A^ Dankbaar werk Heemschut ƒ40- 3,70 Jaargang 56 no. 9 september 1979 Maandblad van de Bond Heemschut Opgericht in 1911 Beschermvrouwe: H.M. Koningin Juliana Eindredacteur: J.E. van der Wielen HEEMSCHUT verschijnt 10 keer per jaar Alle correspondentie betreffende de redactie van het tijdschrift: Secretariaat van de Bond Heemschut Korenmetershuis Nieuwezijds Kolk 28 1012 PV Amsterdam Postbus 10525 1001 EM Amsterdam Postgiro 124326 Tel. (020) 22 52 92 Alle correspondentie betreffende advertenties: B.V. 't Koggeschip Postbus 1198 1000 BD Amsterdam Tel. (020) 22 97 21 BOND HEEMSCHUT Lidmaatschap per jaar: individuele leden mogelijkheid van reductie voor 65+ en 25- donateurs niet-indiv. leden losse nummers (incl. porto) ƒ20,- 55,— Uit de inhoud: 171 Blaeu-erf-panden worden gerestaureerd 173 Monumentenwet schiet tekort 177 Langs de Voorburgse Vliet 179 Montfoort heeft 650 jaar stadsrechten 181 De Goese binnenstad 187 Merkwaardige ontdekking in Parijs 191 Boekennieuws 192 Heemschut in actie Foto omslag: Aan de markt in Maassluis staat een huis met een markante uitgebouwde kamer foto: W. Raue Op de Heemschutdag in de noordwest kop van Overijssel heeft de staatssecreta ris van CRM, de heer G. C. Wallis de Vries de deelnemers de visie van de cen trale overheid over de bedoeling van na tionale landschapsparken uiteengezet. We hopen daarop in een volgend num mer terug te komen. Intussen troffen we in een interview in het partij-orgaan van de VVD het oordeel van de staatssecreta ris over monumentenzorg aan en dat vonden we alleszins de moeite waard om er dit nummer van ons tijdschrift mee te beginnen. We citeren: „Het leukste vind ik de monumenten- en de natuur-bescherming (dat is een onder deel van de uitgebreide portefeuille van de heer Wallis de Vries). Dat trekt mij persoonlijk het meest. Daar heb ik dan ook zo mijn zorgen voor. Je zit met fi nanciële problemen. Maar het is erg dank baar werk, het is zo belangrijk dat we daar toch alle aandacht aan blijven beste den, omdat het iets te maken heeft met hoe je de toekomst van je land ziet. Wat voor vorm je aan de toekomst geeft. Als je die band met het verleden doorbreekt, ben ik bang dat je ook iets verliest van wat te maken heeft met je historie, van wat te maken heeft met een stuk cultuur. Dan wordt het zo onherkenbaar, een beetje een unheimische wereld wordt het dan. Het gaat niet om oud of museaal, ik vind het vingerwijzingen, richtingaan wijzers naar de toekomst, historische continuïteiten. Je bent een onderdeel van een cultuurpatroon, dat zetje voort en je geeft er een nieuwe vorm aan, maar het is niet los te denken van de historie.En om dat zichtbaar te houden, om die ontwik kelingen samen in één verband te laten functioneren, dat is eigenlijk het doel van monumentenzorg". Tot zover dê staatssecretaris, die op zijn wijze in dit interview heeft verwoord hetgeen de Bond Heemschut nu al bijna zeventig jaar als doel nastreeft. Het zal duidelijk zijn, dat we deze opvatting over wat monumentenzorg nu eigenlijk feite lijk beoogt, gaarne ten volle onderschrij ven. Deze zienswijze van de heer Wallis de Vries kunnen we beschouwen als een morele en daadwer kelijke ondersteuning van ons werk. Heemschut Over dankbaar werk -gesproken, een tiental aannemingsbedrijven, die zich met restauratiewerk bezig houden, heb ben zich verenigd in een club, waarin men o.m. ervaringen uitwisselt. Het lijkt ons een goede instelling, want zoals uit recente berichten blijkt, neemt men van elkaar denkbeelden over. Zoals het initia tief, dat Woudenberg in Ameide ruim een jaar geleden nam: opleiding vanjon- geren, die van de LTS komen en die hun beroep trachten te vinden in de bouwsec tor. De restaurerende aannemingsmaat schappijen ondervinden echter dagelijks, dat het aantal vakbekwame restauratie bouwvakkers afneemt. Dat heeft Wou denberg indertijd aan het denken gezet en zo werd een speciale leerlingenbouw plaats onder toezicht van het Leerlingen stelsel Bouwbedrijf in het leven geroe pen, gericht op restauratiewerk. Het ini tiatief van Woudenberg, dat in Vianen van de grond kwam, heeft al navolging gevonden bij tenminste twee andere ondernemingen, die zich met het restau reren bezig houden. Dat is in Gelderland het bouwbedrijf Hulshof (Steenderen) en in Zuid-Holland de Ver. Aannemers- en steenhouwersbedrijven Van der Sluijs en Van Dijk B.V. in Hardinxveld-Gies- sendam. Die twee hebben nu ook een leerlingenbouwplaats voor jonge men sen, die in het restaureren geïnteresseerd zijn. Een opleiding voor de toekomst en mèt toekomst. Er valt in ons land nog heel wat te restau reren, maar of monumentenzorg al niet genoeg zorgen heeft, kwam er de laatste jaren de bezorgdheid over het gebrek aan vakmensen bij. Het is verheugend, dat restaurerende aannemingsbedrijven daaraan nu wat doen. Het lijkt ons bij zonder dankbaar werk. Immers door die gespecialiseerde opleiding kan er conti nuïteit in het bestand van vakmensen blij ven, maar bovendien biedt het jonge mensen de gelegenheid levensvreugde te vinden in een beroep, dat al sinds de gilden-tijd hoog in aanzien stond. We hopen, dat het voorbeeld van de drie ondernemingen, die nu de spits hebben afgebeten, door anderen zal worden ge volgd. Daarmee wordt dan een zorg af genomen van hen, die zich met het res taureren (van monumenten) bezig hou den. Op steun van allen, die er bij betrok ken zijn, mag worden gerekend. v.d.W.

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1979 | | pagina 11