Onderhoud: intrappen open deur? Leo van der Meule 30 Een beetje een raadselachtige titel die betrekking heeft op de studiedag 'Monument en onderhoud' georganiseerd door de Nederlandse Vereni ging van Monumentenzorgers, de Stichting Restauratie Informatie Cen trum en de Federatie Monumentenwacht, tijdens beurs Restoration '92 in de RAI in Amsterdam. Menig monumentenliefhebber zal zich afvra gen of de noodzaak van goed onderhoud niet zo langzamerhand tot ie dereen doorgedrongen is en deze dag gelijkstond aan het intrappen van een open deur. De sprekers en organisatoren trachtten het tegendeel te bewijzen. Op 9 november reikte de voorzitter van de Monumentenwacht Noord-Brabant mr. P. Pesch het inspectierapport uit aan de heer en mevrouw De Quay, die zich voor hun monument als 1000-ste abonnee van de Monumentenwacht hadden ingeschreven. De familie De Quay heeft zich erg ingespannen om de voormalige woning van oud-premier en commissaris van de koningin dr. J.E. de Quay De Hiersenhof te Beers in de oorspronkelijke staat te handhaven, (foto Hagemann Fotografie) De eerste drie bijdragen waren met name gewijd aan de positieve gevol gen van goed onderhoud èn de rampzalige bij ontstentenis daarvan. Goed onderhoud kan restauraties niet volledig overbodig maken, wèl kan het de periode tussen twee gro te ingrepen aanmerkelijk verlengen. Is een gebouw zonder onderhoud gemiddeld na zo'n dertig jaar weer aan restauratie toe, goed onderhou den kan daar honderd jaar aan toe voegen. Dat pakt natuurlijk financieel veel voordeliger uit, het scheelt óók onnodige, vroegtijdige vervanging van authentiek materiaal. Iedere res tauratie maakt een monument een klein beetje minder echt, een klein beetje minder monument in feite. Goed onderhoud kan dat erosiepro ces aanmerkelijk vertragen. Het spreekt vanzelf dat de Monu mentenwacht bij dit alles een positie ve inbreng kan hebben. Maar dat veronderstelt wel een paar zaken: dat zij haar werk goed kan doen en dat er naar haar adviezen geluisterd wordt. Het schort aan beiden. De provincies, vanouds verantwoordelijk voor de monumentenwacht, hebben, deels uit teleurstelling over hun af kalvende rol in het nieuwe bestel, hun bijdragen bevroren en zelfs ver minderd. Dertig teams monumentenwachters Er rijden op dit ogenblik dertig teams door het land, die ongeveer 9000 monumenten controleren op allerlei grote en kleine gebreken. Als om te beginnen gemeenten met een vol doende groot monumentenbestand een eigen gemeentelijke monumen tenwacht instellen krijgt de provincie ruimte (lees: geld en manuren) vrij om meer te doen in de kleinere ge meenten en het landelijk gebied. Subsidie-technisch kan er ook nog veel verbeteren. Momenteel krijgt de monument-eigenaar voor een res tauratie beduidend meer subsidie dan voor onderhoud. Zoiets stimu leert hem niet om bijvoorbeeld de onderhoudsadviezen van de monu mentenwacht op te volgen. Verder is het aantal regelingen, subsidies en categorieën monumenten waarvoor die weer dan wel dan weer niet gel den veel te groot. Terwijl de vertwij felde monument-bezitter zich door een berg folders in alle kleuren van de regenboog, onbegrijpelijke wette lijke vaktaal en formulieren heenwor- stelt, doen zich de knaagkever en de houtzwam tegoed aan zijn zorgen kind, het monument. Papierberg Bepleit werd in ieder geval de pa pierberg en het aantal loketten te verminderen en de bereikbaar heid/aanspreekbaarheid van ambte naren te vergroten. De provincies zouden een veel zwaardere rol toe bedeeld moeten krijgen bij het toe kennen van subsidies voor onder houd. Het signaleren van gebreken, via de monumentenwacht, en het ter beschikking stellen van geld om ze te verhelpen zouden in één hand, de provinciale moeten komen. Op ter mijn goedkoop, eenvoudig en helder voor de eigenaar. En tevens, niet on belangrijk, een erkenning van het feit dat ook de provincies verantwoorde lijk zijn voor de instandhouding van het cultureel erfgoed. Als dan in het kader van restauraties voorzieningen worden aangebracht om monumen tenwachters ook op moeilijk bereik bare plaatsen van een gebouw hun inspecties uit te laten voeren zijn we al een heel eind verder. Er werd tevens een lans gebroken voor het toepassen, bij opknapbeur ten, van meer onderhoudsarme ma terialen. Het is zeker iets dat in over weging genomen moet worden, maar de bij wijze van voorbeeld ge toonde achttiende eeuwse gevel met kunststof kozijnen is een waar gru wel. 's Middags was het woord aan de vooruitkijkers, de denkers en plan ners. Natuurlijk kwam ook de com puter eraan te pas. Het regende mo dellen, dia's, sheets en sereens maar met alle respect voor het denk werk dat hier verzet is, wat heeft de individuele bezitter van slechts één monument - de grootste groep - hieraan? Is in plaats van al dat indelen, in voeren, wijzigen en analyseren, ter wijl die kever en die zwam lekker doorgaan, een waakzame eige- naarsblik op die open deur niet vol doende?

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1992 | | pagina 30