Nieuw leven in oud hofje
Het Claes Claesz Hofje, gelegen in de
noordhoek van de Amsterdamse Jor-
daan, is weer bewoond. Daarmee bloeit
er nieuw leven op in wat een jaar of vijf
geleden nog een woestenij was een
woestenij die nog maar in zeer bouwval
lige trekken aan het oog iets prijsgaf van
het monumentale stukje Amsterdam dat
daar eens werd neergezet. En nu is het
hofje er weer. Herboren. Méér nog: met
de restauratie van het hofje mee herleef
de een half Jordaan-blok. Hoe dat kon in
het ten opzichte van de oude wijken aar
zelende Amsterdam? Wel, dat is in
hoofdlijnen in de eerste plaats te dan
ken aan de inzet van de Stichting Dioge-
nes die letterlijk en figuurlijk in de (ver-
pauperingslbres sprong, en in de tweede
plaats aan het werk van architect Gerard
Prins die er iets van maakte.
De restauratie en uitbreiding van het
Claes Claesz Hofje (in 1626 gesticht voor
„arme luyden" door de heer C. C. Anslo)
vormen een project dat er in meer dan
een opzicht uitspringt. Dat ervaar je het
beste als je er eens gaat kijken, vooral het
decor op je laat inwerken en dan door
een van de drie poortjes naar binnen
stapt. Over het decor: dat maakt je, als je
dat met fijngevoeligheid herstelde en ver
grote hofje ziet met z'n bewonersdrukte,
blij. Je voelt het gewoon: hier is een
brok leven terug. Terug in een wijk die
eens zo levendig was, maar vandaag de
dag zo sterk aan levendigheid inboet. En
dat is dan het andere, het deprimerende
aspect'in het decor.
De Jordaan (wie zou het ontkennen) is
een puur stuk Amsterdam. „En dit had
34
Het herstelde CC Hofje in één oogopslag
