Het in 1492 gestichte en rond
1940 gerestaureerde Sint Anna-
hofje aan de Hooigracht be
hoort tot de mooiste van de
vijfendertig Leidse hofjes. De
huisjes van centrale verwar
ming voorzien) worden be
woond door oudere dames.
straat, maar meestal worden ze gevormd door een aantal
knus bijeen staande huisjes om een pleintje, met een
tuintje en een pomp, te bereiken door een lange poort,
of via een poortgebouw, waarboven soms de regenten
kamer is. Deze ligging is het gevolg van het feit, dat men
voor de bouw van een hofje meestal een stuk grond
kocht achter een of meerdere huizen, waar tot dan toe
zich een tuin of een boomgaard bevond, terwijl als het
geld dit toeliet, een huis aan de straat werd afgebroken
om plaats te maken voor een royale entree in de vorm
van een poortgebouw. Sommige hofjes waren zeer sim
pel en de bewoners kregen geringe preuven, andere
daarentegen pronken met sierlijke gevels, overladen met
beeldhouwwerk en sierlijke opschriften terwijl de be
woners bij tal van gelegenheden hun preuven ont
vingen.
Bloeitijd voorbij
De 18de eeuw levert nog een enkel statig hofje op, maar
dan is de bloeitijd van deze vorm van bejaardenzorg
voorbij, hoewel in de 19de eeuw en zelfs in het begin
van de 20ste eeuw nog wel enkele hofjes tot stand
komen.
Tot na de laatste wereldoorlog vormden de hofjes wat
de bewoning betreft niet zulke grote problemen. Er
konden altijd nog wel bewoners gevonden worden voor
de huisjes, zelfs al liet het sanitair, de lichtval en de
staat van de vaak vochtige huisjes met lekkende daken
130
