„Bijlmerlust"verrees in 't Gein
106 Over De Bijlmer als woonwijk is al stroomden de gronden in 1702 door
zoveel geschreven en gezegd, dat al- een ramp weer onder. Amsterdam is
les wat daaraan nog wordt toegevoegd daar toen bagger gaan storten, waar
aan het opspuiten van zand en aan het door de buitenste randen van de .pol-
bouwrijp maken van de rest van dit der" tot moesvelden werden gemaakt,
stuk van Amsterdam doet denken. Omstreeks 1820 is het meer droogge-
Liever iets over de Bijlmer, zoals wij malen. Onder Frans bestuur kwam de
hem niet hebben gekend, en over een Bijlmermeer onder de administratie van
huis, dat in de Bijlmer heeft gestaan en Weesp. Koning Willem I verleende
in het Gein is .overgebouwd". hem weer zelfstandigheid, maar in 1848
De Bijlmermeer is een plas geweest, kwam het territoir onder Weesper-
die met de omliggende gronden door karspel; nog niet zo lang geleden werd
de heren van Aemstel van het Bisdom de Bijlmer Amsterdams gebied, terug
Utrecht in leen werd gehouden. Na de naar de .heren van Aemstel".
val der Aemstels kwam het meer aan Aan de noordzijde heeft vroeger het
Holland. In de buurt lag het Reigersbos, dorp Bijlmer gelegen, waarvan de ka-
waaruit en reigers en hout de eige- pel in 1634 nog bestond. Maar men
naars van water en land ten goede kent en vindt zijn standplaats zelfs niet
kwamen. meer.
Tussen 1622 en 1637 is het meer Tot zover een stukje populaire
drooggemalen. Precies 300 jaar gele- geschiedenis, in het algemeen over de
den, bij de nadering van de Fransen in Bijlmer. Meer in het bijzonder richten
1672, werd de aan het water ontroofde we het oog op de 17de eeuwse
grond weer onder water gezet. Amsterdamse koopman Jacob Jansz.
Omstreeks 1678 opnieuw beverst, Marcelis, zeepzieder op het Rokin, die
voor geldbelegging grond verwierf in
de Westbijlmerpolder niét in de Bijl
mermeerpolder welk bezit hij later
vermeerderde met land aan de Zuid
West-zijde van de Bijlmermeer, waarop
een huis met werf stond. Dit huis is
waarschijnlijk de voorloper van .Bijl
merlust", waarover dit opstel gaat
Een nazaat van hem gaf het oorspron
kelijke huis de 18de eeuwse gedaante,
welke wij kennen en nu, in het Gein,
herkennen.
In het december 1965 nummer van ons
orgaan staat dit huis op de omslag
afgebeeld, verschijnt het ook op pagina
125. De vraag klemde toen: valt .Bijl
merlust" ten offer?
Op verzoek van de stad Amsterdam
had de gemeenteraad van Weesper-
karspel in die tijd een bestem
mingsplan .Bijlmermeer A" vastgesteld.
In dit plan was het huis van de tekenta
fel gevallen, willens en wetens.
Het gevaar van sloping was overigens
niet van vandaag of gisteren. In 1960
werd al alarm geslagen met betrekking
tot dit huis, dat in 1825, toen in bezit
van de familie Loenen, verkocht werd
aan Jkvr. R. H. van Reenen aan sloop
ontsnapte, zij het dan op zuiver materi
alistische gronden, omdat het zo'n
hecht en sterk herenhuis met boeren
woning was.
In 1960 en volgende jaren, waarin aan
behoud van dergelijke monumenten
ideëlere motieven ten grondslag lagen,
was de zaak kritischer. Met
Heemschut zochten gelijkgestemden
naar behoud van het huis, dat het zou
moeten afleggen tegen de veel grond
eisende uitbreiding van de stad
Amsterdam.
„Bijlmerlust", uniek voorbeeld van 18de
eeuwse combinatie van Hofstede en
Boerderij, dreigde ten onder te gaan,
als geen oplossing werd gevonden.
Een ding stond vast, het huis kon niet
blijven staan waar het stond.
De Bond Heemschut heeft stenen kun
nen bijdragen, vergeef ons het taal
beeld, aan de afbraak en de opbouw
op een andere plaats in de gemeente.
Bijna zoals weleer, een 18de eeuwse hofste
de aan 't water, het huis van een heren
agrariër
