Overige werkkampen
-Vc
De groep vrijwilligers die onder leiding van architect Henk Kleinloog (tweede van links) 14 dagen aan
de Panoven te Zevenaar hebben gewerkt.
Foto: Henk Westerveld, Aalten
EELTKNOBBEL
Ines Gregoire (Le Puy - Frankrijk) die dit
gesprek ontging, liet wel een eeltknobbel in
haar rechterhand zien. Resultaat van inten
sief zagen.
Kleinloog (grinnikend): 'Ines is een mans
kerel! Ze zwaait de hamer of het een voor
hamer is, ze is ook de beste boorster van de
meisjes, gaten in ankerstrips boren voor de
nieuwe looptrap van 23 meter lengte, met
een bocht erin. De vier Frangaises, ze heb
ben de middelbare school achter zich, kon
den kiezen uit jeugdwerkkampen in Zuid-
Europese landen, maar kozen voor dit kamp
in de z.g. Liemers, aan de zuidrand van de
Gelderse Achterhoek.
GEEN EENHEID!
Nico Kloppenburg (27), ook betrokken bij
de lerarenopleiding (Leeuwarden), die de
huishoudkundige organisatie van het kamp
voor zijn rekening nam, heeft daadwerkelij
ke belangstelling voor restauratie als lid van
de restauratie-commissie van de hervormde
kerk in zijn woonplaats Roordahuizen. Hij
tilt niet zo zwaar aan de tijdelijke problema
tiek van goedwillende jongeren, zonder
technische flair. 'Henk heeft hun eerst ge
leerd een plank netjes langs een streep te
zagen. En verder, het mag dan misschien
wat moeizaam gaan, maar als de looptrap -
goeie blikvanger - er staat, dan is er toch
wel wat tot stand gekomen. Ze moeten leren
met gereedschap om te gaan. Het is maar
welke eisen je stelt. Overigens, met de helft
aan buitenlandsen kom je moeilijk tot een
teamverband'.
Anja van Beelen (18), Katwijk, was het
enige Nederlandse meisje in de groep, die
met een der Franse meisjes in een tent was
ondergebracht.
'Reuze jammer, dat er nog niet een neder-
lands meisje bij is. Met die frangaises is het
lastig contact te krijgen.
Ze heeft het Atheneum gevolgd en had zich
gemeld, zonder precies te weten wat er van
haar verwacht werd. Het blijkt dan dat je
aan een soort avontuur bent begonnen.
Chris Gijsen (27), Kerkrade, zag de oproep
op het mededelingenbord van de T.H. in
Eindhoven, afdeling Bouwkunde, met in
zijn geval, architectenopleiding. Hij kon ui
teraard wel de tekeningen lezen en was ver
trouwd met de jukken, nodig als funderings
elementen voor de nieuwe looptrap.
Af en toe kwam Leo ter Beke kijken. Stu
dent T.H. Delft, die het conserveringsplan
voor het ovencomplex heeft gemaakt. Ook
was er Diederik Six van de Delftse T.H.,
die als aankomend architect op het terrein
van de restauratie een inbreng heeft gehad.
(De toekomstmogelijkheden van de omge
ving).
Bij het dagelijks pionieren was er altijd wel
een fotograaf of een verslaggever van lokale
of streekkranten. De regionale omroep heeft
zich ook niet onbetuigd gelaten, aldus
hoofdleider Henk. Die erkent met Nico
Kloppenburg, dat dit alles toch signalen zijn
naar de buitenwereld, en van stimulerende
betekenis. Alleen al daardoor heeft ons
werk zin gehad! Als er dan van winstpunten
kan worden gesproken, dan kunnen de gees
telijke ouders van de 'Doe-kampen', Bond
Heemschut en de Nederlandse Jeugdbond
ter bestudering van de geschiedenis, tevre
den zijn. Het vuur voor deze oven moet wel
brandend blijven, overdrachtelijk ge
sproken.
Jan Roelfs Sr.
De werkkampen anno 1985 werden ook el
ders in het land gehouden! In Hilversum
werd een vervolg gegeven aan de restauratie
van de historische begraafplaats, genaamd
'Gedenck te sterven', aan de Oude Toren
straat, die vorig jaar ook in het werkkamp-
programma was opgenomen.
De groep was dit jaar groter zodat onder
leiding van Mari van Wanroy en Leo van
der Maas in twee groepen werd gewerkt,
deels aan de begraafplaats en deels aan de
muren van het 19de eeuwse pand aan de 's-
Gravelandseweg, dat eigendom is van de
Stichting Hilversum Pas Op. In dit huis
werd ook gebivakkeerd. Met de huishoude
lijke leiding was Tineke van der Maas
belast.
Een derde kamp vond plaats in Wageningen
waar onder supervisie van Dr. Ir. W.G.
Sombroek, lid van de Gemeentelijke Monu
mentencommissie heel hard werd gezwoegd
aan schoonmaken, uitgraven, afbreken en
weer opmetselen en voegen van stukken
stads- en kasteelmuur. Men was vorstelijk
gehuisvest in een sociaal jongeren centrum
door de Gemeente ter beschikking gesteld.
De leiding berustte bij André Peerenboom
en Tineke Broersen die ook vorig jaar sa
men een kamp leidden in Overijssel.
Ook het kamp Voorstonden stond reeds eer
der - en zelfs al twee jaar - op het program
ma. Sommigen wilden alléén daar verder
werken aan restauratie- en achterstallige on
derhoudswerkzaamheden van de Haveza-
the. In de gebruikelijke heel aparte sfeer die
het echtpaar Hoogenberk weet te creëren,
werd o.a. in de paardenstal en aan de tuin
muren aanzienlijke voortgang geboekt.
Reacties van de deelnemers luidden o.a.
- Jammer dat we toch nog met te weinig
mensen zijn om in 14 dagen alles of iets
substantieels af te krijgen (b.v. lang niet alle
grafhekken; te weinig muurdelen om iets
spectaculairs te hebben verricht, de loop
brug in zijn totaliteit);
- Net als we de techniek enigszins in de
vingers krijgen, is het kamp weer voorbij.
- De financiële drempel (bijdrage per per
soon voor voeding en overheadkosten a
175,-) is misschien toch te hoog; subsidie
zou inderdaad uitkomst brengen!
- Publiciteit voor de kampen moet veel in
tensiever en dichter bij de jeugd worden
gebracht.
- De eigen bijdrage is te hoog; anderzijds
werd ook verzucht 'dat je zo maar twee
weken in zulk een heerlijke omgeving mag
doorbrengen'.
Duidelijk is, dat al deze punten, die nauw
met elkaar te maken hebben, uitvoerig zul
len worden bestudeerd door de Werkgroep
èn de landelijke Begeleidingscommissie van
de Heemschut restauratie Werkplaatsen die
inmiddels is geformeerd uit vertegenwoor
digers van de Stichting Vakgroep Restaura
tie, de Technische Hogeschool Delft, de
Stichting tot Behoud van Particuliere Histo
rische Buitenplaatsen, Staatsbosbeheer, de
Rijksdienst voor de Monumentenzorg, de
Nationale Contactcommissie Monumenten
bescherming en de Vereniging tot Behoud
van Natuurmonumenten in Nederland.
De organisatoren willen hun bijzondere er
kentelijkheid en hulde voor de leiding uit
spreken en niet in de laatste plaats de deel
nemers, die allen werden voorzien van een
Heemschut T-shirt, hartelijk danken voor
hun werk, dat met zoveel enthousiasme
werd verricht.
P.A. Hengeveld-Brand
