dachten: met dit visitekaartje is Maastricht
er wel. Maar dat is nog maar een klein begin
geweest. En eigenlijk had daar al sneller een
vervolg op moeten komen". Intussen is het
wel zo dat er een herbezinning op gang is
gekomen. De bezinning betreft nu niet één
onderdeel, maar de binnenstad als geheel.
Dat geheel is het nieuwe uitgangspunt.
Wevers legt uit: „Nog dit jaar beginnen we
met de bouw van 750 woningen in het
Boschstraat-kwartier en dat is dan wel het
project dat de eerste prioriteit heeft. Het zal
veel van ons vergen, maar dat wil nog niet
zeggen dat we ons de komende jaren uitslui
tend tot de herbouw en rehabilitatie in dit
kwartier beperken. Als je iets van de stads
vernieuwing wilt laten zien zul je op meer
punten aan de slag moeten". Behalve dat
Maastricht werkt aan bestemmingsplannen
voor andere kwartieren kent de stad een
vijftiental „actiehaarden", verspreid door
het oude hart.
Die actiehaarden zijn groepjes beeldbepa
lende panden die overigens erg verwaar
loosd zijn. Wevers: „Zo willen we op ver
schillende punten in de binnenstad de reha
bilitatie aanpakken. Ergo: van de actiehaar
den moeteen uitstraling uitgaan, het moeten
de kapstokken worden om de rest aan op te
hangen". Een van die haarden is het Bassin
waar een oud pakhuis nog net gered kon
worden. In dat pakhuis komen nu mogelijk
wooneenheden. Dit accentueert een van de
uitgangspunten van het Maastrichtse beleid
van nu: versterking van de woonfunctie in
de binnenstad.
Anders
Daar is in Maastricht wel eens anders over
gedacht, en de wethouder verwijst opnieuw
naar het Boschstraat-kwartier. Hij: „In de
vijftiger jaren is het binnengebied van dit
kwartier kaalgeslagen. Daar hoeft niemand
om te treuren want de woningen, die er
stonden, waren erbarmelijk slecht. Wat er,
volgens bepaalde plannen, voor in de plaats
moest komen was een stuk city vorming (het
gebied ligt direct achter de Markt). Dat
heeft veel verzet opgeroepen. En nu? Nu
komen daar toch weer woningen". Er ko
men ook drie grote parkeergarages, dat wel,
maar die worden goeddeels onder de grond
gestopt. Daarbij: de schil van het kwartier
(de Boschstraat zelf, Van Hasseltkade, Bas
sin), die nog altijd heel aardig sluit, zal
worden gerehabiliteerd. Om met Wevers te
spreken: „We willen er een voorbeeld
situatie van maken".
Gaat het in het Boschstraat-kwartier vooral
om nieuwe woningen, in andere kwartieren
zoals Wijck en het Jeker-, Staten- en Kom-
melkwartier gaat het primair om rehabilita
tie en aanpassingen'. Een extra inspanning
zit in het feit dat de binnenstad liefst veer
tienhonderd (beschermde) monumenten
telt. Wevers: „Het is duidelijk dat er in
Maastricht ontzettend veel moet worden
voorbereid. Tenslotte: het opvijzelen van
een hele binnenstad, waar de bouwtechni
sche kwaliteit van de historische bebouwing
over het algemeen slecht is, is een grote en
ook ingewikkelde zaak. Een van onze pro
blemen is dat de stedelijke diensten er nog
niet het apparaat voor hebben".
Te traag
Er is overigens nog iets dat de wethouder
niet lekker zit. Wevers: „Medio septem
ber liepen er bij de ministeries van VRO
en CRM zeventig aanvragen om subsidie
op een rehabilitatieplan. Een aardig be
wijs dat ook de particulieren gaan inspe
len op wat wij met de binnenstad voor
hebben. Het vervelende is nu dat de mi
nisteries zo traag die subsidie-aanvragen
afhandelen. Veel te traag. VRO heeft er
nog maar zestien goedgekeurd, CRM
acht. Dat is niet erg bevorderlijk voor het
enthousiasme onder de mensen. Ze willen
- gelukkig - aan de slag, maar als er zó
langzaam op hun plannen wordt gerea
geerd gaan ze de moed verliezen. En dat
kunnen we nu net niet hebben". GW
217
