Heemschut
Molens in het brandpunt
van onze aandacht
Officieel orgaan
van de Bond Heemschut
Opgericht 1911
Beschermvrouwe
H.M. Koningin Juliana
Eindredacteur: J. v. d. Wielen.
Redacteur: J. Westerwoudt.
Typografische verzorging:
B.V. 't Koggeschip, drukkers- en
uitgeversbedrijf.
Alle correspondentie betreffende de
redactie van het orgaan, richte men
tot het secretariaat
van de Bond Heemschut:
Korenmetershuis, N.Z. Kolk 28,
Amsterdam 1, tel. 22 52 92.
Alle correspondentie betreffende advertenties, B.V. 't Koggeschip, drukkers- en
uitgeversbedrijf, Nwe. Achtergracht 104, Postbus 1198, Amsterdam 4, tel. 229721.
Het gaat er steeds meer naar uit zien
dat wij Nederlanders wat voorzichtiger
worden met ons bezit aan typisch-va-
derlandse spullen. Misschien zijn er
heel wat lezers, die deze constatering
op 't eerste gezicht te optimistisch
vinden of misschien wel bezijden de
waarheid, omdat er zeker voorbeelden
genoeg zijn van onnodige afbraak en
1
ontluisterende bebouwing. Het regent
steeds klachten over milieubederf en
gebrek aan zuinigheid wat 't behoud
van historisch stads- en dorpsschoon
aangaat. Maar onze voorouders in de
vorige eeuw klaagden nauwelijks, toen
zij zagen hoe ontzaglijk veel kostbaars
onder de slopershamer aan gruizele
menten ging om plaats te maken voor
toestanden die de vooruitgang dien
den: spoorwegen, gasfabrieken,
stoomgemalen. Er was toen nog geen
rijksdienst voor de monumentenzorg,
er waren geen actiecomité's met span
doekoptochten om te protesteren te
gen aanranding van karakteristieke
oude schoonheid. Nog tot diep in de
20ste eeuw duurde die onachtzaam
heid voort, ofschoon toen al de geest
van waakzaamheid - opgeroepen door
mensen als Victor de Stuers, dr. Jan
Kalf en bouwmeester P. J. H. Cuypers
- belangrijke particuliere organisaties
in 't leven riep: de Bond Heemschut in
de eerste plaats, verenigingen als Hen-
drick de Keyser en De Hollandsche
Molen, die thans vijftig jaar geleden
werd opgericht.
Profijtbeginsel
Het optimisme, waarmee dit artikel
werd ingezet, heeft vooral met molens
te maken. Meer en meer schijnt Ne
derland te beseffen wat die molens
voor het aanzien van ons lage land
betekenen; al was 't alleen maar we
gens het belang voor het toerisme -
overigens een vervelend soort profijt
beginsel. Buitenlanders, die Nederland
„doen", zijn nu eenmaal opgevoed met
het lesje dat wij een molenaarsland zijn
en onze voorspoed grotendeels aan
wind en water te danken hebben. Het
is niet zómaar, dat onze souvenirin
dustrie nooit ophoudt met de aanmaak
Foto 1:
Molenaarsexamen bij Heerhugowaard (N.H.)
Foto voorpagina:
De pas herstelde Torenmolen van
Gronsveld (Zuid-Limburg).
foto: J. H. Besselaar-Amsterdam.
