HEEMSCHUT
zien, de zaak volledig uit de hand laten
lopen. Nu liggen er zo'n vijftienhonderd
als woonschip misbruikte binnen-
vaartschuiten in alle grachten, in de
Binnen- en Buiten-Amstel. Op veel
plaatsen twee, drie of vier naast elkaar.
Hieronder zijn er vanzelfsprekend die
bijna aan de eisen voldoen en waarvan
de bewoners zich keurig gedragen.
134 Voor het overgrote deel geldt echter
dat de bewoners van de grachtenhui
zen een stuk achterbuurt, vaak onder
wereld, op hun stoep hebben gekre
gen. Er zijn schepen bij met een vol
ledige boerderij aan boord, andere ver
oorzaken alleen maar vuil, stank en
lawaai; er zijn er die als opslagplaats
voor schroot dienen (metershoog!), an
dere worden „opgeknapt", hetgeen in
houdt dat de huisbewoners van zo'n
stuk gracht een scheepstimmerwerf
voor de deur hebben. Zie hier een
aantal factoren, die een vermindering
van het woongenot tot gevolg hebben,
inclusief het verlies van het mooie uit
zicht dat in veel gevallen in de huur
is verrekend.
Voor de bewoners van deze schuiten
lang niet allemaal bona fide woning
zoekenden betekent ook deze situ
atie een flagrante overtreding van alle
voorschriften van onze Woningwet zo
wel als van de Wet op woonschepen
(die overigens nodig vernieuwing be
hoeft). Men heeft hier te maken met
toestanden die in strijd zijn met de
meest elementaire normen voor bewo
ning in ons zogenaamd beschaafde en
zindelijke land.
Kantongerecht en rechtbank hebben
tijdens door de Amsterdamse politie
gevoerde proefprocessen tegen deze
uitwassen de verdachten vrijgespro
ken wegens „force majeure" in ver
band met de woningnood. De politie
kan dientengevolge op geen enkele
klacht van enige grachtenbewoner in
gaan."
Wij kennen allemaal uit artikelen en
reportages, zo niet uit eigen waarne
ming, de drijvende krottensteden in
havens in het Verre Oosten, zoals in
Singapore en Hong Kong. Het zal niet
zo lang meer duren eer Amsterdam
ook een soortgelijke, maar dan van
zelfsprekend typisch Amsterdamse,
drijvende krottenwijk als extra-toeris
tenattractie bekend kan maken.
En over toeristenattracties gespro
ken Uit Venetië en Londen, uit Parijs
en Madrid bereiken ons de laatste tijd
berichten over een agressieve mentali
teit van de autochtone bevolking tegen
(goed betalende) toeristen. Het zijn er
gewoon te veel geworden. Hoe stelt
ons gemeentebestuur zich voor dat de
Amsterdamse bevolking ons géén-
geld-uitgevende onderwereld-jeugd-
toerisme op den duur verdraagt? Wie
menen onze raadslieden dat hiervan
profiteren? Niet de hotels en pensions,
noch de restaurants; evenmin de win
keliers, die aan de lopende band besto
len worden als zij niet voortdurend hun
uitgestalde levensmiddelen en andere
goederen in de gaten houden, en die
meer last en verlies dan genoegen
beleven aan de vieze „gasten" die, één
voor één, alles in de winkel bevoelen
en betasten en dan één appel of één
tomaat kopen. En allerminst de gewone
Amsterdammers, die het beu zijn van
het vroege voorjaar tot het late najaar
over duizenden vieze benen en voeten
te moeten heenstappen om zich in hun
eigen stad een weg te banen; die wor
den weggestonken uit winkels en was
serettes, uit Hoofdpostkantoor en Cen
traal Station; die diep verontwaardigd
zijn over het gebedel in en om de Dam
Nederland kent men immers geen
bedelaars meer!!! en die, begrijpelijk,
dank zij de politiek van „Permissive
Amsterdam", hard op weg zijn een flink
formaat toeristenhaat te ontwikkelen.
Het ziet er niet naar uit dat de twee
de woonschepennota, die wel in em
bryo bestaat, ook zal worden inge
diend: B en W willen dit eenvoudig niet
doen! Waarom geen actiecomité van
bewoners van grachtenhuizen? (Red.)
Elka Schrijver
6
Een toonkamer, die elk uitzicht op de over
kant belet. Daarnaast, niet meer op de foto
zichtbaar, een casco vol schroot, nog hoger
opgestapeld dan de toonkamer.
Foto's:
Maarten Brinkgreve,
Amsterdam
