Philips Vingboons (die ook de hand heeft gehad in de vernieuwing en ver bouwing van het Huis Almelo). Al het zandsteen bleek bij onderzoek geverfd te zijn geweest. Van het oorspronkelijke interieur is niets meer aanwezig. Zeker is, dat het gebouw een zaal op de verdieping en een zaal op de begane grond heeft gehad. Op de zolderbalklaag, het pla fond van de verdiepingszaal, is onder diverse verflagen een heldere blauw groene kleur aangetroffen. Van deze vondst is dankbaar gebruik gemaakt. De toegangsdeur vanaf het later aan gebouwde trappenhuis is afkomstig van de „Hof te Boekelo", uit het begin van de 18de eeuw. De deur, toegang gevende via het aangebouwde trap penhuis naar de benedenzaal, is eveneens een antieke deur en wel afkomstig uit een herberg bij de oude kerk te Haaksbergen. Het is een on- geschilderde eiken deur uit ongeveer 1650. De kleur groen die op de balklaag, ramen en buitendeur in de zaal op de begane grond is aangebracht, is terug gevonden op gedeelten van het oude houtwerk. Zowel in deze zaal als in die op de verdieping bevindt zich een schouw: beneden kan er een grote kachel branden, op de verdieping een open vuur. De ligging van het oude stadhuis is ook nu nog aantrekkelijk. Van de Grote Straat is een wandelstraat gemaakt en er bestaan plannen om van het pad ter plaatse van de molenstreng een wan delpad te maken. Van het oude stad huis tot aan de Oude Kerk komt de wandelaar langs de grachten van het kasteel. Het kasteelpark dient als groe ne long voor de stad. Als het in de komende jaren zal lukken het transformatorenhuisje helemaal leeg te krijgen, zou in het stadhuis een klein, verzorgd restaurant kunnen wor den aangebracht: beneden kan dan de gaande en komende man zich laven, in de bovenzaal kan ieder die behoefte heeft aan een rustige maaltijd neerstrij ken. Door deze bestemming eraan te geven, voldoet het pand weer aan het oorspronkelijke doel: de gemeenschap dienen. Zo is na jaren van twijfel de restauratie een feit geworden. Bijna heeft het oude stadhuis moeten wijken voor het ver keer. Het is nu omgekeerd: het ver keer heeft moeten wijken!

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1972 | | pagina 17