kelijk een wachtlijst van enkele duizen
den liefhebbers kunnen samenstellen. Bij
de affiniteit voor het moment speelt uiter
aard ook de woningnood mee. En in die
affiniteit ligt vaak een soort nostalgie, af
keer van de wijken met flatgebouwen,
verlangen naar een sfeerbeeld, wonen in
de monumentale binnenstad."
- Er wordt minder gekocht?
"Er wordt momenteel betrekkelijk wei
nig gekocht. De huidige economische
omstandigheden - denk alleen maar aan
de hoge rentestand - hebben de drang tot
kopen, tien jaar geleden nog evident, be
langrijk beperkt. Die tendens is er uiter
aard ook op de "gewone" woningmarkt.
Anderzijds neemt het aanbod van eigena
ren die min of meer historische panden te
koop aanbieden, toe. Bij hen speelde
geldbelegging indertijd vaak een rol. Nu
vergt dit van ons een zorgvuldig beleid,
maar het behoort essentieel tot ons taken
pakket".
Hengeveld wijst dan op de mogelijke
materialistische winst uit cultuurbezit.
Dat is een kwaad dat decennia achtereen
heeft kunnen doorwoekeren, maar waar
aan het speculatiebeding - z.i. een heilza
me ontwikkeling - gedurende de laatste
vier jaar een halt heeft kunnen toeroepen.
De Maatschappij kan thans bogen op een
huuropbrengst van ruim drie miljoen gul
den per jaar. Dat betekent, dat men echt
niet in de zogenoemde "zachte en idealis
tische sector" alleen werkzaam is. De
Maatschappij is een bedrijf, met een
duidelijke dienstverlenende en sociale in
slag. Maar zakelijk beleid is een voor
waarde om de dienstverlening te kunnen
verwerkelijken.
Dertig miljoen
Inmiddels - en dat tekent mede de levens
vatbaarheid van een instelling als deze,
Nieuwe Zijdvoorburgwal:
Het z.g. Blaeu Erf
Foto: Maarten Brinkgreve
die het draagvlak van het particuliere
initiatief ten volle heeft behouden - is het
aandelenkapitaal dat naar een bedrag van
bijna dertig miljoen gulden gegroeid.
Hengeveld: "We zijn er trots op dat we
een dusdanige waardering in Amsterdam
mochten verkrijgen, dat de gemeente
Amsterdam voor ruim vier miljoen mee
doet in het gestorte aandelenkapitaal. We
zien daarin mede een bewijs van erken
ning. Ook de Nederlandsche Bank is nu
vertegenwoordigd in ons aandelenpakket.
"Hetisdenkbaardatdewelvaartstijdmede
heeft geleid tot belangstelling voor het
monument. Maar niet minder belangrijk
is dat de overheid - lokaal en landelijk -
daadwerkelijk is gaan meedoen. Ik noem
dan het binnenstadsbeleid, dat in vele ste
den een begrip en meer dan dat is gewor
den. Natuurlijk, er is een subsidiestop,
maar wij zijn erkentelijk voor het feit, dat
de overheden oude afspraken ten opzichte
van ons handhaven, zodat een zeker
tempo kan worden gehandhaafd bij het
uitbetalen van de subsidiebedragen en we
een in verhouding verminderde proble
matiek hebben ten aanzien van zeer kost
bare voorinvesteringen. Een Maatschap
pij als de onze werkt voor heden en toe
komst. We bezitten, we bestendigen het
bezit en we restaureren, we behoeden op
dat de toekomt niet verarmt!"
Een "menselijke" vraag ertussendoor.
Profiel van hersteller
- Welke eigenschappen moet een Stads-
hersteller in deze tijd hebben?
Voor de beantwoording van die vraag
gaat Hengeveld er even goed voor zitten.
Hij formuleert dan zorgvuldig:
"Die moet zeer veel incasseringsvermo
gen bezitten, teleurstellingen kunnen ver
werken, een optimistische kijk op leven
en materie hebben, initiatieven kunnen
ontwikkelen en zich steeds bewust zijn,
dat hij in de kantlijn van de samenleving
bezig is."
Een heet hangijzer in deze tijd zijn de hu
ren!
- Is het kostbaar in een hersteld monu-
mentfwoning) te wonen?
Vooraf zegt Hengeveld er dit van:
"Onze huurders moeten kunnen getuigen
een goede mentaliteit te bezitten, ze
moeten liefde voor het pand kunnen op
brengen, er zorgzaam mee willen om
gaan. Bereid zijn - inwendig - het noodza
kelijke onderhoud te verrichten. Wij
controleren dat. Onze huurders moeten
met ons op dezelfde lijn zitten. Wij zijn
geen uitgesproken materialisten, we
hebben echter wel onze zakelijke verant
woordelijkheid. En wat die huren betreft,
97
