of gelijk met de begroting. Ook zijn er veel (goedgekeurde) plannen gemaakt voor het herbestemmen van oude gebou wen. Dat betreft zogenoemde Van Dam eenheden, kleine wooneenheden, zoals de Oude HBS in Zutphen (Zie Heem schut van mei 1981) villa's in Baam, de oude kosterswoning in De Bilt en grote panden in Wageningen voor in totaal 40 eenheden. Dat laatste project is nu in uitvoering. Tenslotte wordt er ook nieuwbouw ge maakt in 'harmonische' stijl, dat wil zég gen passend in een logische lijn van tradi tie en vernieuwing: een dubbele woning in Brummen, huizen die gezelligheid en stijl paren aan de verworvenheden van onze tijd en ook goedkoop met de huidi ge bouwtechnieken gebouwd konden worden. Ook een ruim kerkgebouw in Nieuwerkerk aan de IJssel voor maar zes ton, eigentijds met de oervorm en sober heid van de oudste dorpskerkjes, maar toch ook 20ste eeuws. Dan is er deze opvallende opdracht: 'Kan het Bureau voor Harmonische Ar chitectuur het omstreden, verlaten semi narie Rijsenburg metamorfoseren tot een wooncomplex (sociale wo ningbouw)?' Een plaatselijk comité ondersteunt dit plan. De methode-Hoogenberk is in wezen eenvoudig - tegenhanger van kostbaar perfectionisme en (soms) status. Zijn verzuchting is: 'Waarom moeten we zonodig met ons erfdeel achttiende eeuw of empire worden? Onvermijdelijkhe den buiten beschouwing gelaten?' Architectuur en natuur Hij probeert één dag in de week landar beid te verrichten. Egbert noemt het 'zeisen', de zeis hante ren, grondig tuinieren. Dan ordent hij zijn gedachten. Zijn vak en zijn cello! 'De wezenlijke architectuur staat het dichtst bij de natuur, bij het landschap', mijmert hij. 'In wezen doe en wil ik het zelfde als de bewoner van een grachten monument, met hart voor zijn huis en met handige handen aan zijn lijf. Maar, om niet op tenen te trappen, het echte vakkundige werk dient uiteraard door vakmensen te worden gedaan. Men moet wel realistisch blijven.' De grijze ridderhof van de Hoogen- berks... Je moet je best doen je blik niet te laten dwalen, want het interieur is in vele op zichten beeldschoon. Ideale omgeving voor muzikale huisbijeenkomsten, die Egbert en zijn vrouw er ook houden. En wanneer de tijd het toelaat, houdt hij her en der een lezing, met als onderwerp, vrij vertaald: de praktische filosofie van de hersteller. Met de onvermijdelijke lichtbeelden maar ook met zijn cello. Zijn benijdenswaardige tweezijdigheid! Het gesprek valt bijzonder moeilijk af te ronden, het is in feite een hoogst onder houdende individuele 'hoorzitting' ge weest. De jonge doctor-ingenieur leeft uitbundig met zijn opvattingen, belicht facet na facet. Hij komt dan nog tot deze - gezien het bestek van deze publikatie - onvolledige samenvatting: 'Een huis hoeft niet perfect te zijn. Men sen zijn dat ook niet. Het is wel belang rijk dat alles wordt onderhouden. Een duur gerestaureerd pand dat vervuilt, verliest zijn cachet, terwijl een goed onderhouden, nog in oude staat verke rend pand juist heel mooi kan zijn. Ge bruik weer eens zachte zeep en boenwas, dan gaat het huis weer op authentieke wijze glimmen en geuren. En dan hin dert het niet als er een butsje in de verf Dubbele woning in Brummen zit. Hier, in het Oosten van het land, is het heerlijk wonen, maar toch, ik blijf een Westerling, maar wel een die bij voorkeur graag met de trein reist. Dat zijn dan nuttige leesuren.' Studie-odyssee Men zal wel begrepen hebben dat men Egbert Jan originaliteit in zijn gedrags patroon niet kan ontzeggen. Zijn tot dusverre geleefde levensjaren getuigen van avontuur, ondernemingsgeest, rea listische romantiek. Hij stamt uit een kunstzinnige familie, waarin onder meer een spoor terugvoert naar de cartografie. Ter gelegenheid van zijn eindexamen gymnasium verspreidde hij een kunsthis torisch overzicht voor middelbare scho len in een oplaag van twintigduizend exemplaren! Het bleek dat organisatie, koopmanschap en kunst telkens bij hem samengingen. Hij verkocht van zijn ei gen uitgave vijftienduizend exemplaren. T.H. Delft - architectuurstudie, met een grote liefde voor de Romeinen en de Grieken. Muziek, dat kon niet missen. Leider van het Delftse Barok-ensemble. Later optreden als cellist in tal van plaat sen in het land. Hij werd assistent van professor N. Luning Prak, raakte geïnte resseerd in de filosofie van Habraken, werkte ondermeer bij architect Bart van Kasteel in Amsterdam. Studiereizen: Parijs, Zwitserland, Enge land, Nepal, V.S., Rome, Napels, Mün- chen, Heidelberg, Avignon, Bath en Florence, waar hij een tijd heeft ge woond en als musicus in zijn onderhoud voorzag. Zuinig leven, steeds wat geld verdienen. Op de thuisreis van Florence moest hij zich bij een selectiecommissie in Amsterdam melden: een beurs voor de Harvard Universiteit in de Verenigde Staten lag in het verschiet. Egbert Jan kwam te laat, werd toch ontvangen en speelde de heren na afloop van het ge sprek cellomuziek voor, want hij droeg zijn cello op z'n rug! Die cello - bij zijn tentamen bouwmate rialen 'onderrichtte' hij de examinato ren over de bouwkundige onderdelen van het muziekinstrument! Aan zijn doctorsgraad ging vooraf zijn proefschrift Het Idee van de Hol landse Stad - Stedebouw in Neder land 1900 - 1930 met de internationale voorgeschiedenis. Nummer 11 uit de stellingen: 'Met het geld dat in de waan zinnige 'Concorde' is gestoken (onge veer zeven miljard gulden) had men ge durende zeventig jaar de Nederlandse monumenten kunnen restaureren.' (Op deze uitgave - 246 pagina's met veel illustraties - komen we nog nader terug.) Hoogenberk heeft meer publikaties in de pen: 'Nederland 2021' - moderne toe komstvisie. Daarin zal hij onder meer pleiten voor bestemming van monumen tale gebouwen, in de sociale dimensie. Terugrijdend naar het Westen komen telkens uitspraken van Egbert Jan naar boven. 'Ik geloof dat noodzaak kunst maakt. De 'Het idee van de Hollandse stad' Uitgave: Delftse Universitaire Pers Verkrijgbaar in de boekhandel - prijs: 49,90 118

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1981 | | pagina 16