene Nota's aan. Een nota behelst het
advies van de Interdepartementale com
missie Nationale Parken en Nationale
Landschapsparken, betreffende de
12
