tenmuren uitgekrabd en opnieuw gevoegd.
En wat was het resultaat: het ene compli
ment na het andere." Piet Rombouts glun
dert er nu nog van als hij het vertelt.
Naarmate de restauratie vorderde werd het
gezin Rombouts steeds enthousiasteren hoe
kan het ook anders, steeds trotser. Zelfs de
aanzienlijke financiële zorgen konden daar
aan niets veranderen. Piet Rombouts wist
van tevoren, dat hij niet hoefde te rekenen
op financiële steun van de overheid. Vol
gens hem is het aan het goede financiële
beheer van zijn vrouw te danken, dat die
zorgen nooit zo groot zijn gewordendat het
werk moest worden stilgelegd. ,,We heb
ben ons huis moeten verkopen en een subsi
die van 29.000 gulden van de Rijksdienst
voor de monumentenzorg werd met gejuich
ontvangen, maar als mijn vrouw niet zo
goed op de centen had gepast, waren we er
nooit uitgekomen".
Mevrouw Rombouts over die tijd: ,Het was
Interieur van het Trapkeshuis
materiaalkosten. Rombouts zorgde zelf
voor de werkkrachten
Van de twee schouwen in de grote woon
kamer moest er een hersteld worden in de
oorspronkelijke staat. Uitgangspunt daar
voor waren een nog in goede staat verkerend
lijstwerk en een penant. Een tweede
schouw, waar niets meer van over was,
mocht Rombouts bouwen naar eigen ont
werp. Problemen ontstonden er ook toen
Piet Rombouts de buitenmuren helemaal
opnieuw wilde opvoegen. Dat hoefde niet
werd hem te verstaan gegeven. Er mocht
alleen worden opgevoegd rondom de kozij
nen. „Als ik dat advies had opgevolgd zou
het .Trapkeshuis' er aan de buitenkant heb
ben uitgezien als een lappendeken. Ik heb
gedaan alsof mijn neus bloedde, alle bui-
woekeren met het beetje geld, dat we had
den. De eindjes moesten hoe dan ook aan
elkaar geknoopt worden". Piet Rombouts
schat nu, dat de restauratie - bedrijfsmatig
beschouwd - zeker zo'n 3,5 ton heeft ge
kost.
Toen het einde van het werk in zicht kwam,
startte Piet Rombouts de bouw van een
werkplaats naast het „Trapkeshuis". Daar
was het immers om begonnen. Het gebouw
werd helemaal in dezelfde stijl opgetrok
ken. „Toen in 1970 alles klaar was ontstond
er duidelijk een leegte. Ik denk, dat die drie
jaar van de restauratie de prettigste tijd van
mijn leven is geweest. Na de voltooiing van
de restauratie kwam het besef dat de koek op
was. Gelukkig kon ik me toen helemaal
gaan bezig houden met mijn nieuwe werk,
het restaureren van oude meubels. Als ik dat
niet had kunnen doen zou het veel moeilij
ker zijn geweest om die leegte op te vul
len."
Het gezin Rombouts woont nu alweer zo'n
zeven jaar in het „Trapkeshuis". Tot volle
tevredenheid van iedereen.
In de werkplaats van Piet Rombouts ligt
zo'n driehonderd kubieke meter eikenhout
van een hoge kwaliteit, voornamelijk af
komstig uit gesloopte franse en duitse vak
werkhuizen, die dateren uit de zestiende en
zeventiende eeuw. Uit dezelfde periode
stammen de ongeveer driehonderd kasten
en dekenkisten die in Veldhoven zijn opge
slagen. Op bestelling, en tegen een in de
catalogus vastgestelde prijs, restaureert hij
een kast. Ook meubelstukken worden alleen
op bestelling gemaakt.
Met een restauratie is meestal drie weken
gemoeid. Dan is een echt stuk ambachtelijk
werk klaar, compleet met een certificaat
waarop de ouderdom staat aangegeven,
alsmede de restauraties die eraan zijn ver
richt.
184
