Historie van een stad Uit de vele bodemvondsten valt op te maken, dat er al voor de komst van de Romeinen een handelsweg was, die ter plaatse van het huidige Maastricht de Maas kruiste. Als mogelijk tracé kan worden genoemd: Brusselsestraat, Grote Staat en Jodenstraat. Tussen de Jodenstraat en de Wijcker Heidenstraat kan een oversteekplaats hebben gele gen. De laat-romeinse versterking heeft iets meer naar het zuiden gelegen. Ter hoogte van de Eksterstraat kruiste de romeinse heerbaan van Bononia Bou- logne sur Mer) naar Colonia Agrippina (Keulen) de Maas. Bij baggerwerk- zaamheden in de periode 1963 - 1965 zijn resten van stenen pijlers gevonden van de laat-romeinse brug. Op de weste lijke oever viel de heerbaan samen met de nu nog zo geheten Romeinse Baan onder Wolder en binnen de stad met de Brusselsestraat en Vrijthof-Noord. Over het verdere verloop van deze weg naar de 5de eeuwse versterking is niets met zekerheid bekend. Zeer waarschijnlijk is ook het gebied rondom Grote Staat en Jodenstraat vanaf de romeinse overheersing permanent bewoond geweest. Hetzelfde geldt voor Wijck, volgens de naam Vicus - dit is Wijk - van romeinse oorsprong. In de vroege Middeleeuwen ontwikkelde zich een tweede bewoningskem om de curtis bij de Frankische koningspalts, gelegen op de zuidoosthoek van het Vrijthof tus sen de Bredestraat en Platielstraat, ver moedelijk aan een arm van de Jeker, die langs de oostkant van het Vrijthof kan hebben gelopen. De stiftskerk van Sint Servatius, boven de plaats waar deze heilige in 384 is begraven, heeft een uitgestrekte immuniteit gehad, waarvan onder andere het Vrijthof deel uit maak te. Stadsmuur In 1204 verwierf de hertog van Brabant de koninklijke rechten van Maastricht in leen. Omdat de bisschop van'Luik daar naast zijn wereldlijke rechten behield is dit de oorsprong van de merkwaardige tweeherige bestuursvorm van de stad. Tot 1794 werd zij als een afzonderlijke staat bestuurd door de bisschop van Luik en de hertog van Brabant (sinds de Tach tigjarige Oorlog de Staten-Generaal). In 1229 kregen de inwoners van de hertog toestemming de stad te versterken. De ommuring liep langs de Kleine Gracht, diagonaal over de Markt, langs de Grote Gracht, ten westen van het Sint Servaas- klooster, langs het Klein Grachtje en het Lang Grachtje en sloot bij de Onze Lieve Vrouwewal weer op de Maas aan. De eerste stadsmuur is nog over grote lengte aanwezig en is verder nog goed te volgen in de kadastrale grenzenAls enige stads poort uit die tijd is de Helpoort bewaard gebleven. In de 13de eeuw werd ook Wijck versterkt en door een nieuwe ste nen brug met Maastricht verbonden. Dit is de nog bestaande, in de 17de en 19de eeuw herstelde en gedeeltelijk gewij zigde Sint Servaasbrug. Buiten de sterkte ontstonden al spoedig wijken of kwartieren langs de radiaal op de stad gerichte handelswegen. In de 14de eeuw worden deze toegangswe gen, namelijk de Boschstraat, de Capu- cijnerstraat, de Brusselsestraat en de Tongersestraat met de tussenliggende onbebouwde terreinen, die in gebruik waren bij de kloosters en boerderijen, binnen een nieuwe omwalling gebracht. Met de toevoeging van het gebied ten zuiden van de Helpoort, oorspronkelijk Luiks gebied, heeft de stad in het begin van de 16de eeuw een omvang gekregen die tot in de 19de eeuw niet meer zou veranderen. De stadsplattegrond van Bellemonte van ca. 1570 geeft een dui delijk beeld van Maastricht in de 16de eeuw. Bij vergelijking met de huidige stadsplattegrond valt op dat de hoofd kenmerken van dat stadsplan nog gro tendeels aanwezig zijn. Veranderingen In de 18de eeuw werden de verdedi gingswerken van de stad ingrijpend ge wijzigd en uitgebreid. De directie relatie in verkaveling en wegbeloop tussen het gebied binnen en buiten de stad werd toen voorgoed verbroken. De maquette van Maastricht uit 1752 (Hötel des Inva lides, Parijs), alsmede het kadastrale minuutplan van ca. 1830, geven een be trouwbare weergave van de opeenvol gende verdedigingswerken. Ingrijpende veranderingen in de stadsplattegrond zijn in de 19de eeuw veroorzaakt door het graven van de Zuid-Willemsvaart in 1825, de aanleg van het Bassin in het zelfde jaar, en de aanleg van het Kanaal naar Luik in 1845, waarvoor een strook bebouwing direct aan de rivier en on dermeer de Antonietenkerk ten oosten van de Sint Antoniusstraat werden afge broken. Het rivierfront kwam hierdoor terug te liggen en werd van noord naar zuid ge vormd door Van Hasseltkade, Kessels- kade, Bat en Onze Lieve Vrouwekade. Het profiel van het kanaal en een boom beplanting zorgden voor een ruimtelijk interessante overgang tussen stad en ri vier. Vervolgens zijn de ontmanteling van de vesting in 1867, de expansie van industriële bedrijven aan de rand van de stad en een sterke toename van de bevol king van grote betekenis voor de ruimte lijke opbouw geweest. Het duidelijkst zichtbaar was deze ontwikkeling in het Boschstraatkwartier, waar een enorme verdichting van de bebouwing optrad. Ter plaatse van de geslechte vestingwer ken ontstonden woonstraten-, die afhan kelijk van de plaats in de stad, meer of minder allure bezaten. Voor Wijck is de komst van de spoorwegen en de aanleg van de Stationsstraat in het verlengde van de Sint Servaasbrug van groot be lang geweest, zowel vanwege de eco nomische impuls als vanwege de daarop volgende stedebouwkundige uitleg. Vooral de 19e-eeuwse bebouwing aan de Stationsstraat en aan de Wilhelmina- singel leverden een wezenlijke bijdrage aan het stadsbeeld. Aantastingen Een aantal van de genoemde wijzigingen in de 19de eeuw moet worden aange merkt als een positieve aanvulling op de historische karakteristiek van de neder zetting. Dit geldt met name voor de structuur en de bebouwing van het Bas sin, de Stationsstraat en het gebied ten zuiden van het bastion Vijf Koppen (Sint Pieterskade en omgeving). Veel recente wijzigingen van de histori sche plattegrond zijn het gevolg van ver- keersvoorzieningen en hebben zonder uitzondering tot - zij het soms inciden tele - aantastingen geleid: de Wilhelmi- nabrug met een directe aansluiting op de Markt, de Maasboulevard, die op de plaats van het gedempte kanaal is aange legd, en een drietal parkeergarages. Ook ten gevolge van ingrijpende sanering van slechte woningen (Boschstraat-kwartier) en een grote uit breiding van centrumfuncties, industrie en bijzondere doeleinden, waaronder verzorgings- en verpleegtehuizen, en bijzondere doeleinden, waaronder verzorgings- en verpleegtehuizen, zijn er verstoringen in de stadsstructuur op getreden. Ook de tijdelijke bebouwing van Griend met een expositiehal is als een ernstige aantasting aan te merken. 218

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1976 | | pagina 26