Rol van provincie in monumentenzorg
weer vergroten
wm
rrrnr
iranr"
im-ïï
TOT
Abele Retsma
6
Gedeputeerde mevr. G. de Vries-Hommes
'Ik vind het een opdracht voor ons, om dat wat onze voorouders ons
hebben nagelaten, zo goed mogelijk te beheren en te bewaren' zegt ge
deputeerde mevrouw G. de Vries-Hommes. Toch beheert zij de Zeeuw
se monumentenportefeuille vanuit een nuchtere houding. 'Als het mo
nument niet duidelijk een functie meer heeft en als het nieuwe ontwik
kelingen in de weg staat, dan moet je je afvragen of het belang van het
monument zodanig is dat het toch bewaard moet blijven. Je kunt de
ontwikkelingen niet tegenhouden. Het is een kwestie van afwegen.' In
het algemeen is ze een 'groot voorstander van het opnieuw gebruiken
van gebouwen voor andere functies.'
Echt interessant worden monumen
ten als er een verhaal aan vast zit,
zoals bij veel vestingwerken, vindt
mevrouw De Vries. 'Doordat je het
gaat restaureren, krijg je ook hoe
gedeputeerde uit. Mevrouw De Vries
wijst bijvoorbeeld op de waterkerin
gen, 'die een heel duidelijke functie
in het verleden hebben gehad. We
hebben schitterende watersluisjes.
ANNO
r
«JMIJ
langer hoe meer mensen die duiken
in de geschiedenis.' 'Vroeger vond ik
de geschiedenislessen leuk, maar
dat was vooral door de spannende
verhalen'. Zo is het met monumen
ten ook. 'Waarom vind je het leuk om
een rondleiding te krijgen door een
stad? Dat is toch het verhaal dat er
achter zit.'
Fietsroutes
Zeeland is kleinschalig, is rijk aan
monumenten en heeft een grote di
versiteit aan monumenten, zo legt de
Dan zie je ook heel duidelijk het ver
schil in tijd tot uitdrukking komen.
Daar begint de laatste tijd meer be
langstelling voor te komen, ook om
dat wij de natuurlijke waarden terug
willen brengen in het landschap. Dat
past ook in een provincie die voor
een belangrijk deel afhankelijk is van
recreatie en toerisme.' Dat blijkt on
der andere uit de cultuurhistorische
fietsroutes die de provincie helpt uit
zetten. In Zeeuws Vlaanderen en op
Schouwen-Duiveland zijn al fietsrou
tes klaar. Voor Sint Philipsland is ook
een cultuurhistorische fietsroute ont
worpen.
Tussen wal en schip
Het Zeeuwse monumentenbeleid
heeft een aantal speerpunten, zoals
de bekostiging van de monumenten-
wacht, de draaipremie voor molens
en het noodfonds voor restauratie
van monumenten die verloren drei
gen te gaan. Afgezien hiervan lijken
de monumenten tussen de wal en
het schip te vallen. De verantwoor
delijkheid voor monumenten ligt op
dit moment in de eerste plaats bij het
rijk en de gemeenten, benadrukt me
vrouw De Vries.
De provincies hebben in de natio
nale wet- en regelgeving geen be
langrijke taken meer, maar de
Zeeuwse gedeputeerde vindt het te
recht dat er stemmen opgaan om de
rol van de provincies te vergroten.
Vooral het restauratiebeleid zou een
belangrijke provinciale taak kunnen
zijn, zowel in financiële als in vak
technische zin. 'De meeste gemeen
ten hebben de know how voor mo
numentenzorg niet opgebouwd. Dus
als het om vragen gaat, komen ze
toch weer bij de provincie terecht.
Daar zijn we ook graag toe bereid -
dat is het probleem niet.' De provin
cie heeft nu niet de ruimte hier een
volwaardige taak van te maken.
Geen kerntaak
De bezuinigingen door het rijk dwin
gen de provincie ertoe zich te bezin
nen op de kerntaken. Versterking
van het provinciale monumentenbe
leid is daarom een illusie. De gede
puteerde vindt dit jammer. 'Mensen
verkeren graag in een goed onder
houden en verzorgde omgeving. Dat
heeft ook weer zijn effect op de men
sen zelf. Het is heel belangrijk dat je
er als overheid voor waakt dat er
geen verloedering of verslonsing
plaatsvindt.' Ze zou bijvoorbeeld
graag de monumentenwacht met
een extra ploeg versterken. Maar het
ontbreekt aan geld. 'Als je een dui
delijke taak krijgt, is de bereidheid bij
de lagere overheden groter om te in
vesteren.' De gedeputeerde zou het
bijvoorbeeld 'niet zo gek vinden om
de zorg voor monumenten in het
landschap bij de provincie te leggen.'
Armoede
De taak die het Besluit Rijkssubsi
diëring Restauratie Monumenten
