In Odoorn kon men niet anders
11
BEiï
de onderwerpen blijkt, zoals: het onstaan
van de bodem van de IJssel- Vecht-delta;
de „verplaatsingen" van Staphorsten Rou-
veen; de Gieterse boerderij en een (inlei
dende) beschouwing over de relaties IJssel-
delta en IJsselmeerpolders. Geinteresseer-
den in monumentenbehoud zullen er veel
van hun gading in vinden. (Uitg. Waanders,
Zwolle).
Historische Plattegronden
Voor de liefhebber van de geschiedenis van
historische steden is de publicatie van de
reeks „Historische plattegronden van Ne
derlandse Steden" zeer belangwekkend.
De eerste map, Amsterdam, is dit jaar ver
schenen met een inleiding van W. Hofman,
medewerker van de Gemeentelijke Ar
chiefdienst. Er zullen nog 21 steden en pro
vincies in deze reeks worden behandeld.
De vroegste 16de eeuwse kaarten zijn
meestal door kunstschilders gemaakt. Lang
bleef de cartograaf een kunstenaar wiens
werk ook op artistieke kwaliteiten beoor
deeld werd. De eisen die men aan een kaart
ging stellen werden echter op den duur ho
ger. Deze ontwikkeling is ook in de map te
volgen.
De reeks kaarten begint met de oudste Am
sterdamse kaart, van Comelis Anthoni-
nisz,, uit 1544, die zowel landmeter-carto-
graaf als kunstschilder was. De laatste in de
map opgenomen kaarten zijn van Publieke
Werken uit 1938 en 1977.
Vroegere publicaties op dit gebied betroffen
vrijwel steeds facsimile's. Het verloop van
de geschiedenis van de stad is daarin niet te
volgen, terwijl het complete en orginele ma
teriaal moeilijk is te raadplegen. Hoewel in
deze uitgave veel van het kaartmateriaal
verkleind is, zullen de verschillende ont
wikkelingen van de stad hieruit toch met
vrucht geraadpleegd kunnen worden.
Een toelichting op de topografische ontwik
keling van de stad door de heer Hofman is
toegevoegd en alle kaaten zijn van interes
sante historische gegevens voorzien.
De map is uitgegeven bij „Canaletto" te
Alphen aan de Rijn en bevat 19 ongekleurde
kaarten waarvan verschillende uit enige
bladen bestaan. Gezien de uitstekende in
houd en uitvoering is deze publicatie de uit
gave van 160 gulden zeker waard.
E. de W.
„Op grond van het vigerend bestemmings
plan konden we geen bouwvergunning wei
geren. Het was zelfs zo, dat we de ge
vraagde bouwvergunning MOESTEN ver
lenen!" Dit zegt burgemeester H. Kreijkes
van de Drentse gemeente Odoorn over de
uitbreiding van het hotel „Wassenaar" in
het dorp Odoorn.
De nieuwe hotelaccomodatie ligt op een me
ter of acht afstand naast de Nederlandse
Hervormde Kerk, een beschermd monu
ment.
De nieuwe vleugel van het hotel-restaurant
ligt ten noordwesten van het charmante
kerkje. De hele noordzijde en een deel van
de westkant worden geheel aan het oog ont
trokken door deze nieuwbouw. De architec
tuur van deze nieuwbouw past naar mijn
stellige overtuiging alleraardigst in een
Drents dorp als odoorn. Maar de ellende is,
dat de combinatie van kerk en nieuwbouw
zo pal op elkaar niet minder is dan een
stedebouwkundige miskleun voor het
dorpshart van Odoorn.
Burgemeester Kreijkes tilt er niet zo vrese
lijk aan: „De kerk is van de zuidkant gezien
het mooist", zegt hij.
„De uitbreiding van het hotel verandert
daar niets aan!".
Echter een decor, een achtergrond, is ook
voor een gebouw van grote betekenis en de
fraaie kerk Odoorn wordt letterlijk doodge
drukt door de nieuwe hotelvleugel, die het
kerkje bijna omarmt. Merkwaardig is het
bfljagB
1Vrij uitzicht op de kerk
2) Overvleugeld
daarbij te weten, dat het Provinciaal Drents
Welstandstoezicht in deze plannen positief
heeft geadviseerd.
„Er lag een horecabestemming op dit ter
rein en we konden niet anders, dan op grond
van het bestemmingsplan goedkeuring ver
lenen aan de plannen. We hadden geen en
kele mogelijkheid deze hoteluitbreiding
tegen te gaan en we hebben er vele bespre
kingen aan gewijd om de schade zo gering
mogelijk te houden!" zo luidt het commen
taar van de burgemeester.
Wellicht is dit voorbeeld in Odoom, waar
de ramp nu eenmaal is geschied, reden voor
andere gemeentebesturen de bestemmings
plannen nog eens grondig te bezien en - zo
nodig - te wijzigen.
Toos Bartelds
148
