Op Heemwacht TON KOOT Moet de Langbroekerwetering ook al kapot? 73 Het is al lang zo ver, dat men het elkaar vertrouwe lijk doorgeeft als men een rustig gaaf stukje stads- of dorpsschoon heeft gevonden, of hervonden, als men door een groepje boerderijen in zijn rustieke natuur lijkheid wordt getroffen, als men een kasteel nog in zijn vertrouwde omgeving van landschappelijk schoon aantreft. Nu het land doorsneden wordt met vier- en zesbaans- snelwegen, gaat het ook al een sport worden, om de landelijke weggetjes te vinden en te genieten van wat natuur en mens tot een harmonieus geheel vervlochten hebben. Zo'n weg was voor ons de Langbroekerdijk. Men schrikt dan op, als men in een plaatselijk blad leest: „Wij vrezen met recht dat uitgerekend de Lang broekerdijk, één van onze kostelijke en markantste stukjes landschap zal worden vermoord en zal ont aarden in een karakterloze racebaan, zoals ten westen van Sterkenburg reeds is ontstaan. De Langbroekerwetering, in heel het land bekend om zijn unieke kastelenrij, zijn buitenplaatsen en lieflijke boerderijtjes, mag niet ontluisterd worden". Maar ja, intussen blijkt de Raad van Langbroek al zijn goedkeuring aan een verbeterplan te hebben gehecht. Wat is er gaande? De Rijnse dijk-Langbroekerdijk liggend tussen Zeister- weg-Odijkerweg en Sterkenburg is al „verbeterd", namelijk van 3V2 a 4 meter tot 5 meter verbreed, met aan weerszijden een brede berm van 3 meter. Dat ging uiteraard ten koste van de oorspronkelijke be planting. De nieuwe beplanting blijft bij de oude ver ten achter. Gevolg: een landschappelijk onaantrekke lijke weg met ruim uitzicht, waar dus veelal hard ge reden wordt. Voor wat het stuk Sterkenburg-Nederlangbroek be treft heeft de Heide Maatschappij de plannen uit- De Langbroekeriuetering in voorjaarsrust.

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1970 | | pagina 7