175
hier het gulden compromis uit de bus: nr. 15
mocht opgetrokken in 18de-eeuwse stijl,
maar nr. 17 behield zijn gevel uit de tweede
helft van de 19de eeuw.
SUBSIDIE
Een vergelijkbare situatie deed zich voor bij
de restauratie van Zandhoek 14. Hier wilde
Stadsherstel, aan de hand van een oude foto,
de moderne te lood staande voorgevel ver
vangen door een trapgevel met een 19de
eeuwse raamverdeling, welke op vlucht zou
worden geplaatst. Dit zou aansluiten bij de
overige panden van de Zandhoek die alle op
vlucht staan.
Ook hier kwam na lang touwtrekken een
compromis uit de bus: de gevel mocht in
oude steen en op vlucht worden herbouwd,
maar moest beëindigd blijven door een tuit-
gevel. Bij reconstructie van de trapgevel zou
de subsidie in gevaar komen. Een bijzonder
oneigenlijk gebruik van subsidieverlening.
JUGENDSTIL
Gelukkig behoren beide bovenstaande voor
beelden tot de uitzonderingen. Evenals bij
Monumentenzorg waar zich in de loop van
de afgelopen 25 jaar een bepaald idee over
restauratie had gevormd, heeft dit uiteraard
ook bij Stadsherstel plaats gevonden. En
door veel onderling contact verschillen de
meningen niet veel.
Zo is de waardering voor 19de en 20ste
eeuwse bouwkunst ook bij Stadsherstel in
middels gemeengoed geworden. Voorbeel
den hiervan zijn o.a. de restauratie van Prin
sengracht 600, een pand uit 1863 waarvan de
fraaie pui volledig is hersteld. Eveneens kan
Herenstraat 38 worden genoemd, een klein
pandje aan een radiaalstraatje tussen de Kei
zersgracht en de Herengracht. Hier werd de
19de-eeuwse raamindeling gehandhaafd ter
wijl de fraaie Jugendstilpui uit 1903 even
eens hersteld is.
Zo zal binnenkort op de hoek van de Kei
zersgracht en de Nieuwe Spiegelstraat de
restauratie/herbouw plaatsvinden van een re
presentatief hoekpand uit 1885, waardoor
ook de 19de-eeuwse bouwkunst volledig tot
zijn recht komt, iets waaraan in het verleden
wel eens te weinig aandacht werd besteed.
KRITIEK
Iemand die aan de weg timmert heeft veel
bekijks, zo ook Stadsherstel.
De kritiek op Stadsherstel valt heel duidelijk
in twee groepen uiteen.
a. Men vindt Stadsherstel elitair, en met
Stadsherstel bedoelt men dan de 'monumen
tenwereld' in het algemeen. Vreemd eigen
lijk: want als er nu één vorm van 'openbaar
kunstbezit' echt gratis is, dan zijn dat wel
onze historisch gegroeide binnensteden met
hun enorme diversiteit aan gevels; eigenlijk
één langgerekt schilderij. Dat bij het behoud
hiervan grote bedragen geïnvesteerd dienen
huitish-a»
