Onder de grond
Een alternatief idee van ir.H. de Lussanet
Ir. H. de Lussanet de Ja Sablonière speelde van 1940 tot 1971 als architect een hoofdrol
bij de restauratie/herbouw van de Abdijgebouwen na de oorlogsverwoesting van mei
1940. In samenwerking met de Rijksdienst voor de Monumentenzorg maakte hij de
herbouwplannen en samen met prof. ir. J.F. Berghoef de plannen voor de nieuwbouw
van de Provinciale Griffie.
In het najaar van 1986 vernam hij uit de
krant van de verbouwingsplannen van ar
chitect Dam. Hij reageerde hierop onmid
dellijk door aan de Provinciale Staten te
vragen of niet naar een andere oplossing
kon worden gezöcht, waardoor de mooie
ruimte van de refter niet zou worden aan
getast.
Hij was namelijk allerminst gelukkig met
de oplossing die zijn collega bedacht had
voor de problemen waar G.S. mee zat. Zijn
eigen idee ging, toen hij de zaak over
dacht, weldra een heel andere richting uit:
de moderne techniek maakt het mogelijk
om ondergronds te bouwen. Als er geen
gelegenheid is om in de hoogte te gaan of
om in de breedte aan te bouwen, of als dit
niet wenselijk is, kan men het altijd nog in
de diepte zoeken. Een goed voorbeeld le
vert de jongste uitbreiding op van het mu
seum Het Mauritshuis. Uitwendig heeft het
gebouw geen enkele verandering onder
gaan, maar desalniettemin is het vergroot
met twee ondergrondse etages, verdiepin
gen dus in de meest letterlijke zin van het
woord.
De Lussanet adviseerde G.S. om hun ar
chitect een schetsontwerp te laten maken,
waarbij van die mogelijkheid van een ver
diept gelegen bouwlaag zou worden ge
profiteerd. Men is hierop niet ingegaan.
Bijgaande tekeningen geven een idee van
zo'n ondergrondse Statenzaal. De zeshoe
kige ruimte heeft via een opening midden
in het gewelf contact met de buitenlucht.
Aan een van de zijden zijn er drie toegan-
gen die ook verbinding opleveren met de
eveneens ondergronds gedachte lobby en
dienstruimten. Verder is er aan de tegen
overliggende zijde, naast balkons voor het
publiek en voor de pers, toegang tot een
perskamér.
Het voordeel van een dergelijk plan is
dat het een modeme toevoeging oplevert
die aan alle eisen voldoet, terwijl tegelijk
het bestaande gebouw volledig wordt ont
zien.
De leden van de Provinciale Staten krijgen
een eigen toegang via een deur rechts van
de galerij aan het Abdijplein of via de deur
van de voormalige ambtswoning van de
Commissaris.
Ook provinciezaal
Een van de voordelen van de oplossing
die De Lussanet op papier gezet heeft is
ontegenzeggelijk dat er ruimte gewonnen
wordt. Dat is belangrijk omdat de Staten
zaal niet alleen in gebruik is voor vergade
ringen van de Staten maar ook voor ande
re bijeenkomsten. De voormalige refter is
de grootste en meest representatieve
Schets van de Statenzaal door De Lussanet
onder de grond.
ruimte die er in het Abdij-complex be
waard is gebleven. Het is dus niet zo'n
wonder dat hij bij bijzondere gebeurtenis
sen benut wordt. Hij is om zo te zeggen
behalve Statenzaal ook tot Provinciezaal
geworden. In het verleden hebben ook
veel niet bestuurlijke gebeurtenissen in de
zaal plaatsgevonden. (Zie foto's pag. 17)
Het betreft hier een aspect dat op zijn
minst bij de afweging van de belangen een
woordje mee mag spreken.
Het verkrijgen van een goede vergader
ruimte voor de Staten is primair. Maar als
dat bereikt kan worden met behoud van
de 'Provinciezaal' moet o.i. aan zo'n oplos
sing de voorkeur worden gegeven boven
één waarbij er op het punt van de 'Provin
ciezaal' moet worden ingeleverd.
Red.
Alternatief ontwerp van De Lussanet
Begane grond nieuw; 1. refter. 2. tuin. 3. hal. 4. keuken. 5. traphal.
6. wandelgang. 7. toiletten. 8. garderobe. 9. zaal. 10. portiek.
11. zaal. 12. zijvertrek. 13. galerij. 14. vestibule. 15. koepel. 16. Ab-
dijplein.
Alternatief ontwerp De Lussanet voor de benedenverdieping van de
Statenzaal, 1. traphal. 2. lobbyzaal. 3. telefooncellen. 4. keuken.
5. Statenzaal. 6. tribunes pers en publiek. 7. perskamer.
8. vluchtweg.
Heemschut, mei 1987
15
