voormalig koetshuis van het kasteel, resten
van de vijvers en aan bomenlanen is nog het
verloop van de watersingels te zien. Het
terrein is na de afbraak van het kasteel ver
kaveld en in verschillende handen gevallen.
Het zojuist beschreven „Oubergzicht"
staat in de zuidwesthoek van de oude tuin.
Ook de villa's „Avalon" en „Rozenhof"
uit het einde van de negentiende eèuw zijn,
terzijde van de Rijksstraatweg, op het ge
bied van het oude kasteel-gebouwd.
Direkt tegenover de plaats, waar het kasteel
gestaan heeft, vinden we nu nog het witte,
laatmiddeleeuwse kerkje van Ubbergen.
Vooral het intieme kerkhofje met de platte
zerken, waarop de namen en de wapens van
vele adelijke families uit het dorp prijken, is
boeiend om te zien. Een mooi neogotisch
hekwerk vervolmaakt het beeld van dit
stemmig negentiende-eeuws begraaf
plaatsje. Hildebrand vermeldt het in zijn
Camera Obscura'
Huize „Schoonoord", achter het kerkje,
geeft met zijn kolossale zuilenportikus, die
geheel uit hout vervaardigd is en wel eens
ouder zou kunnen zijn dan het huidige huis,
een goed beeld van een neo-klassicistisch
landhuis. Zijn witte uiterlijk en de groots
uitgegroeide rode beuken in het land
schapspark eromheen zijn welhaast ver
plichtend voor de tijd van zijn ontstaan.
We vervolgen de Rijksstraatweg en komen
na een bocht bij het voormalig Frans Pen
sionaat „Notre Dame des Anges",dat we al
eerder vermeldden. Het staat in de helling
van de vroegere boventuin van het kasteel.
Van hieruit kijkt men enkele tientallen me
ters naar beneden op „Rozendal". De
neo-gotische kapel van het komplex herin
nert in zijn ranke vormgeving met hoge
smalle lancetvensters, pinakels en de hoge
spitse dakruiter sterk aan de Franse gotiek.
Architekt J. van Groenendael heeft haar
samen met de aansluitende pensionaatsge
bouwen, die in hoogte bij de kapel achter
blijven, in 1910 ontworpen. Bij het kom
plex hoort ook een in dat jaar reeds be
staande villa met de naam „Ter Meer",
opgetrokken in Hollandse neo-renaissan-
cestijl. Deze villa was de kern van het ge
heel, want hier namen enkele Franse zusters
in 1903 hun intrek, toen ze hun land van
wege de anti-clerikale wetgeving hadden
moeten verlaten. Ze stichtten een pensio
naat voor meisjes met-Frans als voertaal.
Voluit heette het „Maison d'Education de
Chanoinesses Régulières de St. Augustin de
la Congrégation de Notre Dame Ubbergen-
lez-Nimègue". In 1971 werd het onderwijs
er gestaakt en kreeg het gebouw een weinig
passende horeca-, sport- en woonfunktie.
Hoewel het onlangs nog op de monumen
tenlijst geplaatst werd, is zijn toekomst on
zeker.
„Beukenheim", de witte villa met de don
kergroene zonneblinden aan de overkant
van de weg is een goed voorbeeld van een
negentiende-eeuws landhuis. Alhoewel de
vlakhellende, elkaar kruisende daken het
huis een speels accent verlenen, blijft het
statig en deftig van karakter. Mr. Maritzvan
Crayenstein was in 1867 zijn bouwheer ge
weest.
Een van de villa's die op uitgesproken wijze
een point-de vue-effekt nastreeft, zoals dat
aan het begin beschreven werd, is de helaas
in jammerlijke toestand verkerende villa
„Heuvellust". Een brand maakte van dit
deftige buiten enkele jaren geleden een
puinhoop. Het verdient krachtige aanbeve
ling dit huis, waarin families met adelijke
namen als Van Lamsweerde, Hacfort tot ter
Horst en Van de Mortel-Michiels van Kes-
senich gewoond hebben, zo snel mogelijk
208
