78
De achtergevel nu. De drie bogen verraden het van oorsprong middeleeuwse gebouw. In de loop der
tijden is èr veel aan deze gevel veranderd.
Alle foto's: Jaap J. Herschel
Langsdoorsnede door de hoofdbeuk van het stadhuis, na de restauratie van 1979-1984. De
binnenconstructies werden gedeeltelijk vernieuwd, zoals het oude houtskelet. Op de verdieping van
het gebouw werd een nieuwe raadszaal gecreëerd.
STADHUIS v DORDRECHT
LANOSDOOÖ3NEOE MOOFOBEUK
NA RESTAURATIE IN 1079-1004 SC HAAL ';7SO
OEVISie BLAD
als ingepaste nieuwbouw opgetrokken.
Vanwege de krappe situatie voor de bou
wers weliswaar een krachttoer, maar inte
ressanter is dan toch het werk aan het mid
deleeuwse onderhuis. Een 'vergeten kelder'
zou men kunnen zeggen. Een vochtig rom
melhok, en dat terwijl het hier gaat om een
van de weinig authentieke onderdelen van
de oude Vlaamse hal die bewaard zijn ge
bleven.
Wie de kelder nu bètreedt, ziet een fraaie,
intieme ruimte - met zes herstelde kruisge
welven, opgeknapte kolommen, aangepaste
vloerconstructie en gerestaureerd muur
werk. Wat men niét direct ziet, maar wel
kan waarnemen in de verdiepte wandnissen
van de oorspronkelijke raam- en deurope
ningen, is de waterdichte, betonnen kuip
waarin de kelder als het ware is verpakt. Het
is technisch een bijzonder werk geweest om
die kuip te maken. Opdracht was dat er -
vanuit de kelder gezien - van het oude
muurwerk zoveel mogelijk intakt moest
blijven. Dus: zo min mogelijk slopen en
weer opmetselen. Dat is gelukt door achter
een schil van oud metselwerk een sleuf in de
muur te boren (vanuit raam en deurdoorgan
gen), die rondom met beton is volgestort.
Een dergelijk betonnen scherm in oud
muurwerk: dat is toch wel uniek.
ZUILEN
Een ander veeleisend onderdeel van de res
tauratie is de vernieuwing van de vier zuilen
van de ingangspartij in de voorgevel ge
weest. In de vorige eeuw, toen het stadhuis
het huidige uiterlijk kreeg, waren die ko
lommen in metselwerk opgetrokken. Dat
zag er slecht uit en bovendien was de houten
fundering boven de gemiddelde grondwa
terstand geraakt na de afsluiting van het
Haringvliet. Het kon niet anders of er zou
den vier nieuwe zuilen moeten komen op
een nieuwe fundering. Dat betekende het
tijdelijk weghalen van de hoofdtrap en het
opvangen van het timpaangewicht van 70
ton. Pas daarna konden de oude zuilen wor
den gesloopt. Daar zijn nu betonnen kolom
men voor in de plaats gekomen, maar dan
wel met de 'oude' vertikale groefjes erin.
Dit laatste is dan weer een van die vele
details die het bij een dergelijke restauratie
afmaken.
Het stadhuis van Dordrecht is nu be
stuurscentrum en tegelijk visitekaartje van
het stadsbestuur. Daartoe behoort een zeer
smaakvolle raadszaal op de verdieping.
Vóór de restauratie was die ruimte buiten
gebruik. Dat wil zeggen: zij lag volge
stouwd met noodconstructies om het verder
doorzakken van de toren tegen te gaan. Het
gewicht van de toren is nu op een andere en
betere manier opgevangen, en daar heeft de
raad dan een vergaderzaal aan overgehou
den die vooral in de houtconstructie de sfeer
van de middeleeuwen ademt.
G. Woudsma (aangevuld door de restaura
tie-architect Ir. W. van den Berg).
