Amsterdam uit de koers
Woonschepen-misère in grachten
Hij scharrelt al jaren in afgedankte
auto's en schroot. Eerst zat hij met
zijn handeltje in een hol onder een
vervuild treinviaduct maar toen
daar een nieuwe weg kwam, moest
hij vertrekken.
Maar waarheen? In een krottenwijk
kon hij nog wel een loodsje krijgen,
maar de sloper was al te dichtbij.
Dat was dus niks. En waar wijk je in
Amsterdam dan naar uit? Juist,
naar het water. Het water van de
grachten, een beetje in het centrum
liefst. Onze scharrelaar tikte een
oude schuit op de kop (ruim genoeg
voor z'n schrootboeltje en met nog
een „aardig" optrekje om in te
wonen) en meerde, een tikkeltje on
opvallend, het gevaarte af. En daar
ligt het nu, aan de voet van een rij
monumentale gevels. Sc.hroot tegen
schoonheid
En zo is er dan weer een „woonschip" in
de gracht bijgekomen, met tegelijk een
aanstotelijk stukje handel. Op het water
niet alleen, maar ook op de kade. Beter
is dan ook eigenlijk de vaststelling dat er
weer een probleem is toegevoegd aan dat
hele gróte probleem van de woonschepen
in de oude, Amsterdamse grachtengor
del. Dat probleem speelt al lang, telt vele
kanten en is zelfs zó groot en zó com
plex geworden dat de stedelijke autori-
f teiten het hoofd maar in de schoot heb
ben gelegd. Wat een paar jaar geleden
nog illegaal heette (officieel dan is
inmiddels „gelegaliseerd". En daarmee
heeft het stadsbestuur dan toegegeven
dat het de greep op het welig tierende
grachten-gebeuren heeft verloren.
De materie van de woonschepen is ge
regeld in de Woonwagenwet van 1918. In
die tijd beschouwde men het rondtrek
kende volkje, met schuit dan wel wagen,
als een randverschijnsel en de wet (met
het daarop gebaseerde reglement dat de
voorschriften wat nader uitwerkt) gaat
dan ook niet erg diep. De wet stelt dat
alleen goedgekeurde woonschepen be
woond mogen worden en legt daarmee
de bewoners de verplichting op hun sche
pen ter goedkeuring aan te bieden. Is de
goedkeuring er, dan levert dat een drie
Een rijtje nette arken, als voorbeeld van
hoe het óók kan
v-ïCfJ.V
«85