heeft de laatste jaren geen hotelgasten meer, maar het is nog wel een verrukke lijk oud dorpscafé, met heel oude platen aan de muur, een ouderwetse tapkast met oude glazen en kastjes, waarin repen chocolade en pakjes sigaretten, een open houten kast met prachtig antiek glas werk, afgewisseld met de meest kitsche rige reclameglazen en zwarte bordjes met Reconstructie en restauratie van oude, historische kernen, geven meer problemen dan menigeen vermoeden kan. Het zijn vaak niet alleen finan ciële moeilijkheden, die een belem mering vormen, maar vooral ook sociale, zoals b.v. blijkt in het Gro ningse Bourtange. Hetzijn'die sociale problemen, die ook in de grote ste den een belangrijke rol spelen; in Amsterdam (Jordaan en Nieuw- markt) en in de Haagse Schilderswijk. Maar ook een oud vestingstadje, zoals Bourtange, heeft er weet van. Dit artikel geeft daarvan een indruk.— Red. Heemschut. xini 3. ..»I[MiI-¥-V -..r -accentr ïtlUiJr De voormalige Synagoge in restauratie (Foto D. v. d. Veen) Het interieur van hotel de Vesting (Foto D. v. d. Veen) reclames van al lang verdwenen Bourtan- ger middenstanders op het deurkozijn. Oude snuisterijen staan links en rechts door de grote zaal, die zelfs nog een bruikbaar toneeltje heeft. De gezellige grote kachels zijn een paar jaar geleden vervangen door gasverwarming. Specialiteiten van het „huis" zijn, ook nu nog, zelfgemaakte boontjessoep (bouillon getrokken van veel vlees en kruiden en als vulling het vlees met gaar- gekookte bruine bonen), zelfgetrokken Beerenburger (kruidenjenever) en uit smijter op kostelijk gekruid vlees. Als er bijeenkomsten zijn, bruiloften of partijen, dan wordt mejuffrouw Bik in haar zaak bijgestaan door de nichtjes Bik, twee dochters van haar enige broer, die aan het marktplein in Bourtange een kruidenierszaak heeft. Die winkel zal wanneer is nog niet bekend ook moe ten verdwijnen als gevolg van de recon structie van het dorp. Er komt uiteraard binnen de vesting wel weer een horeca bedrijf terug en wellicht ook een kruide nierszaak of iets dergelijks. Maar wan neer, waar en hoe? Het zijn ongewisse zaken voor de bevolking. Mejuffrouw Bik is 67 jaar en ze zou stil kunnen gaan leven van haar AOW en van het geld, dat de verkoop van haar bedrijf opbrengt. Maar de familiebanden zijn sterk in Bourtange. Antje Bik vindt, dat ze verplichtingen heeft aan haar beide nichtjes (beiden rond de veertig jaar), die altijd de helpende hand in het café heb ben uitgestoken en dat zullen blijven doen, zolang dat nodig is. „Als ik alleen was, dan kocht ik een klein huisje binnen Bourtange en dan hield ik de slijterij aan huis. Maar dat kan niet om de nichtjes. Als ze me nou een honderdtwintig- tot honderddertigdui zend gulden konden geven, tja Ja, als Maar de gemeente Vlagt- wedde, die de aankopen moet verrichten, is een zogenaamde artikel 12-gemeente, hetgeen zoals wellicht bekend be tekent, dat de gemeente geen sluitende begroting heeft. Voor elke extra uitgave moet de gemeente dus een dekking aan wijzen. Het aankoopbeleid binnen de vesting is trouwens een zaak, die in het dorp ook moeilijkheden heeft veroorzaakt. Aan vankelijk was er een aankoopcommissie, gevormd door een raadslid, een ambte naar van de dienst gemeentewerken, een inwoner van Bourtange en de secretaris van de Stichting Vesting Bourtange. De Bourtangers waren met dit viertal niet gelukkig en de gemeente Vlagtwedde schakelde mede op advies van deze aankoopcommissie een in dit soort zaken gespecialiseerd en onafhankelijk bureau in. Maar het aankoopbeleid geeft in Bourtange nog steeds strubbelingen, want er zijn gewoon te veel problemen. De heer H. Bos, een 53-jarige landbou wer, maakt deel uit van een groep ver ontruste Bourtangers, die zich ongeveer een jaar geleden aaneensloten. Hij zegt: „Ik heb mij, toen de plannen voor de reconstructie van ons dorp vaste vorm aannamen, nooit echt gerealiseerd, dat ik van de plek af moet, waar ik geboren en getogen ben. Dat duurt ook nog wel een paar jaar, maar mijn huis met elf hectare grond zal ik eens moeten opgeven. Het geld, dat we voor onze bezittingen krij gen, is waarschijnlijk wel genoeg, maar

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1974 | | pagina 29