de huizen. Van het begin af aan is er een
chronisch tekort aan financiën geweest.
De eerste schenking van fl. 75.000 werd
gebruikt voor de restauratie van het
landhuis Brievengat, een van de mooiste
landhuizen van Curaqto daterende uit het
midden van de 18e eeuw. Door middel
van leningen, hypotheken en borgstellin
gen konden nieuwe projecten worden
aangekocht en hersteld. In de loop van 25
jaar heeft de Stichting een vijftiental pan
den, landhuizen en complexen van huizen
weten te bemachtigen. De bestemmingen
variëren van woonhuis, restaurant, over
heidskantoor en vormingscentrum tot
museum.
Omdat de Antilliaanse Overheid niet
over veel geldelijke middelen beschikt is
zij niet of nauwelijks in de gelegenheid
om monumentenzorg te stimuleren en
particulier initiatief te subsidiëren. Afge
zien nog van het hierboven gesignaleerde
gebrek aan begrip en belangstelling.
De financiële hulp van Nederland is naast
genoemde éénmalige steun altijd sum
mier geweest. Daar komt nog bij dat Ne
derland vaak niet voldoende op de hoog
te is van de situatie overzee. In 1962 werd
een 'Tienjarenplan voor Ontwikkelings
hulp' opgesteld. Hierin werd een post
monumentenzorg in het kader van het
economisch belang van stadsrenovatie en
sanering opgenomen. In Nederland
werd de kous afgedaan onder het motto:
Monumentenzorg is cultuur en geen eco
nomie, en de post werd geschrapt.
Uiteindelijk werd er in de zestiger jaren
van de kant van de Antilliaanse Overheid
de wens geuit om tot een wettelijke rege
ling voor Monumentenzorg te komen.
Tot op heden is er echter nog steeds geen
wetgeving op dit gebied, noch is er spra
ke van een daar opgerichte planologie,
een sloopverbod of enig wezenlijke in
vloed van een deskundige schoonheids
commissie. Met name de Overheid liet
op zeer karakteristieke punten van de
stad de lelijkste (d.w.z. niet in de histori
sche omgeving passende) gebouwen
neerzetten. Bijvoorbeeld een tweetal aan
de Handelskade, die toch het meest ka
rakteristieke aanzicht van Willemstad
biedt met zijn Oud-Hollandse geveltjes.
Om maar niet te spreken van Pietermaai,
dat de laatste tien jaren zijn karakter vol
ledig heeft verloren. Een grof schandaal
