H i nu 'iMmÊêÉkh Zaandammer Houtveld voorlopig gered nons misschien? De achtergevel staat daarentegen in verdiept terrein, zodat hij er hoger uitspringt dan de voorgevel. De afmetingen van de Oranjerie zijn royaal zó royaal dat het Rijksinstituut voor Natuurbeheer er wel mogelijkheden in ziet. Uitbreiding van de ruimte met de Oranje rie zou, zo verluidt, het instituut niet onwelkom zijn. Het zou (en dat is dan weer jammer) zelfs nog wel een stapje verder willen gaan door het gebouw te vergroten. Dat zou echter van de karak teristiek van de Oranjerie niet veel heel laten, ook al niet omdat zij nu zo fraai in de omgeving is ingepast. Maar intussen staat het gebouw wel te verkommeren. Sommigen vrezen zelfs dat, als er op korte termijn niets wordt ondernomen, restaureren niet eens meer kén maar er herbouwd zou moeten worden. Wordt er dan niets gedaan? Jawel, er wordt al enige jaren lang druk gecor respondeerd over de Oranjerie van Broekhuizen. Dan weer zal er wel wat gaan gebeuren, dan weer gaat de zaak voor de zoveelste maal de mist in. En het verval vreet verder Dat is het trieste resultaat van het heen en weer schuiven met een monument. Heemschut heeft zich er inmiddels ook mee bemoeid en er bij de instanties met klem op aangedron gen restauratie niet nog verder uit te stel len. GW 1. De voorgevel van de Oranjerie 2. Detail in de voorgevel 3. De achtergevel Het Kontakt Milieubeheer Zaanstreek heeft voorlopig de strijd tegen het op spuiten door de gemeente Zaandam (thans Zaanstad) van de Zaandammer Polder, met het doel er een industriële bestemming aan te geven, gewonnen. De aanvankelijke strijd nu zo'n twee jaar geleden is gevoerd tot de Hoge Raad, die onlangs in een arrest het Kontakt Milieubeheer Zaanstreek in het gelijk heeft gesteld. Daarmee scheen de strijd gewonnen, maar nu hebben Ged. Staten van Noord-Holland weer een kink in de kabel veroorzaakt. In het kort weergegeven gaat het om het achter het Zaandamse station gelegen terrein, bekend als Het Houtveld, deel van het Westzijderveld dat van grote natuurhistorische betekenis wordt ge acht. Er was een enige tientallen jaren oud uitbreidingsplan in hoofd zaken, maar ofschoon het toenmalige be stuur van Zaandam nog niet had voldaan aan art. 10 Overgangswet Ruimtelijke Ordening, was men toch met opspuiten van een deel van het gebied begonnen. Hiertegen is het Kontakt Milieubeheer in verzet gekomen bij het Gerechtshof te Amsterdam, dat klager in zekere zin in hef gelijk stelde. De gemeente ging van dit arrest in cassatie bij de Hoge Raad. Het hoogste rechtscollege was van oor deel, dat „om de bestemming van een omvangrijk gebied als het onderhavige onherroepelijk te wijzigen, d.w.z. aan de mogelijkheden van het gebruik van dat gebied overeenkomstig de bestemming voorgoed een einde te maken en aldus ten aanzien van dat gebied vooruit te lopen op een bestemmingswijziging, die volgens de bepalingen van de Wet op de Ruimtelijke Ordening alleen op de aldaar aangegeven wijzen kan worden bewerk stelligd." De Hoge Raad verenigde zich ook met de uitspraak van het Hof, dat ook storing van woongenot en dreigende sloop van woningen wel degelijk vallen onder de bescherming van art. 1401 B.W. Het Kontakt Milieubeheer was uiteraard zeer verheugd over het arrest van de Hoge Raad, dat landelijke betekenis kan worden toegekend. Ged. Staten van Noord-Holland hebben echter weer voor een koude douche ge zorgd. Ged. Staten hebben nl. op een groot aantal bezwaarschriften tegen het in 1973 door de gemeenteraad van Zaan dam vastgestelde globaal-bestemmings- plan Houtveld I in feite afwijzend be schikt, omdat „toch niet aan (de) verlan gens om een zo groot mogelijk deel van het Westzijderveld als natuurgebied te handhaven tegemoet gekomen zou kun nen worden. Tegen deze uitspraak gaat Kontakt Milieubeheer nu weer in beroep bij de Kroon. 113

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1974 | | pagina 29