Kasteel Strijthagen krijgt misschien nog recreatieve functie 177 DRS. I. E. F. HUISINGA In het midden van dichtbevolkte wooncentra, welke gegroeid zijn rond de mijnen in Zuid- Limburgs oostelijke mijnstreek, ligt als een oase het kasteel Strijthagen, met bijbehorende monumentale boerderij, rentmeestershuis en watermolen. Omgeven door vijvers en parken is Strijthagen één der mooiste kastelen van Zuid-Limburg, een vrijwel vergeten monument in het dal van de Strijthager beek. Nadat de heer F. Honigmann, grondlegger van de latere Oranje-Nassau Mijnen, in 1917 het landgoed verliet, begon voor met name het kasteel en de tuinen een steeds verder voortschrijdend verval. In dat jaar werd het ooit zo sierlijk verblijf met bijge bouwen en het zes hectaren metende park door de Oranje-Nassau Mijnen aangekocht in verband met de ontginning van het daar- gelegen kolenveld. Hoewel de ontginning reeds geruime tijd is gestaakt had het een langdurig doorwerkende invloed op het ge bouwencomplex. De buitenmuren stonden spoedig grotendeels uit het lood, terwijl scheve kozijnen en brede scheuren in het gehele hoofdgebouw geen twijfel lieten be staan over de werking van de ondergrond. De voorburcht of boerderij, het rentmees tershuis en de watermolen hadden minder te lijden van de ondergrondse werkzaam heden. Het kasteel met park en bijgebouwen is na dit langdurig verval dan eindelijk in vijfjaar vrijwel geheel gerestaureerd. Zoals zo vaak is het vinden van een verantwoorde bestem ming echter één van de grootste problemen. SITUERING Strijthagen vertoont de in Zuid-Limburg ge bruikelijke tweedeling: een hoofdburcht en een voorburcht, die dienst doet als boerde rij. De hoofdburcht bestaat uit een recht hoekig hoofdgebouw (het 'Grote Heren huis') met haaks daarop aansluitend een kleiner rechthoekig bouwblok (het 'Kleine Herenhuis'). Tegenover dit complex liggen de gebouwen van de voorburcht, die drie zijden van een vierkant beslaan. Dit com plex is zodanig gebouwd dat de kasteelheer Houten tweeloopstrap met ijzeren balustrade in de hal van het grote herenhuis voor de restauratie (Foto areh. bureau Mertens) uitzicht had op de boerderij. Tussen kasteel en boerderij ligt een voorplein. De toe gangspoort, voorzien van een toren, bevindt zich niet zoals gebruikelijk in deze streek, recht tegenover de woning van de kasteel heer, maar aan een uiteinde van de voor burcht. Het complex ligt in een park dat in de 19de eeuw naar Engels model is aange legd. Uitheemse planten zoals de Weij- mouthden en de bruine beuk zijn er nog steeds te vinden. GESCHIEDENIS Over de vroegste geschiedenis van het kas teel Strijthagen is weinig bekend, mede doordat de archieven van het kasteel zijn zoekgeraakt. In een oorkonde uit 1250 komt de naam Strijthagen als familienaam voor het eerst voor. De naam komt in verband met het kasteel echter pas halverwege de 14de eeuw voor. Meer zekerheid over het gebouw zelf hebben we vanaf 1500. In de eerste helft van de 16de eeuw is het huidige 'Grote Herenhuis' gebouwd op me tersdikke fundamenten van kunradersteen. Het is grotendeels opgetrokken ruit baksteen met speklagen van mergel. Het geheel werd omgeven door grachten en een vijver. Bij opgravingen tijdens de restauratie zijn op het voorplein restanten van een mogelijk eveneens 16de-eeuwse brug gevonden. Het betreft hier waarschijnlijk een ophaalbrug. Stucwerktafereel met als onderwerp de jacht, gemaakt door P. N. Ganini vóór de restauratie. Plaats: boven de spiegel aan de noordzijde van het middelste venster van de grote zaal (Foto arch. bureau Mertens, Hoensbroek)

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1986 | | pagina 15