Help Heemschut monumenten redden
19
dat tegenwoordig. Alleen zijn de
hardheidsclausules toegenomen.
De economische wetten van nu
vragen om het toeristisch verkopen
van trapgeveltjes, om het volleggen
van oude binnenhavens met zeilen
de vaartuigen, die maakt van 18de
en 17de eeuwse woonpandjes hore
ca, zet voor de uitgebroken gevel
plastic stoelen (dit heet een terras)
en die renoveert het meest onbruik
bare gebouw tot een museum. Zo
bewaren we ons erfgoed. Ter herin
nering aan wat onze ouders en
grootouders deden om een stad te
laten groeien.
Wie fanatiek breekt aan zijn verle
den, zo vaak de slopersbol laat drei
nen, zo afschuwelijk dakopbouwen
in de vorm van containers in renova-
tiewijken vijftien jaar lang tolereert,
die heeft geen respect voor zijn ver
leden en ondergraaft het. Niet de
culturele waarde, evenmin de histori
sche waarde bepaalt nog de kans op
overleven voor een gebouw, maar
de grondprijs, de oppervlakkigheid,
in samenwerking tussen architect en
ontwikkelaar vastgesteld. De stelling
luidt mijn inziens dan ook: de grond
prijs van datgene wat na de tweede
Wereldoorlog in het centrum van
Rotterdam is gebouwd, laat zelden
overleving toe.
Respect voor het bestaande en
herkenning van de identiteit en unici
teit. Oud en nieuw in één adem.
Hefbrug
De Hefbrug, plus de spoorbruggen,
plus station Blaak, plus het lucht-
spoor tot en met het pompenburg in
Rotterdam zijn uniek in Nederland.
Het vormt in zijn geheel een stukje
identiteit van deze stad. Bruggen
hebben in een stad, doorsneden
door een rivier, een wezenlijke func
tie. Ze verbinden niet alleen daad
werkelijk de oevers, maar ook visu
eel. Ze zijn een onderdeel van de
ontwikkeling, van de bouwhistorie en
de belevingswaarde. Zoals je je in
vakantieplaatsen kunt oriënteren op
een kerk, kan dat in Rotterdam op
veel plekken op de bruggen. De Hef
staat voor mij niet los. Het is een on
derdeel van een structuur.
Ach, hoe jammerlijk is het lot ener
journalist. In weerwil van de lans die
ik acht jaar geleden in HVV brak
voor behoud van een brugstructuur
besloot de meerderheid van de ge
meenteraad in haar autonome wijs
heid tot de Rotterdamse aanpak. We
hebben straks een nieuwe railsver
binding, dan kan de oude weg. Weg
met de spoorbruggen inclusief de
Hef, weg met de viaducten, weg met
het luchtspoor. Slopen die handel!
Hebben die dingen cultuurhistori
sche waarde? Dondert niet. Hebben
we geen boodschap aan. Oud roest,
afvoeren.
Wat ik zo graag zou zien is dat die
Rotterdamse mentaliteit verandert:
oud hoeft niet gelijk te zijn aan weg
gooien. Denk eerst na over mogelijk
behoud.
Ik had een idee. Even simpel als
effectief. Hoeveel haken en ogen de
uitwerking ook moge hebben. Met
het publiceren van dat idee ben ik
buiten de geijkte journalistieke oe
vers getreden. Zoiets moet kunnen.
(Moscoviter wil de brug inpassen in
het openbaar vervoerscircuit van de
stad. Hij stelt voor bij het Hofplein
station het luchtspoor aan de Hof-
pleinlijn te koppelen en deze lijn te
verlengen tot tenminste station Zuid
in Feyenoord. Red.)
Burgemeester? De journalist van
een plaatselijke krant voelt zich aan
uw hof een nar. Er is een gezegde
dat mij steunt in mijn strijd om u te
vermaken en bezig te houden: 'Geen
groter dwaas dan een koning die niet
naar zijn narren luistert.' Aan de ge
meente, aan de politici en aan de NS
stel ik de dwingende vraag: treed
ook buiten uw oevers. Wanneer het
luchtspoor verloren gaat, is weer een
belangrijk deel van de identiteit van
Rotterdam uit het centrum wegge
vaagd, dan wordt het stadsbeeld his
torisch gesproken weer minder dui
delijk, weer algemener, weer cliché
matiger.
Politici treedt buiten uw oevers en
verklaar de oorlog aan de onwil, aan
de valse argumenten, aan de eenzij
digheid en aan het gebrek aan fanta
sie. Red het luchtspoor en red zo de
Hef. Stop daar energie, maximale
energie in. Het hele tracé hoort tot
het collectief geheugen van de stad,
van al haar bewoners. Red het lucht
spoor en Heemschut zal u belonen.
U ziet het aan mij.'
Al 77 jaar zet Heemschut zich in voor de bescherming van monumenten, waardevolle bebouwing en
unieke landschappen. Nog steeds zijn er veel meer onbeschermde dan beschermde monumenten.
Heemschut vecht voor de monumentenbescherming in ons land. Daarbij heeft zij nieuwe leden echter
hard nodig. Die vormen immers de financiële basis voor ons werk. Wilt u dat ondersteunen, vul dan
deze kaart in. Wordt u zelf lid, dan ontvangt u als premie een boekje over bouwstijlen in Nederland.
Maakt u een ander lid dan ontvangt u dezelfde premie. In dat geval ook de ommezijde van deze bon in
vullen. U kunt de bon uitknippen en in een enveloppe zonder postzegel opsturen (z.o.z. bon voor adres
sering).
Ik geef mezelf/een ander* op als lid. (omcirkelen wat u wenst; vul in het tweede geval ook ommezijde in)
Heer/mevr.
).jaar..
Postcode en woonplaats
Lidmaatschap/contributie per jaar*
leden van 30 tot 65 jaar 50,- gezinsleden (geen extra tijdschrift) 25,-
leden van 65 jaar en ouder 35,- donateurs(bijdrage) 70,-
leden tot 30 jaar 25,- rechtspersonen 70,-
Betaling van de contributie geschiedt d.m.v. een acceptgirokaart, die wordt toegezonden
na ontvangst van deze aanmelding
