Nsr Eïrji i riujsw;; rJÉÈë!1 1 54 Maquette van het bekroonde plan. Wat Maastricht gaat doen met zijn Vrijthof is een vraag die bewoners en bewonderaars van de stad bezig houdt, sinds de plannen voor de bouw van een ondergrondse parkeer garage vaste vorm hebben gekregen. Geruime tijd heeft men de aanblik van open aarde voor lief moeten nemen in de hoop, dat het plein na de operatie fraaier en aantrekkelijker zou zijn dan ooit tevoren. Inderdaad verdwijnen de auto's nu onder de grond en hernemen de voetgangers hun rechten. De nieuwe ruimte kan doorkruist worden en is steeds beschikbaar voor uiteenlopen de manifestaties. Immers in de loop der eeuwen heeft dit Vrijthof zich uit een immuniteitsgebied van het kapit tel van Sint Servaas ontwikkeld tot een plaats van samenzijn voor de burgers. Het is geleidelijk en niet zonder conflicten binnengehaald in het leven van de stad om uiteindelijk in de negentiende eeuw het middel punt te worden van het uitgaansle ven. Onze tijd heeft er een parkeer plaats van gemaakt en het leven be perkt tot de groene randen rondom het plein en de smalle terrassen langszij. Mogelijk kan 1970 een keerpunt wor den, omdat de gemeente Maastricht in dat jaar het initiatief nam tot het uitschrijven van een prijsvraag. De deelnemers dienden een ontwerp te leveren voor een nieuwe vormgeving, afgestemd op eigentijds gebruik. Vaste uitgangspunten waren: de aan wezigheid van de in- en uitritten van De ruimte voor caféterrassen is vergroot. Het Vrijthof nü als grintvlakte. III1III RSöOT 11-sr-a-tS'. II II tl

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1972 | | pagina 16