Bezonde mini-monumentjes 35 Een groot architect, der Baumeister van de Munster te Freiburg im Breisgau, staat al zeven eeuwen lang, in steen ge beeldhouwd, aan de gevel van die kerk. Hij draagt in zijn handen een middel eeuwse zonnewijzer, en lijkt aan zijn col lega's van latere tijd te vragen: „Hebt ge U bezonnen op de zonnewijzer?" Nu nog, ook hier in Nederland, is die vraag actueel en belangrijk. In een recent verschenen boek „Greek and Roman Sundials" zegt de auteur, Sharon L. Gibbs: „Deze zonnewijzers horen wel tot de kleinere stukken van de Grieks-Romeinse architectuur, maar ze vormen wel het grootste deel van de schrale hoeveelheid materiële bewijs stukken van de wetenschappelijke activi teit van die periode". Dit zou te sterk zijn uitgedrukt voor onze Nederlandse zon newijzers, maar wel kan gezegd worden dat de zonnewijzer aan een ieder en in het openbaar iets laat zien van wetenschappe lijke activiteit uit een bepaalde periode, van astronomie en tijdmeting, van de loop van de zon in een dag en in een jaar, soms met windrichtingen, hoogte, dag lengte, oude uurrekeningen, enz. We leven wel snel, maar het is dit jaar toch pas 70 j aar geleden dat op 1 mei 1909 een Wet van kracht werd waarbij de Tijd aanduiding voor Nederland uniform werd geregeld. Voordien leefde elke plaats naar zijn eigen klok, geregeld naar zijn eigen zonnewijzertijd. En sinds het invoeren van de Midden Europese Tijd, en zeker bij zomertijd, is het weer van belang om op een zonnewijzer (ook een moderne) te kunnen zien hoe laat het nu werkelijk is. Veel zonnewijzers tonen in vorm en be werking de kunstzinnigheid en het am bachtelijk vermogen van hun vervaardi gers. Al met al genoeg redenen om het histo risch en cultureel belang van zonnewij zers niet te veronachtzamen. Mevrouw dr. J. G. van Cittert-Eymers schreef in 1972 het boek: „Zonnewijzers aan en bij gebouwen in Nederland". In dit boek zijn veel gegevens te vinden over de toen bekende zonnewijzers. Daarna zijn er nog meer oude zonnewij zers opgespoord, en er zijn nieuwe bijge komen. In 1978 is opgericht „De Zon- newij zerk ring" waarin mensen met spe cifieke deskundigheid en belangstelling verenigd zijn. Deze kring geeft gaarne adviezen bij restauratie.* Er is een pret tige samenwerking met de Rijksdienst voor de Monumentenzorg. De restauratie van de fraaie zonnewijzer aan de Lijnbaan te Vianen werd door Mevr. Van Cittert begeleid (toen nog samen met wijlen prof. M. Minnaert). De oudst bekende zonnewijzer in Neder land, van 1463, aan de Jacobikerk te Utrecht, werd ook door haar toedoen gered. Er zijn nog meer goede restauraties ge weest, zoals aan de Lekpoort te Vianen, de Gudulakerk te Lochem, de R.K. Kerk te Ootmarsum, enz. Maarwaar is de oude Gotische zon newijzer gebleven, die aan de kerk van Het secretariaat is gevestigd: Molen berg 45, 7364 BV Lieren. zing niet meer kan worden waargeno men? Waarom zijn de vier zonnewijzers aan het Gravensteen in Leiden ontsierd door de stangen van de bliksemafleiders, die dwars over de wijzerplaat heen lopen. En de snoodaard sloeg zelfs een klamp in de stenen plaat! Vroeger heette de Gerechts plaats hier „Schoonverdriet" en dat slaat nu dan op de zonnewijzer. Een zeer unieke en bijzonder elegante zonnewijzer aan de kerk te Oosthuizen hangt te verrotten. (Maar hier grijpt Mo numentenzorg gelukkig in). Zijn het geen monumentjes van geschie denis en kunst? En toch worden ze vaak niet vermeld in het „Kunstreisboek voor Néderland", en zelfs niet altijd in de „Ge- illustreerde Beschrijving der Neder landse Monumenten van Geschiedenis en Kunst". 'V. j w a.' t. ..l&L..:.': DE OUDST BEKENDE ZONNEWIJZER IN ONS LAND: AAN DE JACOBIKERK IN UTRECHT (1463) ONTSIERDE ZONNEWIJZER AAN HET GRAVENSTEEN IN LEIDEN (WEST-EN ZUIDWIJZER) Delden zat, en na de restauratie van 1969 niet meer te vinden is? Waarom is bij de restauratie van de kerk te Sassenheim (1973) de zonnewijzer to taal miskend, en ondersteboven inge metseld? Waarom is in Soest het hele dorpsplein gerestaureerd, maar de oude zonnewijzer niet? Waarom is aan de mooie wijzer in Ben schop het bolletje aan de stijl verdwenen, zodat de karakteristieke kalenderaanwij- Bij restauraties worden ze soms niet her kend, of men weet er vaak geen raad mee. Jammer. Bij verval of gebouwen restau ratie zal men zich in voorkomende geval len óók de vraag moeten stellen: Hebt ge U bezonnen op de zonnewijzer? M. J. Hagen, Beekbergen, tel. 05766- 12 78

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1979 | | pagina 22