Herindeling Buren
HEEMSCHUT
134 wisselen, veel en verscheidene im
pulsen krijgen. Allerlei andere din
gen van culturele en ontspannings-
aard ontstaan. Het wordt gezellig.
Het moet gewoon prettig zijn in die
binnenstad, die intiem, gezellig, wel-
behagelijk is, een zekere herberg
zaamheid geeft. Denkend uit de
sociaalpsychologie, wat zouden dan
de hoofdeisen aan de stedebouwers
zijn?
Prof. Wentholt, uitgaande van een
organisch gegroeide stad, dat wil
zeggen, een geleidelijk, in de loop
der eeuwen gegroeide kern, vindt
dat je moet analyseren welke func
ties die kern vervult. En dan moet je
zorgen dat je die behoudt. Je dient
het bestaande netwerk van functies
en de ruimtelijke consequenties
daarvan niet aan te tasten maar te
versterken.
Op de vraag, of de mensen er ook
moeten blijven wonen, ofwel dat zij
plaats moeten maken voor zaken en
kantoren, is het antwoord dat de
mensen er niet alleen om redenen
van monumentenzorg moeten blijven
wonen, maar gewoon om vitaliteits-
redenen. Vitaliteitsredenen van de
stedelijke beschaving moeten be
houden worden.
Stadsmensen, een gevarieerd en
veelal bont volkje, zijn nodig voor
een stad. Zij geven aan een stad
mede haar gezicht en warmte.
Zoals de gemeentelijke bevoegdhe
den, structuren en financiën er nu
voor staan, is het voor de gemeen
ten wel moeilijk. Zolang de eigen
domsverhoudingen blijven zoals de
ze nu zijn gaat het marktmechanis
me, de wet van vraag en aanbod,
prevaleren. Dan zie je, dat de meest
kapitaalkrachtigen, de banken en de
grote kantoorgebouwen, de super
winkels, de pittoreske woongebou
wen eruit drukken. Amstel, hoek
Prinsengracht is daar in Amsterdam
een recent voorbeeld van. Prof. Gal-
braith en ook de Duitse psychiater
Alexandér Mitscherlick, aan wie het
probleem, der steden zeer ter harte
gaat, menen, dat het eigendom van
de stadsgronden in handen van de
gemeenschap moet komen. Daar
schuilt wel een gevaar in, men moet
dan wel de mensen hebben met de
juiste visie en mentaliteit in wat be
langrijk is voor het stedelijke welzijn.
Wij zouden hier aan willen toevoe
gen, dat dit laatste zo vaak ont
breekt, gezien de vele kansen die
gemist zijn, toen met de huidige be
voegdheden de gemeentebesturen
faalden.
En dat lag minder aan de bevoegd
heden dan aan de visie en mentali
teit van die gemeentebesturen. De
kadavers, die vele wijken van bin
nensteden nu zijn leveren er de
rampzalige bewijzen van. Die menta
liteitsverandering moet vooral uit de
burgerij komen, immers zij kiezen
hun bestuurders. Heemschut is een
der middelen om die mentaliteitsver
andering te bevorderen. Daar wordt
voortdurend en met de middelen
welke Heemschut ter beschikking
heeft aan gewerkt. Die middelen
moeten toenemen. Dat kan. Door
meer leden, door meer financiën.
Elk lid, die het daarin met ons eens
is, kan daarbij een belangrijke rol
spelen. Verschillenden doen dit (zie
de ledenlijsten), nog niet allen.
Wat eens met Sluis dreigde en met
Woudrichem, bedreigt nu Buren, nl.
herindeling, waarbij Buren wordt ge
voegd bij Geldermalsen. Het is uiter
aard simpel om met het potlood een
aantal gemeenten op te heffen. Wij
leven immers in een tijd van schaal
vergroting. Het is in vele opzichten
ook juist, maar niet in alle!
Buren is waard afzonderlijk bekeken
te worden. In het sinds 1395 stads
rechten bezittende Buren heerst een
eigen geest, is een hechte band tus
sen gemeentebestuur en gemeente
naren. Wordt Buren opgenomen in
Geldermalsen, dan zal het nu -
dank zij eigen energie en bestuur -
bloeiende Buren de dreiging onder
gaan van belemmerd te worden in
zijn restauratiebeleid. Immers daar
voor mag men bij Geldermalsen niet
die belangstelling verwachten, het
geen begrijpelijk zou zijn. Vandaar
Heemschuts belangstelling.
Wie beter dan Heemschutters we
ten, hoe Buren uit het na-oorlogse
verval aan het verrijzen is tot een
verrukkelijk klein stadje. Een waar
lijk kostelijk kleinood onder de Be-
tuwse gemeenten.
En wat zou er van de gezamenlijk
met Beusichem gemaakte plannen
tot recreatie langs de Linge terecht
komen, als Buren wordt onderge
schoven in een - uiteraard ach
tenswaardige - gemeente als Gel
dermalsen? Achtenswaardig, maar
zeker niet zo monumentenbewust:
monumentenarm.
