De Grote Katerveersluis te Zwolle D.M. van der Schrier 53 De Wet op de Monumentenzorg 1988 en de inspraak Bij het project Grote Katerveersluis is gebleken dat slecht gestructu reerde inspraak weinig zin heeft. Dit artikel beoogt aan te geven waar een inspreker op moet letten wil hij niet met een kluitje in het riet wor den gestuurd. Het Rijksmonument Katerveersluis- complex bestaat uit een kleine sluis, voltooid in 1819, een grote gebouwd omstreeks 1879, een enkele en een dubbele ophaalbrug. Het complex heeft zijn oorspronkelijke functie ver loren. Het behoort bij de gedeeltelijk gedempte Willemsvaart. In 1978 was bij de dijkverbetering alleen geld be schikbaar voor restauratie van de kleine sluis. Vöör de in slechte staat verkerende grote sluis werd in 1976 als vervangende hoogwaterkering een dijk gelegd. Het waterschap Salland besloot de Grote Katerveersluis te gaan gebrui ken voor de afwatering op de IJssel van een groot deel van de nieuwe stadswijk Zwolle-Zuid. Daarvoor is een gemaal nodig (cap. 100 m3/min.) met twee gelijke pom pen. Het zou in de voor de sluis ge legde dijk kunnen worden gebouwd, maar iedereen vond het beter om de dijk te verwijderen, de sluis weer wa- terkerend te maken en het gemaal op de een of andere plaats in of bij de sluis te bouwen. Het waterschap Salland, (eigenaar van het sluizencomplex) en de RDMZ werden het eens over een gemaal op de plaats van de sluis deuren in het buitenhoofd. Belangrijk waren daarbij de overdracht van het buitenhoofd door de gemeente aan het waterschap en overeenstemming over de kostenverdeling. Op 12 juli 1988 stemde de betreffen de raadscommissie hiermee in en op 15 juli verzocht de gemeente aan het waterschap het gemaal op die loka- tie verder voor te bereiden, in nauw overleg met de RvdM. Het water schap dacht dat nu alles rond was en besloot tot het bestekklaar ma ken. Verminking Op 28 nov. 1989 werd het plan ter vi sie gelegd ingevolge artikel 12, lid 8, van de Monumentenwet 1988. De omwonenden van de sluis en de Bond Heemschut zagen een gemaal op de plaats van de sluisdeuren als een verminking van het monument. Heemschut formuleerde het zo:Ver wijdering van de sluisdeuren ver stoort de historische herkenbaarheid en de beeldwaarde van de sluis. Omwonenden en Heemschut dien den binnen de gestelde termijn be zwaren en alternatieven in. De om wonenden stelden voor de pompen onder te brengen in het buitenhoofd ter weerszijden van de deuren. Heemschut stelde voor de sluisdeu- De Grote Katerveersluis bij Zwolle. ren onder water in te korten en het gemaal daaronder te bouwen. Tijdens de hoorzitting op 20 decem ber '89 sprak de RDMZ zich niet over het ontwerp uit. De vertegen woordiger zei: 'Wij houden de histori sche, bouwkundige en stedebouw- kundige waarde in het oog en letten op de belangen van de gebruiker.' 'Ook houden wij natuurlijk rekening met de bezwaarschriften. Voor ons is in ieder geval belangrijk dat de oude situatie moet kunnen worden terug gedraaid wanneer dat nodig mocht zijn.' De RDMZ ontdekte toen dat het gemaal was voorzien van een opval lende kroosreinigingsinstallatie en een lange afrit in de kolk naar het gemaal. Dat was kennelijk niet vol gens afspraak en de RDMZ zorgde -

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1991 | | pagina 53