len, langzaam begonnen. Een jaar of vier geleden kwam de eerste restauratie klaar, de ,oude kijkboerderij' Bruntingerhof. Belangrijk, zo'n eerste project. Je ziet dan wat het worden kan. Daarna is het, met de royale steun van overheden en diensten, in versneld tempo gegaan." De Stichting heeft nu tweederde van het dorp (dat is in ieder geval vrijwel de hele kern) in bezit, daarbij een handje gehol pen door de snelle sanering in de land bouw waardoor er boerderijen vrijkwa men. Vier ervan zijn op het ogenblik in herstel. En volgend jaar dan valt op al dit werk het volle licht, in het kader van M 75. Op een treffend voorbeeld van hoe het óók kan. De burgemeester: „Orvelte is een voortrekker. Er wordt, in meer dan één opzicht, een hoop pionierswerk gedaan. Uniek werk. Er is geen tweede Orvelte, en dat zal er wel niet komen ook. Het past bovendien helemaal in het kader van M 75. Daarin gaat het om de totaliteit. Orvelte is zo'n totaliteit. Klaar in '75? Nee, dat zijn we niet. Dat zal nog wel een jaar of vier, vijf duren. Maar dit jaar komt zeventig procent van het restauratiewerk toch nog wel gereed. Met de bestemmingen zijn we dan op de helft." Eigentijds Die bestemmingen vormen een verhaal apart. Burgemeester Lieve: „Het is niet de bedoeling (ook nooit geweest) om van Orvelte een openluchtmuseum te maken. Integendeel. We zijn niet van restaureren sec uitgegaan, maar hebben ons bij alles steeds de vraag gesteld: Hoe laten we het weer functioneren? Hoe geven we er bestemming aan? Het oude dorpsleven terughalen Dat is een schim. De oude boeren zijn er trouwens niet meer. Je leeft in de tijd van vandaag. En de consequentie daarvan is dat je moet gaan zoeken naar passende, eigentijdse be stemmingen. Niet eenzijdig (dus geen artiestendorp), maar van een zekere veel soortigheid. Dat is niet eenvoudig. Maar tot nu toe en daar zijn we erg blij mee is het aardig gelukt. Daarbij zijn we zeker geholpen door het feit dat er in die oude boerderijen veel ruimte zit, zij het dan dat ze over het algemeen vergaand gerestaureerd moeten worden." Ook in zijn verzameling van bestemmin gen groeit Orvelte uit tot een uniek pro ject. Gaat hetenerzijds om het weer laten functioneren van lege hofsteden, anderzijds mag de landbouw niet uit het dorp verdwijnen. Integendeel. Er wordt zelfs alles aan gedaan om de oude tak van bedrijvigheid die eens karakter en ritme van het leven in Orvelte bepaalde, er te houden. Dat betekent moderne landbouw onder het oude rieten dak, maar ook „ouderwetse" landbouw, met paarden op het in zijn oorspronkelijke structuur herstelde „olde land". Het be tekent de geur van hooi, het aanslaan van de heemhond en de kip die ijlings de dorpsstraat oversteekt. Drie richtingen Wat de andere bestemmingen betreft is en wordt welbewust gemikt op drie rich tingen: een educatieve, een artistieke en een recreatieve. Het plan daartoe is feite lijk nog niet rond (dat kan ook nog niet) maar in hoofdlijnen is het al wel uitge stippeld en is Orvelte al op weg. Tot de educatieve sector behoren de nu net met

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2023 | 1974 | | pagina 19