HENK BAKKEREN: EEN BEELDHOUWER "f, "K' Henk Bakkeren (43) is beeldhouwer - het artistieke ambacht dat hem al van jongsaf aan ontzettend boeit. Hij is gebo ren en getogen in Amsterdam en daar mee, wat men noemt, een echte Amster damsejongen die de stad, vooral de oude stad, tot in alle hoeken en gaten kent. Hij höüdt van Amsterdam, en toch is hij er weggegaan. Hij heeft zijn oude, besloten huis aan de Rechtboomssloot vaarwel ge zegd en is nu te vinden in Wommels, in het hartje van het zeer open Friese wei degebied. Daar, met slechts één café-op- de-hoek, bewoont hij met zijn gezin een oud boerderijtje dat tegelijk zijn atelier is. En het dorp komt er kijken. Want wat dóét zo'n man uit Amsterdam nou eigen lijk? Bakkeren: ,,Ik vind dat prachtig, want meteen ook hoor ik nog eens wat saillante dingen over de vroegere bewo ners van dit boerderijtje Ge schiedenis interesseert hem nu eenmaal, vooral ook in zijn werk als restaurateur. Waarom gaat iemand, die zó verknocht is aan Amsterdam, weg uit die stad? Het iseen vraag waar Bakkeren niet van opkijkt: hij heeft er zelf ook lang mee gezeten. Zijn antwoord: „Amsterdam is Amsterdam niet meer. De dingen, waarbij ik ben opgegroeid en waarvan ik hield, zijn weg en op een gegeven moment kom je dan op een punt dat je zegt: ik lèèf hier niet meer. In het begin gaat dat proces van verandering en onttake ling nog langzaam, de laatste jaren is het snel gegaan. Pas dan schrik je, en ga je beseffen wat er allemaal al niet verloren is gegaan. De Weesperstraat is weg, Katten burg is weg en het Oudekerksplein met om geving bestaat alleen nog maar uit schreeu wende sex-reclames. Dat kan allemaal En dan te bedenken, datje wekenlang moet pleiten vooreen gevellijstje of een krulletje aan een ornament En het type Amster dammerdat het vroeger zo gezellig maakte? Ook dat is weg. De kleine ambachtsman is er niet meer, op de tram zit geen conducteur meer, het zeemanshuis is leeg. Het echte volkse leven, dat Amsterdam tot Amster dam maakte, is er uit. En daarom zit ik in Wommels. Ik zit hier met één troost: alles, Beeldhouwer Henk Bakkeren voor het ge- houw (het CS te Amsterdam), waaraan hij jaren hakte. wat in Amsterdam leuk was, heb ik meege maakt-dat wel. Wat niet wegneemt dat het me erg aan 't hart gaat dat vooral de oude stad zó verloedert". Hakken Het komt er allemaal in één adem uit, dat alles wat Bakkeren heeft bewogen om uit Amsterdam weg te gaan. Met inzet en met z'n eigen handen heeft hij gehakt om er wat van te maken. En met succes. Maar wat valt er ook nog ontzettend veel te doen. Met de restauratie van één topgevel ben je er niet - ook al niet omdat de glans daarvan gemak kelijk wordt overschaduwd door het snelle verval rondom. Bakkeren: „Je hoeft er niet veel moeite voor te doen om dat te zien. Je hoeft alleen maar om je heen en omhoog te kijken. En zeker ik zie dan het schrijnende. In de eerste plaats als vakman. Maar daar 156

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1976 | | pagina 20