XO 0303KMiaCTXÖtó-JEro X S c .A-mi!?!. e x ïLn.axv 28 ■vurïur %yf^a/tjzo7 7.Jyy:'.7- Tekening van het Korenmetershuisje uit 1797 van J.C. Schultsz. landse renaissance stijl uitgevoerd. Het gebouw staat aan de oostkant van de N.Z. Kolk. Het was in het be gin van de 17de eeuw vrij gebruike lijk rechthoekige vrijstaande gebouw tjes in de lengterichting van een marktplein te bouwen. Hierdoor is er geen representatieve ingangspartij aan het plein. De hoofdingang is ge situeerd aan de kant van de Kolk- steeg, in het midden van de lange voorgevel. In de achtergevel is ook een toegang tot de hoofdverdieping. De kopkanten van het gebouw zijn gesloten. Wel is er een kelderdeur aan de kant van de Kolk. Dit type gebouw moest functioneel zijn en was hierom eenvoudig van uitvoering. In de 17de eeuw waren er in Amsterdam en omgeving een aantal van dit type gebouwtjes. Veel Noord-Nederlandse raadhuizen zijn van dit type. In Ransdorp staat nog zo'n raadhuis uit 1652. Vaak waren gildehuizen, accijnshuizen en vlees hallen ook eenvoudige rechthoekige vrijstaande bouwwerken. Denk hier bij aan de Vleeshal op de Heren- markt (Westindisch huis) en de in 1856 gesloopte Westerhal op de Westermarkt. Op de hoofdverdieping was vaak een grote zaal die als vergaderruim te door de schutterij of door een gil de werd gebruikt. Hieronder waren de werkplaatsen of wachtruimtes. In het geval van het Korenmetershuisje bevond de werkruimte zich in de kel der en op de verdieping. In de gids: 'Wegwijzer door Am sterdam', daterend van 1713, wordt het Korenmetershuisje als volgt be schreven: 'Dit Gebouw is opgerecht tot bijeenkomst van de arbeiders in de Graanen, om indien 'er volk moet zijn, bij de hand te weezen. Het is een sierlijk langwerpig steen ge bouw, rustende op een overwulfde kelder, en staande op een klein plein, de Oude Zijds Kolk genaamd, rondom vrij van de overige huizen afgezonden. Het manvolk naamlijk draagers, meesters enz. vergaadren gemeenlijk booven, en 't vrouwvolk, als aanlechsters, verschietsters, enz. beneeden in de kelder; werden de werken, door een Vaader, Opzichter, of Doverman, bij looting of volgens de pen, verdeelt: hebbende ver- scheide willekeuren, om zich na 't een en ander te richten.' In 1873 brandweerpost in souterrain In 1873 werd het gebouw gedeelte lijk ingericht als brandweerkazerne. In het archief van Publieke Werken bevindt zich een opmeettekening uit 1873. Hierop is te zien hoe het ge bouw was ingedeeld. Wat betreft de hoofdopzet is het interieur niet veel veranderd. De 19de eeuwse teke ning van J. M. A. Rieke beeldt de zaal van de korenmeters en koren dragers af. Onder de vensters waren houten banken. Op de opmeetteke ning uit 1873 is geen dubbele stoep getekend. Op de tekening van G. Lamberts uit 1816 is de originele dubbele stoep nog te zien. Tot 1893 was een brandweerpost gevestigd in het souterrain. Het gilde van de korenmeters en korenzetters had zijn hoofdkwartier op de verdie ping. Restauratie in 1896 De Commissie voor den Graanhan del stelde in 1896 de architect H. G. Jansen aan om het Korenmeters huisje te restaureren, wat ook ge beurde tussen 1896 en 1898. In het trappehuis hangt nog steeds een ge denksteen, waarop melding wordt gedaan van deze restauratie: 'Ge bouwd voor het Gild in 1620. Ge deeltelijk tot Brandweer Kazerne in gericht in 1873. Door de Gemeente aan het Gild teruggegeven in 1898. Hersteld door de Commissie v.d. Graanhandel Jansen heeft het gebouw geres taureerd volgens de toen geldende restauratie-denkbeelden en technie ken. Hierbij is gekozen voor een 're constructie' van de toestand van 1620. Natuurlijk was deze recon structie een 19de eeuwse opvatting van hoe het gebouw er uit moet heb ben gezien in het begin van de 17de eeuw. De restauratietekeningen van 1898 bevinden zich in het archief van Bouw- en Woningdienst. Oorspronkelijk had het gebouw kruiskozijnen met luiken en glas in lood ramen. Deze werden geleidelijk aan vervangen door roede ramen. Vervolgens werden schuiframen aangebracht. Deze schuiframen zijn op de tekening van G. Lamberts te zien. In 1898 werden de schuiframen vervangen door houten kruiskozijnen met aan de onderkant luiken. Boven de middendorpel zijn glas in lood ra men met gebrandschilderde decora ties. De dakkapellen en de schoor stenen zijn toen ook gerestaureerd en van dakjes voorzien. Jansen heeft in het interieur een nieuw trap-

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1991 | | pagina 28