I
«i
zier aan beleefd. Het geslacht is volle
dig, in de versukkeling geraakt en in
1683 moest de Hoge en Halsheerlijk
heid van Rhoon ende Pendregt ver
kocht worden.
Nieuwe fase
Voor de prijs van 145.000 gulden
wordt Hans Willem Bentinck, heer van
Diepenheim en Drimmelen, de nieuwe
eigenaar van de bezitting te Rhoon.
Voor het kasteel is daarmee een
nieuwe fase ingetreden, omdat de tijd
van permanente bewoning nu voorbij
is. Graaf Bentinck woont in Den Haag
en heeft het druk met de politiek. Hij
heeft maar enkele dagen per jaar de
2
-
-
raad, die de restauratie heeft geleid, de
gevel trouw gehandhaafd. Wat die
gevel dan nog niet heeft verteld is dit:
in 1830 moeten de Bentincks, evenals
de Van Duivelands, de bezitting onder
druk van lastige schuldeisers van de
hand doen. Eigenaar wordt Anthony
van Hoboken, een rijke reder te Rot
terdam.
Ook de Van Hobokens gebruiken het
kasteel vooral als buitenverblijf. Niet
zelden leidt dat tot een situatie, waarin
een (zeker omvangrijk) gebouw lang
zaam achteruit gaat. Als in 1913 de
laatste Heer van Rhoon, Edward van
Hoboken, is overleden en het bezit is
overgegaan naar de exploitatiemaat-
hollands Landschap". Twee jaar later
heeft architect Walraad z'n-herstelplan-
nen klaar. In die plannen wordt uitge
gaan van herstel van de situatie waarin
het kasteel wordt aangetroffen. Op
zichzelf nog altijd, gezien vergaande
verwaarlozing, een veelomvattend
werk waarmee twee miljoen gulden
gemoeid is geweest.
Wat opvalt is, dat het werk ontzettend
snel is uitgevoerd. Eén jaar, en klaar.
Dat gebeurt bij restauraties zelden of
nooit. De verklaring: het gaat hier om
een object van werkverruiming en daar
zit de druk van Sociale Zaken achter.
Zou alles via de normale kanalen
(CRM) gelopen zijn, dan zou het
tijd om naar Rhoon te komen en wijdt
zich voor het overige aan zijn vriend,
stadhouder Willem III. Als de stad
houder naar Engeland vertrekt om
daar koning te worden gaat graaf Hans
Willem mee. In 1689 wordt hij er
verheven tot Earl of Portland, om
daarmee de stamvader te worden van
de Dukes of Portland die zelfs een
premier hebben geleverd. Graaf Hans
Willem is, in dat licht bezien, de
bekendste eigenaar van het Kasteel van
Rhoon.
Tot 1830 blijft het kasteel bezit van de
familie Bentinck. De laatste graaf
Bentinck heeft dan, onder invloed van
zijn tijd, nog een nieuwe voorgevel
tegen het gebouw „geplakt" in
empire-stijl. Daardoor komt het kas
teel, dat in hoofdzaak de geest van de
17e eeuw ademt, nog altijd wat
vreemd over. Aan de andere kant kan
men die gevel ook zien als een element
van verrassing. In ieder geval weer
spiegelt hij een stukje geschiedenis en
120 als zodanig heeft architect Jan Wal
schappij van de Van Hobokens, dom
melt het slot in. Tot de Tweede
Wereldoorlog is het kasteel nog inge
richt, maar de Duitsers plunderen het
daarna volledig. Het verval treedt dan
snel in. Vooral in de laatste jaren.
Weliswaar wordt het kasteel bewoond,
maar dan door een drietal gezinnen,
dat het daartoe geschikt heeft ge
maakt. En dat is iets dat staat en
indeling niet ten goede komt.
Jongste fase
Er zijn er echter wel die zich het lot
van het kasteel aantrekken. Zij kunnen
het maar moeilijk aanzien dat een
historisch* zo waardevol gebouw daar
staat te verkommeren, met open da
ken, schamele gevels en ingestorte
stallen. In hun kring ontstaat de
Stichting „Het Kasteel van Rhoon" die
in maart 1971 eigenaar van het slot
wordt, met het doel het te restaureren
en te exploiteren als sociaal-cultureel
centrum. Tuinen en grachten komen in
handen van de Stichting i(Het Zuid-
2. Het Kasteel van Rhoon vandaag,
gerestaureerd en wel. Rechts en lager
de herbebouwde stallen.
herstel van het Kasteel van Rhoon pas
over een jaar of drie aan bod zijn
gekomen. En dan wellicht in een tempo
dat lager gelegen zou hebben. Hoe dan
ook: Rhoon is er erg mee geholpen.
Het kasteel staat er weer fris en
degelijk bij, fraai ruimte biedend voor
allerlei activiteiten. De stichting, die
het gebouw in beheer heeft, en vol
goede moed een nieuwe toekomst voor
het kasteel heeft ingeluid, stelt nadruk
kelijk dat het slot voor iedereen is.
Men wil geen exclusiviteit, maar een
algemene ontmoetingsplaats. Er wordt
in het Kasteel van Rhoon getrouwd, er
worden exposities gehouden en men
kan er elkaar treffen in een restaurant
(in de herbouwde stallen). De beheers
stichting ziet in ieder geval tal van
mogelijkheden. En dat is al heel wat.
GW
