Permissive Amsterdam 2
Heel Nederland weet het al lang:
Amsterdam verkrot en verloedert.
Landgenoten, die vroeger voor hun
plezier enkele malen per jaar een paar
dagen naar Amsterdam kwamen, mij
den de hoofdstad nu zoveel mogelijk.
Zij vinden het er akelig druk en vies.
Parkeren is er een vrijwel onoplosbaar
probleem geworden. Men kan nergens
meer prettig zitten en van gezellig wan
delen en winkelen is geen sprake
meer. Ook buitenlanders die tot voor
kort trouwe bezoekers van de
hoofdstad waren, blijven nu weg of
bekorten hun bezoek tot het allernood
zakelijkste, zowel afgeschrikt door
nare verhalen over „hippies overal" als
door eigen ervaring. Veel erger en
ernstiger is dat steeds meer stadgeno
ten, uit hoofde van de verloedering en
verkrotting, Amsterdam voorgoed heb
ben verlaten of hard erover denken
zulks te doen.
De verkrotting in alle delen van de stad
is in hoofdzaak te wijten aan het uitblij
ven van doeltreffende maatregelen.
Hiertoe behoren in de eerste plaats
die, welke tegemoet hadden moeten
komen aan de groeiende vraag naar
goede, gemoderniseerde woningen in
de binnenstad en in „Oud-Zuid". De
vurige wens, vooral van intellectuelen
terug te keren naar de binnenstad of
naar de Vondelparkbuurv is begonnen
in de jaren vijftig. Men had toen voor
ogen een goed gerestaureerde bin
nenstad met voor deze groep gegadig
den betaalbare, praktische etage-wo
ningen, vooral in de kleinere grachten
huizen. zulks met behoud van de gezel
lige radiaalstraten met allerlei goede,
kleine winkels en met behoorlijk ge
restaureerde woningen boven deze
winkels.
Het beleid met betrekking tot deze
tijdige verbetering welke natuurlijk
veel geld gekost zou hebben, maar die
aanzienlijk meer geld zou hebben
bespaard is uitgebleven. Het ene
voor, het andere na, zijn veel te veel
van onze unieke grachtenhuizen uitge
hold en tot kantoren gedegradeerd,
terwijl ontelbare panden, zowel aan de
grachten als in de radiaalstraten, al
sinds jaar en dag leeg staan. Zij wor
den leeg geroofd en staan dan te ver
vallen. Alsof dit de gemeenschap geen
geld kost! Aan dit alles is schuldig het
ontbreken van een gezond en duidelijk
gemeentelijk beleid.
Gouverner, c'est prévoir
Men kan in Amsterdam niet eens zeg
gen dat het Gemeentebestuur in de
afgelopen vijfentwintig jaar niets heeft
kunnen vooruitzien: de waarschuwin
gen van de zijde van tal van vereni
gingen, inclusief concrete voorstellen,
zijn niet van de lucht geweest.
Waarschuwingen zowel als voorstellen
zijn van de bestuurlijke tafels geveegd.
In te veel gevallen zijn ze noch bespro
ken noch zelfs beantwoord. (Zou het
mogelijk zijn dat goede manieren ook
iets met goed bestuur te maken heb-
1
Dit fraaie grachtenhuis, vier ramen breed,
heeft lang leeg gestaan. Vervolgens is het
een ..Marokkanenhuis" geworden. Tijdens
enige vechtpartijen zijn enkele ruiten en de
deur gesneuveld. Thans wordt dit huis be
woond door twintig Surinaamse gezinnen,
gemiddeld met zes kinderen. De ruiten zijn
hersteld, de goedkoopste deur heeft de
oorspronkelijke vervangen: het rafelige
houtwerk heeft een lik verf gekregen, maar
de rafels steken er nog doorheen. Twintig
gezinnen, circa honderdvijftig mensen en
kinderen!
1 TiJ/V/Tii"V--
