m
RUYTERSHOFJE
geweest, al was het wel een stichting van 149
liefdadigheid, en de Agnietenhof was
zelfs van geheel andere aard.
Het Bornhojaan de Zaadmarkt is gesticht
door heer Borro - zijn familienaam is
onbekend - kanunnik in het kapittel van
St. Walburg. Hij schonk in 1320 bij testa
ment zijn woonhuis met een groot erf
eromheen aan de stad als armhuis, dat
aanvankelijk - waarschijnlijk tegen de
bedoeling van de stichter - niet gebruikt
werd om er behoeftigcn in onder te bren
gen, maar om er 'spindingen' te doen aan
de huiszittende armen, of zoals met na
druk wordt gezegd: 'den rechten huesar-
men ende nyet den lantloepers'. Pas se
dert het begin van de 17e eeuw werden er
LUTHERSE HOFJE
BORN-HOF
Evangelisch-Luthersche gemeente het
liet bouwen om de door haar bedeelden
gemakshalve bij elkaar te doen wonen.
Dit werd geen succes: de bewoners kon
den onder elkaar de evangelische vrede
niet bewaren, en de 19 éen-kamerhuisjes
bleken na korte tijd al te benepen. In 1915
werd het complex verbouwd tot twaalf
twee-kamerwoningen voor alleenstaan
den, die na een aantal jaren weer te klein
werden geacht en vergroot. Het wordt
nu voor de derde maal gerenoveerd tot
een aardig hofje van acht woningen, die
zullen worden verhuurd. In zijn extreme
eenvoud heeft dit kleine hofje werkelijk
veel charme.
Het Sarepta-hofje aan de Isendoornstraat
is in 1895 gesticht door de Zutphense
predikantsdochter Elisabeth Hendrina
Bax, die in haar vast geloof op 'God die
wonderen doet' niet werd beschaamd en
de grote som geld, die haar door een
onbekende weldoener werd gelegateerd,
besteedde door er een weduwenhuis met
zeven woningen van te laten zetten aan de
toenmalige Pastoorswal, destijds geheel
buiten de stad gelegen.
Indachtig aan de geschiedenis van de pro
feet Elia en de weduwe van Sarphat
(I Kon. 17:7-16) noemde zij het huis Sa-
repta. Sedert haar dood in 1917 berust het
bestuur bij de Ned. Hervormde diako-
nie, die het onlangs naar de eisen van de
tijd heeft doen herstellen en vernieuwen.
Van de overige twee aan een moderne
woonbestemming aangepaste bouw
complexen is het Bornhof geen 'hofje'
armen gehuisvest en kamers 'getim
merd'; het jaar 1611 markeert deze gewij
zigde bestemming. Behalve over Borro's
monumentale woonhuis, dat er nog al
tijd staat, is er uit deze tijd niets bekend
over de gebouwen waarin de bewoners
waren ondergebracht; er zullen wonin
gen zijn geweest, maar ook gemeen
schappelijke woon- en slaapzalen. In de
jaren 1876-1888 werd alles, behalve het
middeleeuwse huis van de stichter, nu
rentmeestershuis genoemd, en de 18e-
eeuwse poort, afgebroken en vervangen
door rond dit huis en zijn hof gegroe
peerde aaneengesloten woonvlcugels,
met 50 woningen voor gehuwden, vier
zalen voor mannen en vier voor vrou
wen. Sedert 1723 geeft de poort aan de
Zaadmarkt, met beelden (copieën van de
