Kampeerwet Uilenburg Den Bosch de Wet op de Ruimtelijke Ordening. Heemschut vindt dat, waar het hier het volbouwen van het gebied betreft, de normale bestemmingsplan-procedure moet worden gevolgd, met de mogelijk heden van inspraak. B. en W. menen, aldus blijkt uit hun motivatie aan GS bij de aanvraag om een verklaring van geen bezwaar, dat de gemeente terecht han delt. Staat artikel 19 soms niet in de wet? Ander argument van B. en W.: ,,Als nu nog eerst een bestemmingsplan procedure moet worden gevolgd, zou een belangrijk stuk binnenstadsver nieuwing uitgesteld worden en dit is on- zes inziens niet verantwoord." Stads vernieuwing? Helemaal akkoord, zegt Heemschut. Maar dan zeker in een geval als dit niet met een oneigenlijke toepas sing van artikel 19. Bestrating Haarlem ln Haarlem krijgen een deel van de Grote Houtstraat (tussen Spekstraat en Ver- wuift), de Anegang en de Spekstraat, die alle tot voetgangersdomein zijn gepro moveerd, een sierbestrating van gewas sen betontegels. Dit, tegen de zin van Heemschut die destijds bij de raad krach tig heeft gepleit voor een klinkerbestra ting omdat die veel beter past bij het karakter van de historische bebouwing. De raad heeft echter anders beslist. Hij koos voor modern bestratingsmateriaal als de betontegel, in aansluiting op de moderne puien van de winkels. Boven dien wordt aangevoerd, dat het onder houd aan een bestrating van tegels een stuk goedkoper is dan dat aan klinkers. Heemschut betreurt het besluit, maar krijgt op een ander punt weer z'n zin. In het deel van de Grote Houtstraat tussen Grote Markt en Paarlaarsteeg en in de Gierstraat komt straks wél een sierbe strating van klinkers. Daarmee wordt aansluiting gezocht bij de aangrenzende monumenten. Tapijthuis Gouda Er is een brief uitgegaan naar de Rijks dienst voorde Monumentenzorg, waarin Heemschut de gang van zaken schetst rond het voormalig Tapijthuis met sto- venhuisje op de hoek Molenwerf/Vroe- senplein te Gouda. Heemschut is niet gerust op de ontwikkelingen, die daar gaande zijn.-De bedoeling is om in het Tapijthuis een „edelambachtshuis" te vestigen, hetgeen op zichzelf een aar dige bestemming is voor het pand. Reeds nu echter zijn ingrepen gepleegd en is het stovenhuisje, dat oorspronke lijk bij de Sint Janskerk hoorde, ver bouwd en van een ontsierende glazen wand voorzien. Vraag van Heemschut: En hoe gaat het nu verder met het Tapij thuis zelf, dat in zo slechte staat verkeert en opgeknapt moet worden? Is er een strenge controle op wat er met dit mo nument gaat gebeuren? „Wij zijn van oordeel dat, als deze wet op deze wijze van kracht zal worden, dit een ernstige aantasting betekent van vooral de gebieden met een grote land schappelijke en cultuurhistorische waarde en dat de gevolgen hiervan bin nen afzienbare tijd ernstig betreurd zul len worden." Kern uit de brief die bijhouden. Het gevolg is dan dat uitge rekend de zo waardevolle gebieden (die uiteraard het sterkst in trek zijn) het ri sico van de verloedering lopen. De na tuurliefhebber kan dan wel inpakken. Juist met het oog op hen, die geen be hoefte hebben aan minigolf maar het al kamperend in de natuur zoeken, vraagt Heemschut om eenvoudige „echte" campings in te richten. Heemschut heeft bij de raad van Den Bosch bezwaren ingediend tegen het ontwerp-bestemmingsplan Uilenburg I. Die bezwaren richten zich in hoofdzaak tegen de extreem grote mogelijkheden, die aan de horecasector worden toege dacht. Heemschut ziet die opzet temin- der zitten, omdat er in die sector in Den Bosch al zoveel is, óók in de directe omgeving van Uilenburg 1. In het be zwaarschrift staat: „De overmaat aan cafés impliceert het wegdrukken van de Een kampeerterrein als opdringerig element in het landschap Heemschut naar CRM heeft gestuurd, naar aanleiding van het Voorontwerp Kampeerwet. In dit ontwerp wordt veel ruimte gelaten voor kamperen buiten de speciaal ingerichte kampeercentra om. Weliswaar wordt dit „kamperen bij de boer" met regels omgeven, maar Heem schut betwijfelt ernstig of er een goede controle mogelijk is, ook al omdat alles zich in één en hetzelfde tijdvak afspeelt. De gemeenten zullen dat nooit kunnen woonfunctie, detailhandel, en ambach telijke bedrijven. Het elektronisch ge weld, luidruchtigheid ook 's nachts en andere vormen van overlast kunnen doorslaggevend bezwaar opleveren voor hen die in dit plan zouden willen gaan wonen, terwijl ook detailhandel en am bachtelijke bedrijven hierdoor kunnen worden afgeschrikt". Van het wonen boven cafés, hetgeen het plan mogelijk maakt, zal in het algemeen dan ook niets terechtkomen. Er is trouwens in het hele plan geen pand te vinden, dat uitsluitend voor wonen is bestemd. 213

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1975 | | pagina 25