Omdat je niet alleen aan het verleden denkt, maar ook aan de toekomst. Het fraai gerestaureerde woonhuis De Rode Leeuw Delta Lloyd. Voor alles waar je zuinig op bent. delta lloyd 25 Dat echter de restauratie inderdaad op korte termijn kan worden aange vat, komt ook voor de stichting als een verrassing. Volkomen onver wacht overhandigde onlangs De Noordhollandsche van 1816, een ver zekeringsmaatschappij, een cheque ter waarde van 175.000 gulden aan de stichting; 1000 gulden voor ieder jaar dat het bedrijf bestaat. De maat schappij heeft altijd belangen in de streek gehad. 'Een aannemer die een huis bouwde was automatisch door de Noordhollandsche verzekerd,' be weert De Groote zelfs. Zo ging dat vroeger, en de maatschappij doet nu iets terug. De totale restauratie is overigens begroot op 275.000 gul den. Brand In 1646 krijgt Kolhorn een eigen kerk. Het wordt een halve kruiskerk, met een houten toren. Jammer genoeg kan ik er niet in. Ze wordt nog steeds voor kerkdiensten gebruikt, soms ook voor koffieconcerten e.d. Volgens de kroniek telt het dorp in 1744 127 (houten) huizen; 21 daar van - en niet de minste - branden in 1788 geheel uit, ook van de kerk blijft zo goed als niets over. Dank zij een collecte kan de herbouw echter snel ter hand worden genomen. Veel hout wordt daarbij echter vervangen door steen. Door de aanleg van het Noordhol lands Kanaal in 1817 wordt het veel eenvoudiger om naar Amsterdam te varen. De Kolhorners zijn vanaf dat moment aangewezen op de vis vangst. In 1844 komt ook daaraan een eind als de Waard- en Groetpol der drooggelegd wordt. Op zoek naar (foto Bert Franssen) een nieuwe in komstenbron gaan de Kolhor ners dan over tot het houden van schapen en de teelt van meekrap. Van de wortels van deze plant ma ken ze kleurstof fen. Er wordt een meekrapfa- briek gebouwd, die aan het eind van de vorige eeuw weer wordt afgebro ken, als kleur stof langs che mische weg be reid gaat wor den. Kolhorners zijn dan zo crea tief dat ze voor de zoveelste maal overstap pen op een an dere broodwin ning; de vangst van ansjovis. Ze ontdekken dat deze kort tevo ren in de Golf van Biscaje her ontdekte vis zich ook in de Zui derzee prima thuisvoelt. Monumentenbeleid Kolhorn is een van de negen kernen van de 10.000 inwoners tellende ge meente Niedorp. Ruim 1000 van hen wonen in Kolhorn. Dominerend in de gemeente is de hooggelegen Wesf- friese Omringdijk, die in totaal wel 125 km lang is en als enige in zijn soort de status van provinciaal monu ment heeft. De gemeente telt 37 rijksmonu menten, waarvan er 20 in Kolhorn staan, een zelfde aantal provinciale monumenten en 80 'karakteristieke gebouwen', die mogelijk op een ge meentelijke lijst geplaatst zullen wor den. Sprekend over de nieuwe monumen tenwet noemt burgemeester Dijkstra een paar positieve aspecten. Het sub sidiebedrag van zo'n 80.000 gulden per jaar is wel steevast te laag, maar niet kleiner dan onder de oude wet. Een pluspunt is echter de instelling van de gemeentelijke monumenten commissie, een uitvloeisel van de wet. 'De monumentencommissie heeft tot gevolg dat mensen nu meer bij het monumentenbeleid betrokken raken. Zodat je ook tot een betere af weging komt.' Ook de aanwijzing van Kolhorn tot beschermd dorpsgezicht, in 1988, heeft volgens de burgemees ter een gunstig psychologisch effect. De aanwijzing heeft verder ook zijn weerslag gehad op het bestemmings plan voor het dorp. Jammer is dan, dat het einde van het stads- en dorps- vernieuwingsfonds in zicht is. Niedorp is beslist monument-minded. Zo bestaat er een Stichting Oud Kol horn, waarvan Dijkstra voorzitter is, die aankoop en restauratie van mo numenten beoogt. De stichting heeft volgens de burgemeester een enor me uitstraling op de mensen. Begin jaren tachtig kreeg ze via een legaat een half miljoen in de schoot gewor pen. Het gebruikelijke geruzie over de besteding ervan volgde. Dijkstra vond, 6 jaar geleden, dat het gedon der uit moest zijn. Sindsdiens zijn er panden gekocht en opgeknapt. De Rode Leeuw bijvoorbeeld, een van de mooiste huizen van het dorp, door Woudenberg prima gerestaureerd. Beter dan enkele andere panden, die er wat gladjes uitzien.

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1991 | | pagina 25