STICHTING ONS SCHELLINGERLAND
Deze stichting opgericht in 1961, heeft als doel zo
veel mogelijk het mooie en het eigen karakter van
Terschelling te bewaren en het nieuwe er stijlvol bij
te doen aanpassen.
Een van de eerste activiteiten was het initiatief nemen
voor opgravingen op het Stryper kerkhof, waaraan
de bekende legende van het Stryper wyfke is ver
bonden.
Toen de Engelsen na het verbranden van West-Ter
schelling in 1666 oostwaarts trokken, vroegen ze dit
vrouwtje, wat die hoogte daar was, waarop ze ant
woordde: „Daar staan ze bij honderden en daar
liggen ze bij duizenden", waarna de Engelsen rechts
omkeert maakten. Bij de opgravingen door het Bio-
logisch-Archeologisch-Instituut te Groningen onder
leiding van de archeoloog Elzinga werden gevonden:
een houten kerkje van ca. 900, een iets grotere kerk
van ca. 1000 en een stenen kerk van ca. 1200-1600.
Er wordt nu getracht met behulp van Monumenten
zorg en de Gemeente Terschelling tot een restauratie
van het kerkhof te komen. Enige gebroken grafstenen
zijn hersteld.
Vroeger hadden Midsland en Hoorn een tijdbal
„sjouw", die op bepaalde tijden omhoog werd ge
haald en neergelaten, zodat de mensen in het veld
konden weten hoe laat het ongeveer was. In Hoorn
is nu door de stichting weer een „sjouw" opgericht,
die ook bediend wordt, al is het dan ook niet zo
vaak als vroeger.
emmers van de bovenwoningen afhalen en lozen in de
Prinsengracht, wegens gebrek aan enig sanitair in de
kameren.
Bij onderzoek van de gevels bleken in de kozijnen geen
gegevens meer aanwezig te zijn van de kruisvensters,
zoals de gravure van D. Stoopendaal aangeeft.
De houten onderpui bleek wel veranderd te zijn, de oude
eikehouten puibalk gaf de oude verdeling in vier vakken
weer, doch bij restauratie is de huidige verdeling ge
laten.
Wel werden de ramen voorzien van betere glasroeden-
verdeling, maar de gevels niet herzien, terwijl zwer
vende gevelstenen werden ingebracht.
Inwendig is het huis weinig onderverdeeld gelaten,
waardoor een aantrekkelijke bewoning ontstond met
grote vertrekken, waarbij de niet meer weg te denken
sanitaire voorzieningen werden aangebracht.
Deze toch zéér ingrijpende restauratie werd ons moge
lijk gemaakt door de belangrijke geldelijke steun van
het Rijk, de Provincie en de Gemeente Amsterdam,
teneinde dit bijzondere huis een goed eerherstel te kun
nen geven, waardoor het weer jaren de hoek Amstel/
Prinsengracht siert.
IJSBRAND KOK,
architect B.N.A.
Er zijn prijsvragen uitgeschreven over Terschelling en
het Terschellinger dialect voor de jeugd en voor de
volwassenen. De drie dialecten van het eiland zijn op
de band opgenomen en het ligt in het voornemen,
aan een aantal scholen een bandje aan te bieden.
„Terschelling vroeger" en „Terschelling zingt"
zijn twee boekjes door de stichting uitgegeven. Het
eerste bevat reproducties van oude prentbriefkaarten,
ioto's en tekeningen en het tweede oude Nederlandse
liederen en enige nieuwe in Terschellinger dialect.
Een tweede uitgave van het eerste boekje met een
nieuwe serie oude foto's is in bewerking.
Daar ernstig betreurd zou worden, wanneer Terschel
ling door massatoerisme overspoeld zou worden,
worden pogingen in het werk gesteld om de toevoer
van toeristenauto's en bromfietsen te beperken.
De laatste jaren wordt elk jaar een flessen- en
scherven tocht georganiseerd, waarbij 6-10 km strand
glasvrij wordt gemaakt.
Dank zij de steun van 600 donateurs (minimum
donatie 5.per jaar) hebben deze activiteiten
kunnen plaatsvinden, die alle teruggebracht kunnen
worden tot de beginregels van het Terschellinger volks
lied „O Skylge min lantse, Wat hab ik di leaf".
De „sjouw" te Hoorn.
118:
