16 Anti-tank gordels onder aan de duinen in Valkenisse. Logo van het museum. Stichting Atlantikwall Museum tebesturen wilden deze oorlogsherin neringen begrijpelijkerwijs zo snel mogelijk uit hun stadsbeeld verwijde ren, terwijl de waterschappen von den dat duinen en dijken door de vreemde betonnen elementen wer den verzwakt. Op sommige plaatsen brak de Atlantikwall zichzelf af, door dat bunkers bij duinafslag op het strand kwamen te liggen of in zee verdwenen. Op enkele plaatsen ble ven op grote of kleinere schaal bun kers voor sloop gevrijwaard, terwijl een tankgracht onderdeel ging uit maken van het afwateringssysteem. Op Walcheren en met name in de gemeente Valkenisse bleef relatief veel bewaard. Herwaardering Inmiddels is het besef gegroeid dat de nog bestaande onderdelen van de voormalige Atlantikwall de enige tast bare herinneringen zijn aan de wijze van kustverdediging zoals die gedu rende de Tweede Wereldoorlog werd ontwikkeld en gebouwd. Wij bewaren en koesteren fortificaties uit vervlo gen eeuwen als 'dierbare' monumen ten, maar slopen de militaire verdedi gingswerken uit onze eigen tijd. Omdat op het grondgebied van de gemeente Valkenisse, zowel in de duinen als in het achterland, nog re latief veel bunkers en andere tot de Atlantikwall behorende verdedigings werken bewaard zijn gebleven, zijn plannen ontwikkeld en in een verge vorderd stadium van voorbereiding, om hier te komen tot de stichting van het Atlantikwall-museum Walcheren. In dit bij een tankgracht gesitueerde museum zal met behulp van vele authentieke voorwerpen, maquettes en modellen het verhaal van de Atlantik wall worden verteld. Door de koppeling van dit muse um met een toeristische fiets/wan delroute langs de nog in het land schap aanwezige bunkers en andere verdedigingswerken wordt het moge lijk een unieke, zeer interessante rondgang te maken langs de restan ten van deze vestingwerken uit de Tweede Wereldoorlog G.M. Baijens is lid van de Provincia le Commissie van Heemschut Zee land. Walcheren (vervolg van pag. 14) intact. Het gevolg was dat het plein tje een facelift kreeg; panden die niet meer te behouden waren werden af gebroken.' 'In de oorlog is er ontzettend veel gebombardeerd. Men zegt wel dat Vlissingen tijdens de oorlog de meest aangevallen stad in Neder land was. Dat had te maken met de ligging aan de ingang van de Wes- terschelde en de toegang naar Ant werpen. Er zijn toen ook heel wat monumenten gesneuveld, die na de oorlog niet meer of in beperkte mate hersteld zijn. Langzamerhand zijn de open plekken opgevuld. Jarenlang hebben monumenten opgeslagen gelegen. Die werden dan verzameld en geregistreerd. Eind jaren zeventig is men ze weer gaan opbouwen. Sinds die tijd is er aardig wat aan monumentenzorg gedaan. Er kwam ook meer financiële ruimte voor; men heeft een aantal jaren geleden van het stadsvernieuwingsfonds ze ven, acht miljoen extra voor monu menten uitgetrokken.' Ook dempen was tot in de zeven tiger jaren heel populair. Een gruwe lijk voorstel gold de demping van de beeldbepalende Vissershaven. Daar voor moest een parkeerplaats ko men. Er is met succes tegen gestre den. Er is uiteindelijk een jachthaven gerealiseerd, had het toch een eco nomisch nut. Concurrentie Middelburg Van Loon: 'Vlissingen heeft wat be treft renovatie en groot onderhoud vooraan gestaan. Middelburg daar entegen deed enorm veel aan res tauratie. Had natuurlijk ook veel meer monumenten. Vlissingen heeft het grote nadeel dat het een hele kleine omgeving heeft. Het ligt pre cies in de punt van een 'frietzak'. Als je daaruit rijdt kom het heel snel in het gebied van Middelburg terecht. Het is wel een hele mooie frietzak! Precies op de punt staan het stand beeld van Michiel de Ruyter. Ook bevinden zich hier het onlangs opge knapte Keizersbolwerk, de havens en het Arsenaal-gebied, dat nu on der handen genomen wordt, echt een hoogtepunt in de Zeeland-boule vard. Maar als je naar buiten gaat moet je zeggen: Vlissingen ligt in de periferie van Middelburg en niet an dersom! Want in de concurrentieslag moest Vlissingen het keer op keer tegen de hoofdstad afleggen.' Veel dagtoerisme Toerisme is zeker geen onbelangrij ke zaak in Vlissingen. 'Vlissingen krijgt veel dagjestoerisme. Mensen komen een boulevardje pikken! Het is ook schitterend om over de boule vard te lopen en schepen zo nabij te zien passeren. Dat tref je nergens anders aan. Je kunt de beloodsing meemaken. Dus dat trekt. Als in fe bruari de eerste zonnestralen zich laten zien, ziet het er zwart van de mensen. Maar Vlissingen heeft heel weinig verblijfstoerisme.'

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1992 | | pagina 16