Hattem:
Stadsgezicht onvoldoende beschermd
Bij besluit van 4 juli 1972 is door de
toenmalige staatssecretarissen van Cul
tuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk
en van Volkshuisvesting en Ruimtelijke
Ordening de binnenstad van Hattem aan
gewezen als beschermd stadsgezicht. Op
voorstel van burgemeester en wethouders
nam de gemeenteraad van Hattem op 28
augustus 1972 deze aanwijzing voor ken
nisgeving aan. Dit betekent dat de raad
zich verplichtte om binnen uiterlijk twee
jaar een bestemmingsplan ter bescher
ming van het stadsgezicht vast te stellen.
Het startschot voor de behendigheids
wedstrijden tekenen, praten en slopen
was gegeven.
Ir. R. Maier van een stedebouwkundig
adviesbureau in Arnhem ontwierp een
ontwikkelingsplan voor de binnenstad.
Daarover gingen het gemeentebestuur, de
Dienst Gemeentewerken, een werkgroep
en een begeleidingscommissie uit de bur
gerij (waarvan de leden merkwaardiger
wijs door B en W gekozen werden) zich
beraden. Begin september 1974 hadden
B en W het resultaat van al dat gepieker
over het ontwikkelingsplan nog steeds
niet in de vorm van een ontwerp-bestem-
mingsplan aan de raad ter vaststelling
aangeboden. Op zich is dat niets bijzon
ders. Wanneer een gemeentebestuur na
het verstrijken van de termijn van twee
jaar geen bestemmingsplan heeft gepro
duceerd en Gedeputeerde Staten formeel
de verplichting tot het maken van zo'n
plan overnemen, kan het nog jaren duren
voor een bestemmingsplan eindelijk
rechtskracht krijgt.
Geen museum
Mag het praat- en denkwerk het gemeen
tebestuur van Hattem niet zo vlug af
gaan, daadwerkelijk staat het zijn man
netje. De belofte van een der wethouders
aan de raad („Hattem zal geen museum
worden") werd op een verbazingwek
kend snelle manier gestand gedaan. Eind
1972 ging een rond 1900 gebouwd hofje
met 9 bejaardenwoningen in de Knorren-
burgerstraat tegen de grond. De wonin
gen van dit complex waren klein en in
tamelijk slechte staat maar hadden zeer
effectief gerenoveerd kunnen worden. In
verbouwde vorm hadden zij plaats kun
nen bieden aan 8 a 10 personen. De
ommuurde, opmerkelijk stille collectieve
tuin zou deze mensen gescheiden hebben
gehouden van de drukke Bevrijdingsweg
(Zwolle-Apeldoorn) die langs de Noord
kant van het perceel loopt. Naar een
ontwerp van een architect werden er
echter aan de Bevrijdingsweg twee woon
lagen met in totaal 7 kleine bejaarden
woningen opgetrokken. Hierdoor werd
de hoogterelatie met de nabijgelegen
Dijkpoort totaal verstoord. Het „ge
zicht" van Hattem, gezien vanuit het
Noordoosten, was kapot. Nog erger was
1. In 1910 stonden de panden Kerkstraat
19 en 21 er aldus voor.
2. Zo zag de schilder G. J. Scheurleer
omstreeks 1850 de nu gesloopte panden
in de Kerkstraat 19 en 21.
137
