m
weereen Vleeshal aan de achterzijde van het
gebouw gezet.
De bedoeling was dat dit gebouw een aan
vulling werd van het Oudezijds Herenloge-
ment, waar de belangrijke gasten van de
stadsregering werden ondergebracht.
Een oidannantie van 23 december 1681,
bepaalde, dat in dit gebouw ook veilingen
zouden gehouden worden van Schepen en
Koopmanschappen. Het gebouw werd nu
voorzien van een „grote zaal en slaapka
mers om aanzienlyke lieden te herbergen",
zij het niet zo aanzienlijk als in het O. Z.
Herenlogement.
Als zodanig deed het 178 jaar dienst. Daar
na, in 1825, kwam het in handen van de
Hersteld Evangelisch Lutherse gemeente
als Wees- en Oudeliedenhuis. Verbouwin
gen hadden plaats in 1841, 1854 en 1873.
De laatste maal werd een smalle oostgevel
aan het complex toegevoegd, zodat de
fraaie binnenplaats, aan vier zijden omslo
ten werd. De prachtige renaissance-
voorgevel werd naar de eisen van de tijd
gewijzigd. De halve stoep en de kruiskozij
nen verdwenen, het hoofdgebouw kreeg een
platte gevellijst en frontespice, alsmede be
pleistering aan de Hoofdingang, dus Haar
lemmerstraatzijde
De laatste jaren
In 1954 trok de textiel-groothandel De Vries
en Van Buuren in het gebouw, dat ingericht
werd tot kantoren en opslagplaats. De z.g.
Piet Heyn-kelder werd opgeknapt en van
antieke tegels voorzien. Helaas werd het
gebouw na de brand van 16 dec. 1975 verla
ten. Van die gelegenheid hebben vandalen
gebruik gemaakt vrijwel alle kostbare tegels
van de muren te hakken, waarbij het meren
deel bovendien nog vernield werd, zelfs het
bronzen gedenkbord, dat in 1927 door de
kinderen van de Stedelijke Historische Ver
eniging van New York was aangebracht ter
herinnering aan het feit, dat in 1623 van dit
huis uit - toenmaals hoofdkwartier van de
W.I.C. - de grondleggers van Nieuw Am
sterdam, thans New York vertrokken zijn.
Het jaar leeg staan deed het gebouw dus
allerminst goed. Het dak uitgebrand, de ra
men ingegooid, binnen vernielingen aange
bracht, tegels gestolen. Het is de hoogste
tijd, dat ingegrepen wordt en snel tot restau
ratie wordt overgegaan.
Stichting
De gemeente kon niet tot aankoop over
gaan. Particulier initiatief, dat al verschil
lende malen in de laatste decennia succesvol
is opgetreden inzake monumentenrestaura
tie, moést wel optreden. Men kon toch de
ondergang van een zo interessant monu
ment niet accepteren.
Op 30 nov1976 werd de h iervoor vermelde
Stichting notarieel verleden, op 4 febr.
1977, de lening gesloten. De stichting is vol
ondernemingslust en goede voornemens,
maar zal pas haar doel kunnen bereiken als
op grote schaal door velen zal worden bijge
dragen om dat doel inderdaad te bereiken:
het grote complex gebouwen restaureren en
een passende bestemming geven. Gedacht
wordt aan een aantal bejaardenwoningen
aan de zon- en Herenmarktzijde met eigen
ingang, een sociaal-medisch verzorgings
centrum, een of meer gemeentediensten,
waarover met het gemeentebestuur contact
bestaat en een restaurant in de Piet Heyn-
kelder met uitloop naar de stijlvolle binnen
plaats. Ook hier een eigen ingang.
Subsidie is in het vooruitzicht gesteld (wan
neer uitbetaald?) maar de Stichting zal zelf
een miljoen gulden vóór februari 1978
bijeen moeten brengen. Zij doet daarom
een dringend beroep op allen, die een mo
nument met zo rijke historie en betekenis
willen helpen behouden en op allen voor
wie het in stand houden van het karakter van
de hoofdstad iets betekent, om een bijdrage
te storten op postgiro 15.3.79, dan wel op
de rekening van de Sichting Het West-
Indisch Huis bij de Algemene Bank Neder
land, Vijzelstraat, Amsterdam, rek.no.
54.02.80.127. Maak het ook onder uw
vrienden bekend, want ik verzeker u, het
zijn de vélen, zéér velen die het 'm doen
moeten.
Zou er een goéde reden kunnen zijn, om het
niet metéén te doen? Neen.
TON KOOT
De Piet Heyn-Kelder.
Bronzen gedenkplaat in het W. S. Huis.
K
Wttttf-YMK
«niuuM MI Htt U! t*im sintuti tatiw#«
SaiKSt »*SBtWESI-tNStStMtt«!PWiHSt-BEöBaHtt«56eiSS«tt-
«sSIEÜW'SHSnfiOlliiMJIS «W-fOSS OtMWO.
113
