sS5<^Sig^T
Leve de vooruitgang?
DeTilbrug De Rijp1929.
DeTilbrug De Rijp1975.
Eerst tot tien
tellen voor we
gaanslopen.
sv'^s^
O, o, o wat zijn wij toch een nijver
volkje. We maken de grootste haven van de
wereld nóg groter. Het Nederlandse wegen
net nóg beter. De torenflats nóg hoger.
En we houden het oog alsmaar ferm gericht
op de toekomst.
Op zichzelf is er niets tegen dit alles.
Maar het is wel doodzonde, dat we zo veel
aan de toekomst denken, dat het verleden
in de versukkeling raakt. Prachtige
historische monumenten hebben we
verwoest of laten vervallen. Huizen en
gebouwen in unieke stijlen, romantische
straatjes, bruggetjes, speelse dingen uit het
verleden werden gesloopt, of verdwenen
naar de vuilnisbelt.
Het is bijna te laat om dat proces nog
te stoppen. Maar daarom juist moet het.
Nu. Omdat een toekomst zonder verleden
geen toekomst is. Omdat een land met
alleen havens en flats en industrieën een
hel is.
Monumenten-behoud is niet:
de toekomst tegenhouden. Maar wel:
in die toekomst een klein plaatsje reser
veren voor de fraaie en vriendelijke erfenis
van het verleden. En
nadenken, voordat de
slopershamer eraan
te pas komt.
Als we dat vanaf nu,
gewetensvol, doen is
er nog een kleine
kans dat ook onze
kinderen zullen
zeggen: Leve
de vooruitgang.
Publicatie aangeboden door dit
blad, in samenwerking met de
Stichting Ideële Reclame SIRE.
een keer extra
