Situatie in 1925. Aan de noordoostzijde van het Rietveld-Schröderhuis was een sloot met daarachter polders. Aan de zuidoostzijde van het huis was een graslandje. voornamelijk uit het buitenland. Pas later kreeg hij waardering in Nederland. Dit is opmerkelijk aangezien in het Rietveld- Schröder Huis principes van de Nederlandse architectonische stroming De Stijl (Van Doesburg, Oud etc.) verwezenlijkt werden. Eenheid van binnen- en buitenruimte, sobe re en toch lichtvoetige ernst, alsmede het gebruik van primaire kleuren als de archi tectuur ondersteunende 'bouwstoffen', wa ren elkaar onderling bepalende factoren waaruit het huis is opgebouwd. VRIJE UITZICHT VERDWEEN In 1925 werd het huis door mevrouw Schrö- der en haar kinderen in gebruik genomen. Echter toen de kinderen rond 1936 het huis verlieten, zijn er enkele veranderingen in het huis aangebracht. De beneden-verdie ping werd verhuurd en mevrouw Schröder betrok alleen de bovenverdieping, waartoe het huis enkele verbouwingen moest onder gaan. Veel ingrijpender dan de veranderingen in het interieur, die de essentie van het huis niet aantasten, zijn de veranderingen die in de loop van de tijd in de omgeving van het huis zijn aangebracht. In 1925 was er nog water aan de noord-oostzijde van het huis en aan de zuid-oostzijde lag een stukje gras land waarop niet gebouwd mocht worden. Dit grasland lag lager dan het huis, waar door het huis dus in die tijd vrij in de ruimte lag. Dit aspect is verloren gegaan doordat aan de zuid-oostzijde een autosnelweg is aangelegd op 4 meter hoogte op 50 meter afstand van het huis. Het vrije uitzicht is hierdoor geheel verloren gegaan. Rietveld was over de aanleg van deze weg zo teleur gesteld, dat hij voorstelde het huis te laten slopen. Dit is echter niet gebeurd. In plaats hiervan besloot men het huis maar in zijn begroeiing te verstoppen. Mevrouw Schröder heeft het huis bijna on afgebroken bewoond sinds 1925 tot haar dood. Zij wilde er echter zorg voor dragen dat het huis in de toekomst behouden zou worden en hiertoe richtte zij in 1972 een stichting op. Na haar dood kwam het huis in 164 het bezit van de Stichting Rietveld-Schröder Huis. Het huis verkeerde in een zeer slechte staat, zodat een restauratie niet uitgesteld kon worden. De stichting gaf aan de archi tect Berthus Mulder hiertoe opdracht. Hij had in het verleden met Rietveld gewerkt en was dus op de hoogte van Rietvelds ideeën. Voordat met de restauratie van het huis een begin kon worden gemaakt moest er eerst een grondige studie naar gedaan worden. Met behulp van oude foto's, bouwtekenin gen en uit de vele gesprekken die Berthus Mulder met mevrouw Schröder voerde, kon Berthus Mulder zich een goed beeld vormen van het huis hoe het er in 1925 uitzag en hoe Rietveld en mevrouw Schröder hiertoe wa ren gekomen. In 1975 is het exterieur gerestaureerd. Dit had de grootste prioriteit daar er grote delen door betonrot waren aangetast. Thans wordt het interieur onder handen genomen. Het is niet de bedoeling een reconstructie te maken van het huis zoals dit in 1924 werd ge bouwd. De opdracht van de stichting luidt: Het is de bedoeling dat bij de restauratie het interieur wordt teruggebracht tot het beeld dat het in de jaren twintig heeft gehad. Dit hoeft niet zover te gaan dat een exacte kopie ontstaat. Het gaat om een aanpak die het toenmalige beeld van de ruimte en de in richting zichtbaar maakt. Het toenmalige beeld van het huis ten opzichte van de om geving is, gezien de aanwezigheid van de autosnelweg niet meer terug te brengen. Wel is in 1982 de directe omgeving van het huis, de tuin en het hek hersteld. Aangezien het Rietveld-Schröder Huis een zeer kwetsbaar huis is, zal het ook na deze restauratie goed onderhouden moeten wor den, zodat grote herstelwerkzaamheden voorkomen kunnen worden. Hiertoe heeft de AMEV ook een bedrag beschikbaar ge steld aan de stichting. De restauratie zal in de herfst van dit jaar voltooid zijn en men verwacht dat het Riet veld-Schröder Huis vanaf januari 1987 te bezichtigen zal zijn. Drs. Deirdre van Schaardenburg van der Wouden Huidige situatie. Aan de zuidoostzijde van het huis loopt nu een autosnelweg, die verhoogd is om de Prins Hendriklaan er via een viaduct onderdoor te laten lopen. In de voorgaande nummers van 'Heem schut' (mei/juni en juli 1986) heeft U kun nen lezen over een initiatief van enige parti culiere organisaties om een drietal 18de eeuwse, zeer karakteristieke koopmanshui zen aan de Wijnhaven in Rotterdam te be houden. Te samen met de Stichting Ir. J. Trompfonds en Stadsherstel Historisch Rot terdam N.V. is de Bond Heemschut hier voor opgekomen. Aanvankelijk stonden alle seinen op rood, aangezien de gemeenteraad De bedreigde koopmanshuizen aan de Wijnhaven (Foto Alex de Herder.) 's-Hertogenbosch - De Bond Heemschut en het provinciaal bestuur van Noord-Bra bant hebben in gezamenlijk overleg over eenstemming bereikt over de verbouwings plannen van het Gouvernementshuis in 's- Hertogenbosch. De provincie kan nu met voortvarendheid aan de slag om het Noord brabants Museum zijn nieuwe, waardige huisvesting te geven, al zal zij een belang rijk aantal interieurwijzigingen die in de verbouwingsplannen waren voorzien, niet kunnen uitvoeren. Het verzet van de Bond daartegen was dermate krachtig, dat na veel geven en nemen een compromis is bereikt over wat wel en wat niet mag worden veran derd. Het was er de provincie veel aan gelegen een alleszins aanvaardbaar compromis te bereiken omdat naar haar gevoelen het Gou vernementshuis aan de Verwersstraat in ho ge mate beantwoordt aan de mogelijkheden er de collectie van het provinciaal museum in onder te brengen. Dat werd noodzakelijk omdat het museum nu nog in een een mid deleeuwse kerk aan de Bethaniëstraat is on dergebracht en die ruimte geenszins toerei kend is voor de gehele verzameling van de provincie. Naast het statige Gouveme-

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1986 | | pagina 32