waarden spreken bedoelen we niet meer al
leen het monument als „vitrine-objekt"
maar de hele struktuur waarin een levens
sfeer vorm heeft gekregen, waarover we
nog lang niet zijn uitgepraat en waar we nog
zoveel aan hebben af te kijken.
Bezorgdheid
Meer dan drie honderd monumenten heeft
Hoornen als we door de oude stad lopen en
met mensen spreken die zich wat van het lot
van de stad aantrekken, dan wordt het genie
ten van wat er nog is behoorlijk verstoord
door wat er slecht bijstaat, en we merken dat
er terecht bij vele betrokkenen grote be
zorgdheid is over behoud en herstel in de
toekomst.
Als we die bezorgdheid nader vorm geven,
komen de volgende vragen aan de orde:
- waaruit bestaan de bedreigingen en hoe
staat het met de beschermingskansen
- wie houden zich ermee bezig, wat kun
nen ze doen en wat gebeurt er
Vooreen antwoord op die vragen zullen we
ons moeten verdiepen in de planologische
stand van zaken, ook al is dat taaie stof,
want het is dankzij de planologie dat wette
lijke bescherming mogelijk wordt gemaakt.
De Oosterpoort: hulpbehoevend
De school aan de Ramen: dicht getimmerd
Struktuurplan
Een paar jaar geleden was Hoorn nog een
arme gemeente, tot het van rijkswege net als
Alkmaar en Purmerend „in het kader van de
gebundelde deconcentratie" zoals dat heet,
tot overloopgemeente werd aangewezen.
Rond de stad wordt een groot deel van de
bevolking van de randstad Holland gehuis
vest, de stad groeit van een eigen bevolking
in 1945 van rond de 15 duizend, in 1970
naar 23 duizend en in 't jaar 2000 zullen er
naar de ramingen van nu 80 duizend inwo
ners zijn.
Daartoe worden er per jaar nu zo'n 1500
huizen bijgebouwd, met hun voorzienin
gen, dit alles aan de hand van het struktuur
plan Groot-Hoorn.
En de oude binnenstad? Natuurlijk komt in
het struktuurplan de oude binnenstad uit
voerig aan de orde, zij krijgt een kompli-
ment: „daar de binnenstad van een unieke
historische schoonheid is, waarvan het mo
numentenkarakter geleid heeft tot verkla
ring tot beschermd stadsgezicht" enz.,
maar toch blijkt die schoonheid ook wel een
blok aan 't been, want dezelfde „unieke
historische stedelijke schoonheid vormt
echtereen duidelijk beperkende faktor voor
de ontwikkeling van het huidige centrum in
de binnenstad tot hoofdcentrum van
Groot-Hoorn"
Het unieke enzovoorts blijkt dus eerder een
probleem dan een kostelijk uitgangspunt!
Aangezien dus de „flexabiliteit voor het
opvangen van deze door de groei veroor
zaakte expansie beperkt is" vindt men dat
„in ieder geval voorkomen moet worden
dat de kleinschalige binnenstad door
schaalvergroting wordt aangetast, dat niet
één functie zich ten koste van de andere te
sterk gaat ontwikkelen. In iedere fase dient
een zinvolle verwevenheid van functies ge
handhaafd te blijven'
Dat is natuurlijk heel mooi gezegd in het
struktuurplan. Maar hoe staat het er nu wer
kelijk voor met de binnenstad?
Gedeeltelijk beschermd
Toen in oktober 1970 de binnenstad gedeel
telijk als beschermd stadsgezicht werd aan
gewezen, had-volgens de wet-binnen een
170
